işten çıkalı 37 yıl oldu şuanda hayal ettiğimden daha fazlasına sahibim 2 evim var biri yazın zaman buldukça gittiğim triplexim diğeride şuanda bulunduğum villam.1 tane bugattim var hani şu 1 kilometreyi 2,5 saniyede geçenlerden. Güzel bir karım vardı hani şu soğankabuğu saçlı çilli olanlardan ki Allah rahmet eylesin çok severdim onu. Hiç çocuğum olmadı açıkcası çok çalıştığımdan olursa onlarla çok fazla ilgilenememekten korktum benim çocukluğuma benzemelerini istemedim. Zamanla çok şey kazansam da bi o kadar da kaybettim örnek vermek gerikirse kanseri yenicek gücüm gibi ve kazandığım herşeyi versem bile artık onu
geri alamam.

işe başlayalı 9 ay oldu Çay molasına çıktıktan sonra insan kaynaklarına gidip yoklamamı imzalatarak iş yerinden çıkıyorum. Neden bilmiyorum ama sırf masasında keçeli kalem izi olduğu için bana işyerinde aseton aratan küt saçlıyı ve 2 tane konnektor için 6 kere inip çıkmamı isteyen sarı saçlı üniversiteli çalışanı bir daha hiç görmüyorum. işletme beceri eğitimi sınavında ise kalıyorum sırf bu sebepten dolayı hırs yapıp gece gündüz çalışıp
telafiyi kazanıyorum ve kendime bir söz veriyorum diyorum ki her gün bir öncekinden daha fazlasını yapıcam.(Aptal)

işe başlayalı 8 ay 15 gün oldu ve şuan mesainin bitmesine 15 dakika var. Telefonumla kitap okurken cama birinin tıkladığını duyuyorum ve tıklayanın genel müdür olduğundan eminim.3 dakika tıkladıktan sonra odasına çıkıp telefonla siyah sakalı arıyor ve oraya geliceğini söylüyor.5 dakika sonra buraya geldiğinde işle ilgili 3 dakika konuşuyor ve ben tuvalete gitmek odadan çıktığımda arkamdan bağrıyor ama ne dediğini anlamıyorum. Geri döndüğümde odadaki herkes tuhaf bir şekilde bakıyor sanki bölüm sonu canavarını geçmişim gibi. işe yaramaz bir staj parçasıyım ama neden kavulmuyorum.

işe başlayalı 8 ay 7 gün oldu masamda oturmuş telefonum kitap okurken insanların dediklerini anlamıyorum.En son küt saçlı john diye bağrıyor ve senini alçaltarak ekliyor şu belgeleri genel müdürün odasına bırak.Ona 10 saniye bakıyorum nedeniyse duymadığımı veya anlamadığımı sanıp söylediği şeyleri tekrar etmesini duymak çünkü hoşuma gidiyor. Söylediği şeyleri tekrar dinledikten sonra kağıtları genelmüdürün odasına bırakıp telefonda kitap okumaya devam ediyorum. Siyah sakal bana yardım eder misin diye soruyor fakat ben duymamış gibi yapıyorum.3 dakika bekledikten sonra odadan çıkıyor.

işe başlayalı 8 ay oldu.iki hafta izin almadan işe gitmedikten sonra bile kimse neden gelmedin diye sormuyor. Onların tekrar hoşgeldin hediyesiyse 2 haftalık birikmiş dosyalanmayı bekleyen evraklar. Dolap o kadar dolmuş ki yarısını konnektor arşivine koymuşlar. Küt saçlı bu evrakları haftaya kadar bitirmemi istiyor bir tane daha denetim var diyor. Gülerek iyiymiş diyip işe başlıyorum. Yaptığım iş açıklamam gerekirse 10000 den 30000 e kadar giden klasör numaraları var ve her klasörde 100 tane işle ilgili evrak var yani örnek vermem gerekirse 24599 nolu evrak 24500 klasörünün en üsttünde yer almalı. Aslında bu işi yapmayı seviyorum çünkü kimse rahatsız etmiyor ve bütün günümü buna odaklanarak geçiyorum.Tam bir evrak sürtüğüyüm.(Asosyal)

