o zamanlar kafeye gidip kantır atmak meşurdu bilen bilir. neyse oturdum boş bir masaya. benden önce oturan kimse facebook hesabını kapatmamış. ulan ne oldu anlamadın içimdeki muallak bir anda şaha kalktı herifin facesinde ben gayım falan filan diye şiirsel bir yazı paylaştım ama nasıl samimi yazmışım anlatamam. durumu paylaşıp facesini kapattım herifin. girdik kantıra 5 dakika geçmedi kafeye 5-6 tane adam geldi. sağa sola masalara bakıyolar sonra aralarından biri telefonunu çıkartıp birisini aradı "hangi masada oturuyodun" diye sordu sonra tamam deyip kapattı telefonu. amk hepsi benim başıma toplandılar zütüm ter atıyor ama çaktırmıyorum. olayın farkında değilmişim gibi davranıyorum. birisi dur yeğenim iki dakka bişeye bakıcaz dedi. ulan zütüm zütüm titriyor yazın ortasında üşümeye başladım karnıma ağrılar giriyor. aha yarraa yedik diyorum. alt tab yaptı baktı face falan açık değil. o zamanlar geçmişe bakmak moda değil kimse bilmiyor allahtan sonra "yok heralde çocuğun hesabını çaldılar" deyip usulca uzaklaştılar. buda böyle bir anımdır amk.