işe başlayalı 1 ay oldu planlamadaki işimi bitirdikten sonra çay molasına çıkıyorum. Geri döndüğümde küt saçlı kadın bana diyorki bugün üretimdekilere yardım ediceksin diyor ve ekliyor Ahmet abi sana işi gösterecek. Tabi efendim diyip -3 kata iniyorum.Üretim çok gürültülü bir yer fakat bi üst katında çalıştığım için alışmaya başladım bu duruma. Ahmet abiyi tanımadığım için ordaki adama ahmet abi nerde diye soruyorum.Oda benim diyor.

Diyorum ki abi beni planlamadan gönderdiler size yardım etmem için diyorum. tamam gel buraya diyip bana bir sandalye ve bir masa veriyor. Burdaki şartlar neden planlamadan iyi. Yapıcağım iş halka geçirmek abi önüme tepsiyi getirirken kaç tane yapıcam diye soruyorum gülerek diyor ki yapabildiğin kadar.2 tepsi yaptıktan sonra yemek molasına çıkıyoruz. Yemek molası bitince işten kaçmak için direk planlamaya iniyorum ve
sandalyemde oturuyorum ta ki küt saçlı deniz seni üretime çağırıyor diyene kadar.

Üretime inerken aklımdan deniz seni ispiyoncu seni gaddar diye düşünceler geçirip üretimdeki yerime oturuyorum. Daha sonra deniz yanıma geliyor ve diyor ki seni ben çağırdım içimden iyi halt ettin diyorum ama dışımdan biliyorum efendim demekle yetiniyorum. Daha sonra deniz giderken işimin başına dönüyorum ta ki deniz bağırana kadar diyor ki gelmiyor musun. Yanına gittiğimde seninle etiketleme yapıcaz diyor. Meğer deniz beni ispiyonlamak yerine yardım etmem için çağırmış. Üst üste olan kolilere etiket yapıştırıp daha sonra rulo ile sarıyoruz.

Onunla çalışırken nedense mutlu oluyorum nedense iş yerini sevmeye başlıyorum. işimize devam ederken insan kaynakları personeli yanımıza gelip ilk maaşımı veriyor. Bütün gün değişik işler yaptıktan sonra planlama odasındaki 100 metrelik masa ve yemekhane sandalyemde otururken iş çıkış saatini bekliyorum ta ki denizin bana doğru gelişinekadar. Onun gelişini izlerken hammadde kokusu bahar okusu gibi geliyor presin sesi kuş cıvıltısı gibi ve ayak adımları kalp ritmim gibi. Bana gülümseyerek şunu depoya zütürürmüsün diyor. Kağıdı yamuk dişli depocuya verdikten sonra zil çalıyor.

işe başlıyalı 2 ay oldu. Sürekli deniz sarı saçlı üniversiteli patronuma stajyerin işi varmı diye soruyor.Her gün onunla çalışıyoruz bazen okulu asıp işyerine bile geliyorum ama o günler fazla mesaiden sayılmıyor. Denizle yaptığımız iş çapak ayrımaca bu işi söyle tarif edebilirim.Çalıştığım fabrikanın alıcı firmalara gönderdiği malların çapaklı yani kenarında veya köşesinde fazladan parçasının olmasından dolayı iade ediliyor ve biz bu iade edilen malların çapaklarını falçatay temizleyip tekrar göndeririyoruz.

işten çıkalı 37 yıl oldu şuanda hayal ettiğimden daha fazlasına sahibim 2 evim var biri yazın zaman buldukça gittiğim triplexim diğeride şuanda bulunduğum villam.1 tane bugattim var hani şu 1 kilometreyi 2,5 saniyede geçenlerden. Güzel bir karım vardı hani şu soğankabuğu saçlı çilli olanlardan ki Allah rahmet eylesin çok severdim onu. Hiç çocuğum olmadı açıkcası çok çalıştığımdan olursa onlarla çok fazla ilgilenememekten korktum benim çocukluğuma benzemelerini istemedim. Zamanla çok şey kazansam da bi o kadar da kaybettim örnek vermek gerikirse kanseri yenicek gücüm gibi ve kazandığım herşeyi versem bile artık onu
geri alamam.