ilk liseye başladığımda çok garip bir his doğmuş içime bunun adı galiba ileri derece zeka ve onun eseriydi ilk liseye başladığımda Askeri liseden ailevi meseleler yüzünden çıkmıştım hala pişmanımdır düz lisenin ilk günü çok ağırbaşlı ve reis gibi takılan bir insandım bunu takiben ders notlarımda çok iyiydi fakat okulun serserileriyle sürekli başım beladaydı bunların başıda atakan denen bir pekekentti bununla hiç iyi anlaşamazdık
ama bunların grupça yaptığı işkence son bulmalıydı bunun için günlerce çareler düşündüm ama nafile bir gün şans bana doğdu ve atakanla sudeyi soyunma odasında et ete görmüştüm fırsat bu fırsattı değerlendirmeliydim hemen aklıma bir fikir geldi

hemen arkadaşım kayranın emanet telefonu geldi fakirdik ne yazıkki pnp babam mühendisti ama borçlar çok fazlaydı hemen çıkarıp çekmeye başladım lanet olsunki kamera bir anda ötmeye başladı ne yapacağımı şaşırdım bunlar dönüp bana baktığında derin bir hasss çektim

anasının amından fırlamış gibi üstüme uçtu atakan pekekenti ben tabi o ara dilim tutulmuş hebele hübele diyorum bu sude çığlık atmaya başladı atakan itide kaçtı o ara ne yapacağımı şaşırdım önümde amı zütü açık çırılçıplak bir kız ve zavallı ben vardım

bir anda 100 kişi içeri doldu amk oç bedenci bana tekme tokat dalıyor şerefsiz arkadaşlarım üstüme gülüyor kezbanlar ise sude huursunu yatıştırıyor bu bide bana bu bana tecavüz etmeye çalıştı demesinmi

duvaramı anlatıyorum amk hani rezz ler

hemen disipline babamı falan çağırdılar busenin babasını herkes bana dik dik bakıyor bir ara boş bulunup olanları anlattım atakanı çağırdılar o ise beni yalanladı şanslıydımki kamera az buçuk bişeyler çekmişte kurtulduk disiplinden ama o atakan bini bana dik dik bakıp öldürecem seni diyordu

bigün eve giderken bilen bilir taaa anasının amında bu atakan ve tayfası bıçakla beni tuttular ülkücüyüz biz hesabımız yarım kalmaz falan diyor bende buna sen ülkücü değilsin onların şerefi vardır o sende yok diyince sinirlenip bacağıma 1-2 çizik atıp kaçtılar zaman ilerliyor ben ise lise 4.sınıfa geçiyordum atakandan gitmeden önce intikam almalıydım üniversite sınavları bittiğinde ise ben kara harp okulunu kazanmıştım sefil bir hayatın güzel yüzünü görüyordum ama atakanı hiç unutmadım harp okuluna çağırılmadan 1 hafta önce tek başıma bir plan yaptım onu inşaata at

atmalıydım ilk olarak evine tayfasıyla giderken sevdiği kızla buluştu bu kaşar bana pürüz çıkarır diye düşündüm ama planı erteleyemezdim hep filmlerde özendiğim şeyi yapmak istedim akşam olmuştu bu kaşar atakanın evine gidiyordu muhtemelen fanfinifinfon oluyor derken kapıyı çaldım ve aç kapıyı polis diye bağırdım bu don paça kapıyı açtı açar açmaz kafayı gömdüm ve kaçtım sevgilisi yüzümü görmüş polise şikayet etti Allahtan komiser anlayışlı adamdı mülakatlara hazırlandığımı duyunca tamam olur böyle şeyler deyip gönderdi

kara harp okuluna girmiştim işte oradaydım lisede çıktığım yerdeydim kardeşlerimle beraber mustafa ayberk ve ben aytılmaz tertipler olmuştuk

tabi bu o kadar uzun sürmedi mezuniyetimden sonra ilk görev yerim hakkariydi bilen bilir çukurca tehlikeli bir yerdir neredeyse silah sesleri susmaz işte böyle birgünde operasyona çıkmıştık hem etrafıma bakıyor hemde tüfeğe bir anda bir ıslığımsı ses ve soğuklaşan ortam vardı göüsüme baktığımda şehid olduğumu gördüm ve sonsuzluğa yürüdüm

ve ranzamda uyandım ama o kadar şey 5 saniyelik bir rüyaya sığmazdı içeri nöbetçi subay geldi ve baban seni almaya geldi hadi dedi sanki aynı şeyleri yaşıyordum

herşey aynı herşey rüyamdaki gibi bir insan rüyasını tam hatırlayamaz ama ben anıymış gibi anlatıyorum ve gelecekte hayatımın hatasını yapıp cezaevine giriyorum

beyler rezler nerede

beyler yarın devam edecem hadi Allaha emanet

neyse yine aynı güne uyanmıştım babam bana mahcup mahcup bakıyordu sonra aklımda birşeyler birleşti eğer ben her öldüğümde en başa dönüyorsam... neyse saçma şeylerdi bunlar kafamı toplamalıydım

olanları pedere anlattım ama o sadece güldü kendimi salak gibi hissetmiştim eve geldiğimde durumun ne kadar kötü olduğunu söylüyorlardı paramız tükenmişti ve peder bundan dolayı cezaevine bile girebilirdi aynı şeyler söyleniyordu aynı şeyler yaşanıyordu

evimiz 4. kattaydı eğer bu paradoks ben ölünce işe yarıyorsa önce yapmam gereken ufak bir iş kalmıştı üst sınıflardan intikam almak 4.kattan aşağı atladım o an tek duyduğum annemin çığlığı babamın koşturuşu kardeşimin abiii diye bağırışı

ve yine ranzada uyandım hemen kalkıp üstümü giydim üst sınıflardan ... koğuşuna girdim dersliklere girmiştiler ama ben revirden raporluydum neyse beyler bu muallaklerin sigaralarını alıp hepsini nöbetçi subaya yakalattım ve o çok övündükleri pahalı gömleklerini yaktım bunu hak etmişlerdi

eve gittiğimizde okula başlamak için sabırsızlanıyordum o bin atakan şimdi kankam olacaktı