işe başlayalı 7 ay oldu ve şuan yaptığım işi açıklayayım.Önce belgenin arkasındaki konnektor kodunu aklımızda tutuyoruz daha sonra kolideki konnektorleri masaya dökerek belgeye gerekli olan konnektoru buluyorum ve onu belgeye yapıştırıyorum. işim bittiğinde okulu bahane ederek izin kağıdı alıyorum. Planlamadaki masama döndüğümde küt saçlı bana sinirli bir şekilde bakıyor ve diyor ki sen buranın stajyerisin ve ekliyor benim yardıma ihtiyacım olduğunda neden seni bulamıyorum. Diyorum ki yukarda işlerim vardı özür dilerim ve bunu söylerken sesimin titrediğini hissedebiliyorum.Ona izin kağıdını uzatıyorum ve diyorum ki okul yüzünden bugün izin almam gerek.Ne kadar hoşnut olmasa iş kağıdını imzalıyor. izin alma nedenim tabiki okul değil nedeni bugün denizin işyerindeki son iş günü ve ben ona elveda demek istemiyorum çünkü yapamam.O günden sonra denizi hiç görmüyorum.

Denetim dönemi işyerinde duvarlar boyanır. Duvardaki kağıtlar güncellenir.iş güvenli panoları oluşturularak gerekli yerlere asılır. Yemekhanedeki örtüler kaldırılarak yerine temiz örtüler serilir.(Kandırıkçılar)Yani denetim günü işyerimiz alıcılar tarafından beğenilmesini
için süslenilir. Mesela genel müdürümüz bugün kimseye küfretmeyeceğini adım gibi biliyorum. Küt saçlı patronumun yüzündeki zoraki gülücük hiç ekgib olmayacak ve bugün bugün siyah sakal bana iş kitlemeyerek kendi işini yapıcak. Bunları yapmak zorundalar çünkü genel müdürleri onlardan bugün bunları istedi.

işe başlayalı 5 ay oldu ve bugün işyerinimiz müşteri tarafından denetlenecek.Şuan yapmam gereken iş konnektor arşivini temizlemek. Konnektorler arşivde iki şekilde bulunur.Bir kutuların içinde ikinciside poşette. Poşetlerin tümünü aslında 2 defa kaydettim tam 140
tane poşeti ama buna rağmen insanlar yere döktüğü poşeti öyle bırakıp gidiyor.Bu olay üst üste olduğu zaten konnektorlerin yeri değiştiriğinden sistemde bulunamıyor. Benim
görevim burayı tekrar temizlemek ve yerdeki konnektorleri poşetlere oldurmak tabi onları
tekrar sisteme kaydetmek şartıyla oda yarın ki işim olucak.(Enayi)

işe başlayalı 3 ay oldu artık denizinde beni sevdiğinden eminim sadece doğru anı bekliyorum.(Hahaha Aptal)Şuanda yine onunla çapak işini yapıyoruz fakat yanımızda uzun siyah saçlı bir stajyer kız daha var. Deniz bugün fazla mesaiye kalıcak yani 2 saat daha burda ve onunla iki saat daha burda yani bende kalırsam doğru anı bulabilirim.Ama bulamıyorum çünkü ikisi konuşurken deniz diyor ki arda bana çıkma teklifi etti. Stajyer kız ee çıksaydın zengin çocuk diyor. Deniz gülerek diyor ki ben sübyancı mıyım.O an çalışmaya devam ediyorum ta ki zil çalana kadar. Koltuğumdan kalkıp yürürken deniz kalsaydın diyor.(Kullanışcı)Ona dönerek gitmem lazım diyorum.O günden sonra siyah saçlı stajyer kızı nedense hiç görmedim.

