Bu gecelik bu kadar yeter, nasıl olsa okuyan yok

Bütün gece öylece geçti, yorgunluktan kıçımdan nefes alıp veriyordum. Saat sabah 4-5 gibi müşteriler azaldı ve en sonunda herkes gitti. Kalıplı adamlardan biri mekanı kapadı, ledler kapandı, küçük ampuller açıldı. O akşam hiçbir şarkıcı ile tanışmamıştım. Masaları temizledim, yerleri sildim, her yeri pak yaptım. En son şarkıcılar çıktı. Sadece ben, Mahmut abi, iki izbandut ve "usta" vardı.

hilali paylaşma oçç en değerlim o benim

Mahmut abi bana üstümü değiştirebileceğim yeri gösterdi. içeri girip kıyafetlerimi giyip papyonu mu taktım. Çıkınca çoğu masa dolmuştu. Genelde adamların çoğu şık giyimliydi. Bazıları ise yanında iki üç kadınla gelmişti. Mahmut abinin sözleri kulağımda yankı yaptı.

"Biz en iyilerdeniz. Müşterilerimiz de en iyilerden, bu yüzden herkese farklı ayak çek, gerekirse yavşak ol."

Derin bir nefes alıp arka mutfağa geçtim. Kendine aşçı demeye zorlayan mezecimiz Abdullah abiydi. Yaptığı mezeler on numaraydı. Hani orda değilde şarküteri de olsa piyasaya hakim olurdu. Bazen de et pişirir yemek yapardı özel misafirlere. Ordan elimde tabaklarla çıkıp güleryüzle hoşgeldiniz efendim diyr diye dağıttım mezeleri. Barda oturan iki üç kişi vardı.

Bara da ismini hiç bir zaman öğrenemediğim benim yaşımda biri bakıyordu.

Akşama kadar odada turladım mahallede gezindim. Dilencinin teki paçama yapıştı küfür ettim kaçtı. Sonunda akşam oldu ve koşar adım pavyona gittim. Işıkları açılmıştı fakat içeriden ses gelmiyordu. Mahmut abi beni kapıda gördü. Ağzındaki sigarayı atıp ayağıyla bastı üzerine.

"Gel koçum."

Beraber içeri girdik. Bana belli başlı kuralları anlattı. Şarkıcılara sulanırsam bitirmişim. Şarkıcılar kulisteyken girersem, bitermişim. Şarkıcılardan biri beni beğenirse, Mahmut abiyi söyleyecektim. O sırada Mahmut abinin sabah benle konuştuğu odadan sıska bir adam çıktı.

Kirli sakallıydı ve benden bile zayıftı o yaşına rağmen. Ama nedense çok dinç duruyordu. Arkasından da Mahmut abi gibi iki adam çıktı ve kapı girişine yöneldi. Adam yanıma geldi ve sırıttı.

Diş etleri yara bere içindeydi. Dişleri ise sapsarı. Suratında kapalı gibi duran bir kaç yara vardı.

Keş.

"Bu kim Mahmut?"
"Yeni eleman usta."
"Hmm maşallah boylu poslu çocuk. iyi çalışırsın inşallah."
"Elimden geleni yaparım abi."

Adam kulak tırmalayan bir sesle kahkaha attı.

"Görücez koçum. Adın ne?"
"Aytekin abi."
"Aytekin bende usta."

Damarları çıkmış uzun parmaklı elini uzattı. Sıktım. Ama keşke sıkmasaydım. Adam sıska falandı ama bileğimi çıkaracaktı o gece pekekent. Hızlı hızlı yürüyerek geri geldiği yere döndü.

Dediğim gibi, bir çatım, bir de dört duvarım vardı. Yağmur yağdığında bazen dam akardı. Çok uğraştıran bir işti. Yatak olarak çekyatta yatıyordum fakat sırtıma yaylar battığı için bazen taşa yatıyordum.

