zamanı geldiğinden yazıyorum

rezerverd

anlat panpa

okuyanlara başarılar şimdiden

inanmayan inanmaz. kanıt gerektiği yerde de kanıtlarız. onun bunun taklitçisi de değilim. zaten yeterince tereddüt ettim. yazmak ne derece doğru bilmiyorum. aslında korkudan çok başka bir şey bu. incide yazma sebebimse kimsenin gibinde olmayacak olması yazdıklarımın. ciddiye alınan bir ortamda yazsam muhtemelen büyür olay. yani benim açımdan. ya da ciddiye alanlar açısından. yeni bir nick alma sebebim de bu: etkilememek insanları. insanların bana delirmişim gibi bakmalarını istememem.
bu oyun değil, zütten uydurma da değil, fazla düşünmeyin okurken de. ne hissedilenler hayal, ne sesler yalan. yine de siz, fazla canlandırmayın gözünüzde. ne olur bilmiyorum. en azından bana ne olur onu bilmiyorum. dayanamıyorum da. iki aydır rahatım. sanırım bitti. ciks hikayesi değil, üç harfli hikayesi de değil, onların ne olduğunu bilmiyorum. ciks sandığım şeyin ne olduğunu da.

iki sene önce bayram öncesi büyükannemin köyüne (asıl memleketi) gittiğimizde başladı muhtemelen. öyle sanıyorum. kasaba gayet gelişmişti aslında. evler, bakkal, park, minik bi fabrika, okul, lise... başıboş köpekler, gece kasabanın başına inen çakallar korkutsa da beni, kız başıma akşama doğru bile dışarı çıkamasam da, daha ne beklenirdi ki kasabadan? zaten kasabanın üç dört kilometre yukarısındaki büyükannemin köyünde bir hafta kalıp dönecektik.