4 saat soğuk konnektor arşivinde konnektor aradıktan sonra yaklaşım 40 tanesinin yerini bulamıyorum. Bulduklarımı bir poşete koyuyorum ki büyük bir poşet. Daha sonra bulduğum parçaları recep abi yani kır saçlı adama verdikten sonra efendim 40 tanesini bulamadım diyorum ve bunu söylerken sesim titriyor. Bana 4 tane koli göstererek diyorki bunları aşağı indir yarın bunların içlerininden bulursun. Kolileri aşağıya indirip planlamadaki yerime oturuyorum tıpkı küt saçlının istediği gibi ama 1-2 dakika sonra zil çalıyor. Küt saçlı bu durumu hiç sevmedi.

Depocunun telefonu çalıyor ve 10 saniye sonra depocu yanımıza gelerek stajyeri cansu hanım çağırıyorlar diyor. Planlama gidip küt saçlıya buyrun efendim diyorum. Bana diyorki ordaki işini bırakıp doğru üst kattaki recep abiye git ve ekliyor işin bitincede buraya gel sana
yaptırmam gereken işler var. Giriş kata gidip recep abiden 4 sayfalık liste aldıktan sonra konnektor arşivine gidiyorum. işimi anlatmam gerekirse Her sayfada 20 tane konnektorün kodu var ve her kodunda kendine ait yeri. Mesela 7001-1004 kodlu konnektor F dolabının 14 nolu sırasından 4 aşağısında genelde konnektor yerleri listenin yanında olur şuan elimdekilerinkisi gibi ama bazende ben bilgisayardan yerlerine bakarım tabi ofiste boş bir bilgisayar bulursam.

Denizin yaşını ve sevgilisinin olmadığını onlar konuşurken öğrenmiştim ve evet deniz benden 3 yaş büyük. Denizle bazen göz göze geliyoruz ve bazende kerküllü ile konuşurken yanlarına gittiğimde konuşmayı bırakıyor. Hatta birinden hoşlandığınıda kerküllüyle konuşurken kulak misafiri olmuştum ve acaba o kişi ben olabilirmiydim.(Kendini kandırıkcı)Aslında bütün bunları düşünürken artık söylemenin zamanı geldiğini hissediyorum ama tabi tam emin değilim sebebiyse yaş farkı. Onun gibi güzel bir kız neden kendinden 3 yaş küçük birinden hoşlansın ki.

Ama genelde yarısında bir sorun bulamayız çünkü alıcı firma teker teker ayrım yapmaz örneklere bakar ve örneklerin %30 da sorun görürse bize geri gönderir.Şuan karşımda oturmuş ve şarkı mırıldanıyor. Onunla pek konuşmuyoruz ama buna rağmen iyi anlaşıyoruz. Denizin yanında da kerkül saçlı arkadaşı
var işe başlayalı 1 hafta oldu ama onu işe aldıran sanırım deniz.Çok iyi anlaşıyorlar ve birbirlerini hiç yalnız bırakmıyorlar.

işe başlıyalı 2 ay oldu. Sürekli deniz sarı saçlı üniversiteli patronuma stajyerin işi varmı diye soruyor.Her gün onunla çalışıyoruz bazen okulu asıp işyerine bile geliyorum ama o günler fazla mesaiden sayılmıyor. Denizle yaptığımız iş çapak ayrımaca bu işi söyle tarif edebilirim.Çalıştığım fabrikanın alıcı firmalara gönderdiği malların çapaklı yani kenarında veya köşesinde fazladan parçasının olmasından dolayı iade ediliyor ve biz bu iade edilen malların çapaklarını falçatay temizleyip tekrar göndeririyoruz.

Onunla çalışırken nedense mutlu oluyorum nedense iş yerini sevmeye başlıyorum. işimize devam ederken insan kaynakları personeli yanımıza gelip ilk maaşımı veriyor. Bütün gün değişik işler yaptıktan sonra planlama odasındaki 100 metrelik masa ve yemekhane sandalyemde otururken iş çıkış saatini bekliyorum ta ki denizin bana doğru gelişinekadar. Onun gelişini izlerken hammadde kokusu bahar okusu gibi geliyor presin sesi kuş cıvıltısı gibi ve ayak adımları kalp ritmim gibi. Bana gülümseyerek şunu depoya zütürürmüsün diyor. Kağıdı yamuk dişli depocuya verdikten sonra zil çalıyor.

