zamanında umre bile yaptım ancak inancımı

kaybettim. hatta 2 defa umre yaptım, dindar bir ailenin çocuğuyum, günde 5 vakit namaz kılıyordum lisedeyken...

özellikle üniversite hayatım boyunca laboratuarlarda ve doğal ortam araştırmalarında her şeyin bir sebep sonuç ilişkisine dayandırılması neticesinde, bilimin açıklayabileceği şeyleri görünce, insan aklının gelebileceği noktaları idrak edince ciddi anlamda tanrı olgusu kafamda farklılaşmaya başladı.

ben ortada bir tanrı olsa dahi insanları dinlere ayıracağını ve kendisine ibadet edilmesini, kulluk edilmesini isteyeceğine inanmıyorum.

tanrı gibi bir varlığın müslüman olmayan insanların hepsini cehenneme atacağı gibi bir mesnetsizlik yapmayacak kadar üstün bir varlık olması gerektiği kanaatindeyim, tüm evreni fizik kurallarını ve her şeyi yaratacak kadar üstün bir varlık erdem sahibi ve egodan arınmış bir varlık olmalıdır mantık bunu gerektirir.

bu nedenle hiçbir dini benimsemiyorum.

tabi bu fikir değişimlerinde muhafazakar ve dindar insanların(her dinden olabilir) geri kalmışlığının verdiği iticilik de yok değil. din adamları sahtekar, dindar insanlar ise saf geliyor bana göre.

hatta islam bilimi konusunda bir çok muhafazkar insandan daha birikimliyim diyebilirim. sürekli dini sohbetler olurdu bizde, sürekli din ağırlıklı bir eğitim alırdım ailemden, bu nedenle 2 tarafı da sonuna kadar öğrenip seçim yapma şansım oldu.

@4 sende öyle mi oldu?

@6 putperest değilim agnostiğim panpa

@9 madem sanane neden yazıyorsun başlığa, yazma arkadaşım.

@13 ben zannetmiyorum.

@14 mucize diye bir şey yoktur.

@16 şüpheciyim diyorum ya. istediğime inanırım, bu bir çelişki yaratmaz. bazen inanmak istersin, bazen sadece vardır ama yönetmiyordur dersin. teslim olmuyoruz inanmak başka şey teslim olup körü körüne bağlanmak başka bir şey. ben pozitif bilim ile, fen ile, aklın yoluyla insanların daha ileriye gideceğine inanıyorum, din buna engel oluyor zaman zaman.