Lavabo konusunda ise yandaki alkolik amcayla ortak lavabo vardı. Bazen bana da içki getirirdi beraber içerdik. Beş parasızken nasıl içki bulduğunu hep merak etmişimdir. Bulurdu ama hep. Bana eski karısını anlatırdı. ikiz kızlarını.

Kıyafetlerimi ise smokin kılıflarına koyardım. Sanırım evim dediğim çöp kutusundaki tek lüks o kılıfladı.

içinde bulunduğumuz odayı eliyle gösterdi.

"Burda hem rahatlarsın oturursun, hem de özel misafir geldimi burda karşılıyoruz, ona göre ayak yaparsın onlara."

Odadan çıktık beraber. Tek tek bana anlattı. Kulis'i, sahneyi gösterdi. Başka da bir şey yoktu zaten. Akşama kadar bir işim olmadığı için bir süre kütüphane de takıldım. Sonra içler acısı evime geçtim.

ya bak güzel panpam diyorsun ki kimsenin okuyup okumaması umrumda değil ama hala birilerini bekliyosun yazacaksan yaz

Kimse yok değil mi...

"Tamam abi kabul."
"Dur oğlum sözlerim bitmedi daha! Sana bizzat ben her şeyi öğreticem, neyin nasıl olduğunu, piyasanın nasıl olduğunu. Fazla ses yapmazsan, garson olarak kalırsın. Ama yüksek telden çalarsan, lüks içinde yaşarsın. Şimdilik bu kadar yeter. Gel sana bir mekanı gezdireyim, ondan sonra akşam gelir başlarsın işe.

Lacos'lu adam içerideki ışığı açtı. incelediğimde pek bir şey olmadığını gördüm. Sadece klagib benekli duvar kağıtları ve ortada bir masa. Karşısında da iki deri sandalye. Duvar diplerinde de koltuklar vardı.

"Eveeeet aslanım. Adın be bakayım?"
"Aytekin abi."
"Aytekiiin hmmm. Sigara içer misin Aytekin?"
"Gerektiğinde abi."
"Her işi yaparım dedin, ne olursa mı?"

Bir an duraksadım. Adam şimdi bana Kızılay'a git zütünü aç dese yapmazdım. Garsonluktu kıldı tüydü dışında da işlere bulaşmak istemiyordum. Ama o anki durumla yaparım dedim.

"Garsonluk yapar mısın?"
"Ne olursa yaparım abi."

Adam bıyık altından güldü. Masaya eliyle iki kere tıklattı. Diğer iki adam dışarı çıktı.

"Bak Aytekin, seni sevdim. Akıllı çocuğa benziyorsun, neyin ne olduğunu bilen türden. iki dalga için zütünü açmayacak tiplerden. Sana söyleyeceğim şu. Bana kalırsa çık burdan dışarı, git bir börekçiye bir şeye, çıraklık yap. Ama eğer dersen ki. Yok Mahmut abi, giberim böreğini, ben burda çalışırım diyorsan kolay kolay çıkamazsın. Burası Ankara'nın en iyi pavyonlarından biri. ikincisi de zaten davalımız. Yevmiyen yüksek olur, ama riski daha fazla."

Koridordan geçtikten sonra mekanın içine girdik. içerde ışık yoktu hiç, sadece nerden geldiğini anlayamadığım loş bir ışık vardı. iki üç papyonlu adam yerleri süpürüyordu, bir tanesi de masaları temizliyordu.

“Gel delikanlı.”

Sahneye çıktı üç adam, sonra da perdenin arkasındaki bir kapıyı açtı pala bıyık. Beni içeri buyur etti.

Bir süre daha eski kovboy filmlerindeki sahne tekrarlandı. Sonra üçü birden ayağa kalktı. Kendi içimden 's*ki tuttun Aytekin' dedim. iki adam içeri geçti. Konuştuğum pala bıyıkta beni içeri buyur etti.

