Hemen Musa'ya yöneldim, Musa da çok şaşırmıştı ve biraz da korkmuştu. Hemen kendisini toplamasını söyledim çünkü bizi bu göreve atamışlardı ve geri dönemezdik. Aklımı çalıştırmalıydım... Tabi ya herkes ordaydı,ve araştırma tesisi muhtemelen boş olmalıydı.En azından o değişik makinenin ne olduğunu söyleyen notlar bulurdum. Musaya beni dışarıda beklemesini söyledim ve gizlice ve görünmeden tesise doğru yol aldım.O zamanlar kapılar şimdiki kadar güvenli değildi ufak bir çilingirlik yeteneğiniz varsa çoğu kapıyı açardınız. Kapıya vardım ve yerde bulduğum nikel ve demir parçası ile kapıyı açtım...

Evet kapıda kimse yoktu,bu imkansızdı.Çünkü kıyamet bile olsa orda mutlaka birileri olurdu ama yoktu işte yoktu. Hemen içeri girdik. Otların arasından ana üsse doğru yol aldık.Ana üsse yaklaştığımızda herkes bi kasa boyutundaki daha önce görmediğim bir aletin önünde sıraya girmişti.O makine neydi öyle?Ve Hitler aletin başında ne arıyordu?En önemlisi o aleti bu kadar önemli yapan şey neydi? Eğer o zaman bilseydim kıyametin kopmasını yeğlerdim...

Daha sonra kalan iki arkadaşlarımızla vedalaştık çünkü bi daha bu ülke içinde bulaşmazdık, görev bittikten sonra Türkiye'de buluşacaktık, yani en azından ben öyle ummuştum. Musa ile beraber ordu karargahına yol aldık, üzerimizde nazi kıyafetleri vardı, normal bir er gibi içeri girecektik,bu yaptığımız çok tehlikeliydi çünkü kampa üst düzey olmadığın sürece kimseyi almıyorlardı.Çok düşündük ne yapacağız diye ama o gün şans bizden yanaydı...

Yolculuğumuz trenle olacaktı, giderken sorun çıkmayacaktı çünkü Almanya ile aramız kötü değildi, bizi istese bile engelleyemezlerdi çünkü gerekli belgelerimiz vardı. Sorsalar gidiş amacımız aile ziyaretiydi. Oraya vardığımızda kendimize çok dikkat çekmeyen bir ev kiraladık. Ertesi gün görev bölümü yapacaktık. iyice uykumuzu aldık, sabah kalktık. Benim yanımda yanlış hatırlamıyorsam Musa Karakılıç adlı arkadaşım ile nazi labaratuvar araştırmalarını inceleyecektik. Kalan iki arkadaşlarım da Yahudi toplama kamplarında yapılan şeyleri inceleyecekti. Eğer başıma böyle şeyler geleceğini bilseydim toplama kampına gitmeyi tercih ederdim.

Biz bu göreve 8 kişi başladık,o zamanlar askeri nüfusumuz çok fazla değildi ki kalan askerlerimizi de savaştıramazdık. Mühimmat yoktu, maddi durum yoktu ülkece.O zamanlar ismet inönü, yani o zamanın Cumhur-u Reisi bizlere gizli görev verdi. Görevimiz iki ülkeye sızıp bilgi ve teknoloji toplamaktı.4 kişiyi ingiltere için, kalan 4 kişiyi de Almanya için görev verdi ve ben Almanya grubundaydım.

toyga mı toygar mı?

tramvadan sonrasını okumadım

Nereden nasıl başlayacağımı bilmiyorum bunları yazacak kadar cesaretim nereden geldi onu hiç bilmiyorum ama yazmalıyım çünkü zaman tramvası yüzünden anılarımı yavaş yavaş unutuyorum ve yaşadıklarımı birilerinin bilmesi lazım.. Öncelikle ismim Aziz TOYGA, yani şu anlık kullandığım isim.Çünkü şuana kadar birçok kez isim değiştirdim. Eskiye dair hatırladığım en eski hatıram 2.Dünya Savaşı ile başlıyor. Daha öncesini hatırlayamıyorum;ailemi, karımı, çocuklarımı, komutanlarımı, emrindeki sadık askerleri, dostlarımı... Aslında böyle kişilerin olup olmadığından bile şüpheliyim...