Üretime inerken aklımdan deniz seni ispiyoncu seni gaddar diye düşünceler geçirip üretimdeki yerime oturuyorum. Daha sonra deniz yanıma geliyor ve diyor ki seni ben çağırdım içimden iyi halt ettin diyorum ama dışımdan biliyorum efendim demekle yetiniyorum. Daha sonra deniz giderken işimin başına dönüyorum ta ki deniz bağırana kadar diyor ki gelmiyor musun. Yanına gittiğimde seninle etiketleme yapıcaz diyor. Meğer deniz beni ispiyonlamak yerine yardım etmem için çağırmış. Üst üste olan kolilere etiket yapıştırıp daha sonra rulo ile sarıyoruz.

Diyorum ki abi beni planlamadan gönderdiler size yardım etmem için diyorum. tamam gel buraya diyip bana bir sandalye ve bir masa veriyor. Burdaki şartlar neden planlamadan iyi. Yapıcağım iş halka geçirmek abi önüme tepsiyi getirirken kaç tane yapıcam diye soruyorum gülerek diyor ki yapabildiğin kadar.2 tepsi yaptıktan sonra yemek molasına çıkıyoruz. Yemek molası bitince işten kaçmak için direk planlamaya iniyorum ve
sandalyemde oturuyorum ta ki küt saçlı deniz seni üretime çağırıyor diyene kadar.

işe başlayalı 1 ay oldu planlamadaki işimi bitirdikten sonra çay molasına çıkıyorum. Geri döndüğümde küt saçlı kadın bana diyorki bugün üretimdekilere yardım ediceksin diyor ve ekliyor Ahmet abi sana işi gösterecek. Tabi efendim diyip -3 kata iniyorum.Üretim çok gürültülü bir yer fakat bi üst katında çalıştığım için alışmaya başladım bu duruma. Ahmet abiyi tanımadığım için ordaki adama ahmet abi nerde diye soruyorum.Oda benim diyor.

Siyah sakalın kulağına o kim diyorum. Siyah küt saçlı olan diyor.Bu arada siyah sakalın bahsettiği kişi eski tarih öğretmeni ama bu kadın nasıl kalite müdürü nasıl oldu bilmiyorum. tamam diyip giderken arkadan genel müdür bağrıyor. Geri dönüyorum ve genel müdür sen yanında çalıştığın kadının ismini bilmiyomusun diye soruyor. Siyah sakal söylediklerimi genel müdüre söylemiş.(ispiyoncu)Hayır daha tam alışamadım diyorum. Tamam gibtir git diyor. Dediğini uyguluyorum ama tam olarak değil. Giderken muhasebede çalışan sarı saçlı stajyer kızla göz göze geliyoruz. Neden bilmiyorum ama gün sonra o kızı bir daha hiç görmüyorum.

işe başlayalı 2 hafta oldu ve şuan yemekhanedeki su kazanının yanında kafein içiyorum.
Ta ki bizim ofiste çalışan siyah sakal gelene kadar bana diyor ki genel müdür seni çağrıyor ve ekliyor elindekini bırak gel. Orda birkaç dakika daha durduktan sonra kafein ile yarısı dolu bardığımı çöpe atıyorum. Genel müdürün yanına gittiğimde siyah sakal titriyor. Tıpkı bir masaj aleti gibi tıpkı her dakikasını kovulmaktan korkarak harcıyan bir personel gibi genel müdür konuşmasını bitirdikten sonra adın ne senin diyor. Adımı 5 dakika sonra unutucağını bilmeme rağmen john efendim diyorum. Bunları al Cansu hanıma zütür diyor.