zaman

harbiden hızlı geçiyor.

“Birden doğrulup çevreme baktığımda, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum.” Irvin Yalom

Yetişemiyorum

ey uluların ulusu ey kainatın yaratıcısı ve sahibi, senden öncesi olmayan ve senden sonrası olmayacak olan, varlığı bu kadar tartışılıp varlığı inkar edilemez olan, senden doğanlar senin sıfatlarınla hüküm sürmeye kalkıyor. onları var eden de sendin yok edecek olan da sensin. hükümdarları, sahte tanrıları, dünyaları yık ama bana dokunma yüce varlık. mutlu değilim ama ölmek istemiyorum ya herkesle öldür beni ya da dokunma tatlı canıma. yalvarıyorum yavaşla biraz.

Geçiyor eskisi gibi olmayacak...

Çok çabuk geçiyor be

hacı abi beklerken neden geçmiyor bu?

ruhumuzda onulmaz guzellikler birakan soyut ruzgar.
ben kumbaraya benzetiyom onu, icine attigini asla geri alamadigin bir kumbara. hatta bu kumbara bizzat biziz. icimize attiklarimiz bizi besliyor veya hasta ediyor ama her sekilde icimizde kaliyor, canimizi yakanlari cikarip atamiyoruz, ya sindirip hayatimiza devam ediyoruz ya da sindiremeyip ruhumuzu kabiz ediyoruz. cok cok buyuk pismanliklarim var, bunlara ulasamamak beni deli ediyor. pismanliklardan daha fenasi, gecirdigim cok guzel "zamanlar" var, bunlara donememek omrumu torpuluyor kiyin kiyin.
gecmis ve gelecek bir nehrin iki kiyisi, ben bu iki kiyi arasindaki koprude boynumda ilmigimle ve butun karamsarligimla duruyorum, kendimi sallandiracak iradem de yok ilmigi cikartip atacak cesaretim de. ben ordayim diye trafige kapanmis yol, bekleyenlerin huzursuzluklari buyuyor her gecen an. birinin gelip beni o koprude sallandirmasini bekliyorum korkakca.

gücüne, kudretine engel olmadığımız varolan her şeyin yöneticisi. yaratan ve yok eden.