Beynim amcıklaşdı. Almanyaya gitmeyi planlıyorum vergiler kira yüksek deyip vazgeçiyorum, sonra sitdir et gidecem diyorum dil öğrenmeye başlıyorum 2 gün sonra zaten AFD herkesi gönderecek, yapay zeka işçi ihtiyacını yok edecek deyip bırakıyorum. Çünki bu yaşıma kadar hiçbir çabamın karşılığını alamadım ve yaptıklarımın boşa gideceğini düşünüyorum. Ama telefonu alıp reels izlemek bedavadan dopamin veriyo hayal kırıklığına uğrama şansım yok bu yüzden ekran sürem en az 15 saat . Bu devrin en büyük zorluğu sıkılmamak eskiden olsa yapacak bişey yok deyip çabalardım fakat kendini uyuşturmak çok kolay. Sanırım bu döngüyü asla kıramayacağım.