O kadar güzel gülüyorduki sanki o gülünce dünya harika bi yer haline geliyordu saçları kumraldı güzelimin. Gözleri yemyeşildi gözlerinde kaybolurdum bakınca gözlerine onun.Onu uzaktan görmüştüm ve bir kuvvet beni ona itiyordu.Ama yapamazdım neyim vardı ki nede olsa ben şişman özgüvensiz dibine kadar yalnız biriydim. içimde fırtınalar kopuyordu benim o ise sürekli gülüyordu.
ilk gün onunla hiç konuşmadık fakat ikinci gün o bir anda benimle konuşmaya başlamıştı. Buna sevinmiştim iyi birine benziyordu güzel gözlüm Bir süre konuştuk sonra numaralarımızı aldık ve yazışmaya mesajlaşmaya başladık sms ile.Onu tanıdıkça ona daha da bağlanıyordum ama bi yandan da korkuyordum arkadaştık ama onu kaybetmekten korkuyordum. Onunla arkadaşken bile çok yakındık dostlar bana ilk defa değer verildiğini hissediyordum ve ona güvendim. Dert ortağım oldu benim zamanla da herşeyim oldu.

Bir süre daha arkadaş olarak devam ettik bir gün düşündüm ona karşı birşeyler hissedebilme ihtimalimi. Düşündüm,düşündüm düşünürken saati sabaha karşı 5 ettiğimi farkettim ve gözlerimi yarın büyük bir karar vereceğim güne uyanmak için kapattım. Sabah onun günaydın mesajıyla uyandım bende günaydın yazdıktan sonra dışarı çıktım onu aradım. Uzunca konuştuk mevsimlerden yazdı aylardan temmuz ona onun sesini duymanın bana çok iyi hissetirdiğini söyledim . Bir kaç saniye sustu o bir kaç saniye aklıma tüm yaşantım geldi dostlar. Yalnızlığıma ortak olan canım annem umrunda bile olmadığım babam ve hastaneler.

Bana seslendi efendim dedim. Benim içinde senin sesini duymak bana huzur veriyor dedi. Dostlar ağladım biliyomusunuz.Ben hayatım boyunca ağlamamıştım küçük bir çocuğun ağladığı gibi ağladım o an.Korkmuştu neden ağladığımı soruyordu bana sürekli.Ona o anda onu çok sevdiğimi söyledim.
Düşünmem gerek dedi. Düşünmek... Dostlar düşünmek çok farklı bir kavram aslında. insan neden düşünür diye sorasım geliyor bazen. Bence düşünmek bazen bir hayatı yıkabildiği gibi bazen de bi hayatı uçurumdan atlayan bir insanı kurtarırmışçasına kurtarır. Peki o zaman düşün dedim ve telefonu kapattık. Akşam döndüm eve o yazdı ben eve girdiğim anda. Konuşmaya başladık. Olamayız dedi o zamanlar liseye geçiş sınavı vardı. Sınavı bahane etmişti. Neden diye sordum ve ağlamaya başladım tekrardan. Düşünsenize bir herşeyim dediğiniz biri var uğruna ölebileceğiniz biri var ve size hayatından gidiyorum elveda diyor. Yıkılmıştım dostlar. Bende seni seviyorum ama olamayız dedi. Peki bundan sonra sana nası davranmalıyım diye sorduğumda ise Yabancı gibi dedi.

O zamanlar gitar çalardım ona hoşçakal dedikten sonra elime gitarımı aldım. Gitarımın üzerinde onun baş harfi kazılıdır dostlar hala da öyledir.O gece onun için yazdım ve çalmaya başladım.En son 12 saat sonra parmaklarımın ağrısından durabilmiştim.Ne ondan bir mesaj vardı ne de bir haber.Bu iki gün boyunca böyle devam etti. Sonrasında bir telefon aldım. Telefona baktığımda arayan kişinin isim bölümünde herşeyim yazıyordu.Bir çırpıda açtım telefonu

Nasılsın diye sordu ama bu soruyu o benden daha iyi biliyordu.iyi değildim onu kaybetmiştim ne de olsa. Direk konuya girdi. Bende seni seviyorum ve herşeye rağmen bu ilişkiyi sürdürebiliriz yabancı olalım dediğim için özür dilerim dedi. Yaklaşık 10 dakika boyunca seni seviyorum diyerek ağladım dostlar.O da ağladı benimle. ikimizde yarımdık birleştik ve tam olduk biz onunla. Yaşadığımız şey çok farklıydı zamanla ona daha da bağlandım. Artık onun günaydın demediği sabahlar günüm doğmuyor iyi geceler demediğinde gecelerim geçmiyordu.

Okuyan 1 2 kişi bile olsa devam ederim dostlar kendinize iyi bakın iyi geceler.