yıllar önce lisedeyken bi kıza tutuldum lise 2 deyken o birinci sınıftı ama uzun bi süre açılmadım yani ben sona geçtigimde anca konuştum o zaman kadar sadece kesiştik konuyu biraz çıtlatsamda üniversite sınavları vara getirdi bende eyv beklerim dedim öyle böyle geçti. ben ondan bi sene önce sınava girdim şehir dışında mühendislik kazandım gittim okuyorum kızlada konuşmalarımız sıklaşmıştı hiç sorun yoktu. neyse ünive başladım siyasetle çok uğraşan biriyim sağcı ya da solcu farketmez ona girmicem. hep siyasi işlerle uğraştım bide ünv futbol takımına girdim yani ders okul falan umrumda değil gittiğimde yoktu zaten neyse ilk sene geçti final zamanı biraz zorladım yinede sınırda kaldım bizde torba sistemde yoktu. okul uzadı ikinci sene torba sistem geldi (bilmeyenler için yani kalsan bile sistem seni üst sınıf gösteriyor geçtiğin kadar kredi ders alabiliyosun)

böyle yıllar geçti sistem beni 4. sınıf gösteriyo ama durum vahim.. bu sırada manitaylada çıkıyoruz anlayacağınız yaş geliyo evlilik işleri konuşulmaya başlıyo ama benim okul bitecek gibi değil yani en kötü bir bucuk sene var

ben son kararımı verdim babama durumu söyleyip okulu bırakıcam çünkü herkesi geçiştiyirodum eninde sonunda bu durum patlayacak. babamda artık benim halimi anladı kendi soruyor moralin bozuk kız meselesimi o mu bu mu diye. inşaat malzemeleri satan bi şirketimiz var babamla oradayız gün içinde konuşamadım akşam işten geldik baba konuşmamız lazım kafeye gidelim dedim tamam dedi. gittik konuşmaya başladık durumu anlattım böyle böyle yani olmuyor. babam: gibtir hayırlısı buymuş dünyada okulu bırakan ilk kişi sen değilsin dedi.. ben olsam kesin kızardım. o an "ben bu adama nasıl yaptım böyle bişeyi diye sadece benden diploma istedi onuda veremedik" diye düşündüm

durumu aileye anlattık ama sırada manita var düşünüyodum onada anlatıcam belki ayrılırdı bile ama bişey demeyeceğini düşündüm ama yinede nasıl dicem onu bilmiyodum. en son çektim karşıma onada durumu söyledim oda hayırlısı buymuş dedi. 22 yaşında okulu bıraktım. koskoca dört senem boşa gitti benimde tek dedigim hayırlısı buymuş oldu. 24 yaşında o lisedeki manitayla evlendim ama benim aklımda her zaman biyerlere gitmek vardı

okulu bıraktım kaydım devam ediyodu sınav zamanları şehir dışına gidip giriyodum böyle böyle diplomayıda geçen yaz aldım o sırada şirkette işlerde büyüdü yurtdışına şube açtık başında bizden birinin durması lazım ben giderim dedim babam zaten biliyodu hep biyere gitmek istiyodum yeni bi hayata başlamak için.. aslında çok şükür hayatımda herşey yolunda sevidiğim kızla evliyim durumumda çok şükür iyi ama benim biyerlere gidip buralardan uzaklaşmam sıfırdan başlamam şart.. yani ayın 21'inde iki gün sonra bu kardeşiniz yolcu.. Allah'a emanet