Lan geldim

arsa alıyorum

rezerved

Çok güzel, tutmadı. Sizin kaybınız arkadaşlar

Kimse yok mu?

Yıl 2006

Bilirsiniz, o zamanlar Pavyonlar pek meşhurdu Ankara da. Gerçi hala meşhurda, şimdikilerin çoğuna polis uyuşturucu ayağına carttı curttu diyerek mühür vurdu kapadı. Benimde deliyürek zamanlarım. Lise bittikten sonra uzun zamana boş kaldım. Üni falan yok, askere gittim geldim, hafif haytalık gitti.

iş arıyorum arıyorum yok. Gerçi benim gibisini kim alırdı ki. En son bir arkadaş bana eski çalıştığı pavyona yönlendirdi. Mırın kırın ettim, ben öyle biri değilim dedim, ama en sonunda kabul ettim. Açlıktan ağzım kokuyordu, ekmek bir gece var, iki gece yoktu. Anam babam Siirt'te evladım değilsin dediler. Bende kendime tek oda ve sadece çatısı olan bir yer ayarladım tırnağımla kazıya kazıya.

Neyse.

Gittim pavyona gündüz vakti, bende ne akıl olsun ki gündüz gidiyorum. Mekan açıktı fakat kapalıydı. Anladın sen. Bir tek iki takım elbiseli, bir Lacoslu adam vardı. iskemlede oturmuş, çay içiyorlardı.

Hafifçe yanlarına gittim.

"Selamın Aleyküm abi."

içlerinden şu pala bıyıklı olan bana baktı süzdü.

"Buyur aslanım."
"Abi şey, ben soracaktım da, bu mekana siz mi bakıyorsunuz?"

Adama sanki ilk kez görmüş gibi dönüp baktı. Ondan sonra beni süzdü, gözüyle s*kti resmen.

pekekent.

"Yaşın kaç delikanlı?"
"24 abi."
"Hmm... ben yarı zamanlı bakıyorum buraya ama yinede bir ölçünü alayım. Ne için geldin buraya?"
"Çalışmak için abi. iş varsa tabi."
"Var var. Son elemanlar s*ktir olup gitti. Adam lazım. Daha önce hiç çalıştın böylesinde?"
"Hayır abi, ama her türlü iş yaparım. Arkadaşım daha önce burda çalışırdı, beni buraya yönlendirdi."
"Adı ne?"
"Ercan."
"Ercan mı?"

Adamlar bir kendi aralarında bakıştı, sonra üçü de beni süzdü.

içime doğru sıçışa geçtim.

O gece Aytekin'i aradım, bizim binaya gel terasta kayıntı yaparız dedim. Kabul etti oda. Aşağı bakkala inip malzemeleri hazırladım, şarküteriden de iki üç meze alıp eve çıktım. 10 dakika sonra Aytekin kapıda patladı.

Ben:B Aytekin:A

B:Az daha erken gelseydin keşke baksana hava aydınlandı.
A: Kayıntı dedin uçtum oğlum, kaçırılmaz bu fırsat.
B:(gülerek) bin.

Beraber sofrayı kurduk demlenmeye başladık. Aytekin sigara çıkardı, üç dal uzattı bana. Üçünü de alıp masaya koydum ve birini yaktım. Bir süre vakit dertleştikten sonra dedim.

B:Eee Aytekin benim olayları biliyorsun, bana hiç kendini anlatmadın.
A: Boşver Josef, benim hayatımda çöpten başka bir şey yok.
B: Ona ben karar veririm den anlat hele.
A:Bilmiyorum ki oğlum, ya benle arkadaşlığı kesersen? Bak uyarıyorum benden korkarsın.
B:Lan senden korkan senin gibi olsun! anlat hadi.
A:Yenge kızmasın?
B:(tehditkâr bir biçimde) Aytekiiin. Bana zütünü yiyim ayağı yapma.
A:Tamam ulan anlatıcam. Bak söylenmek yok anlatıcam.
B:Hele sen bir başla.