her insanın hayatında bir içe kapanma olur, kendine daha da sıkı sarılır ve her gün kendisi olmaya çalışır, halbuki yaptığı her şey kendini aramaktan çok kendisini yoklamaktan başka bir şey değildir. ben kimsesizim, son zamanlarda yalnızlık başıma vurdu adeta sarhoş gibi geziyorum. insanların arasına girdiğim zaman çok kasılıyorum, nazik olmaya çalışıyorum; kibarlığıma, sevgime verin artık onu. masturbasyon sıklığını azalttım ve spora başladım, her şeye rağmen hala içimdeki aynı sıkıntı. gene geceler beni buluyor ve ben ısrarla geceleri bulmaya devam ediyorum. sadece size içimi dökmek istedim panpalar, sevginiz bol ve şansınız güzel olsun. bu yazıyı sevdiğim fakat hiçbir zaman sevgimi itiraf edemediğim, şuan da nerede olduğunu ölesiye merak ettiğim hanım hanımcık kıza affediyorum.

fiskiryofiskiryoo