Yaz pampa burdayım

zaman yine yavaşladı , kızın cevabını beklerken. önce dudakları aralandı nefes aldı, Gözlerini kırptı "önemli değil" dedi yıldız hırsızı kız, Beynimde sesi yankılanıyo... yıllardır hiç kimsenin girmediği beynimin köşelerinde drift atıyo kızın sesi. renal korteksin önünde el freni çekiyo. sonra tekrar aralandı o güzel dudakları "Ben Hilal" deyiverdi.o an sevgili dostlarım işte o an tam kalbimin üstüne ismi kazınıverdi. göğüs kafesimin anası gibiliyo, kalbim kaburgalarımı tepikliyo içerden. zar zor nefes aldım ve ben de Furkan diyebildim.bi şey farkettim hani insan aşık olunca nefes alamaz falan diyolar ya ... hikaye amk .Nefes veremiyo insan. aldım nefesi veremedim amk. boğulacam öyle heyecenlandırdı beni kız ,döndüm önüme önce aldığım nefesi verdim.az bi rahatladım.

kendi kendime dedim olum sen naapıyon amk . az adam ol ufacık kız mal etti seni iki saniyede dedim kendime. Kendime verdiğim prof telkinlerle kendimi toparlayıp kızla muhabbete başladık. Hangi okula gidiyon dersler nasıl falan filan. kıza sevgilin var mı diyemedim amk. O gün akşam eve dönüyom ama nasıl mutluyum amk kızla konuşmuşum ismini öğrenmişim, az da bi muhabbet etmişiz.. laaan yanında oturmuşum olum kızın.. nasıl mutluyum yani. Eve gelirken mutluluktan dolmuşçu dayıya gülümsemenin verdiği tedirginlik dışında hiçbir problemim yok. Eve geldim baboş kurulmuş tv izliyor anam dikiş dikiyor abim odada ders çalışıyor. O zmanlar ufacık sarı bir velet olan kardeşimde babamın oturduğu koltuğun önünde arabacılık oynuyor. kapıyı açıp içeri giriyorum annem hoşgeldin nasıl geçti diyor babam ne işlediniz vs vs ... klagib sorguyu atlattıktan sonra odaya gidiyorum abimle ortak olan odamız biraz küçük de olsa içimizi ısıtan sıcacık ve samimi bir havası var. içerisinde tek defter olan çantamı omzumdan atıp yatıyorum yatağa ertesi günü düşünüyorum bir yandan direkt gidip yanına mı otursam yoksa sorup öyle mi otursam diye.Bu tarz düşünceler kafamda uykuya dalıyorum.

Sabah gözlerimi açtığımda abimin gülen yüzüyle karşılaşıyorum. aramızda 4 yaş olduğu için ve abiminde arkadaş edinme konusunda pek başarılı olmamasından dolayı hep iyi anlaşmışızdır. tepemde sırıtıyo pis pis ben yine efsane yanak seyirtme hareketini yapıyorum. Hilal kim lan diyor abim . Aha diyom amk bi sayıklamadığımız kaldıydı. Bilmiyom deyip geçiştiriyom abimi kahvaltı yapıyoruz beraber. -Cumartesi sabah erkenden gidiyorum Pazar öğlen gidiyorum beyler bu arada-.Babam annem oturmuş güzel güzel kahvaltı yapıyolar saat on falan babam abimide dershaneye yazdırmak istediğinden falan bahsediyo onu konusuyolar ben Hilal i görecem diye zamanın biran önce geçmesini istiyorum. Babam ben bırakacam seni diyo Ordan da abimi dershaneye yazdırmaya gidecek.

neyse beyler babamla beraber beyaz broadwayimize binip yola çıkıyoruz babam diyo nası iyi anlatıyolar mı memnun musun dershaneden falan diyo. arabanın altında yol hızla akıp gidiyo. babamı düşünüyorum lan diyorum adam bizim için uğraşıyo ben karı kız derdindeyim. bi efkar basıyo birden hafiften bi suçluluk duygusu var. Babam geldiğimizi söyleyene kadar camdan dışarıyı seyrediyorum babam eline cebine atıp vergiden düşmek üzere topladığı fişlerin arasından beş milyon çıkarıp veriyo. hadi görüşürüz deyip iniyorum arabadan. Babam öğretmen olduğu ve yanımıza tayin yaptıramadığı için hafta içi hergün memlekete okula gidiyor; sabah gidip ,akşam dönüyor. Ulen diyorum ne fedakar adam sırf abim rahat rahat lise okusun diye evi taşıyor kendi gidip geliyor.

babama çok saygı duyardım çünkü saygı duyulacak bi adamdı. köyde büyümüş babam okuma konusunda pek şanslı değilmiş, ilkokulu zar zor köyde bitirmiş ,çobanlık yaparken ders çalışırmış. sonra okumak için köydeki kankileriyle tek göz bir oda tutmuşlar ilçeden Liseyi o tek göz odada bir yandan da çalışarak okumuşlar 7 arkadaş , sonra üniversite kazanmak gece gündüz çalışıp güzel bi yer kazanmışlar, kazanamayanlar köye dönerken babam ve kazanan arkadaşları düşmüşler yine yola. Üniversiteyi kazandılar dertler bitti diye düşünmüş olabilirsiniz ama daha zorlaşmış hayat onlar için büyükşehirde okumanın masrafı da çok olurmuş. gündüz okula giderken gece çalışacağı bir iş bulmuş babam gündüz okula gidip gece madende taş kırarmış. Ya sevgili dostlar babam böyle zor bir hayat yaşamış ama sonunda devlet memuru olabilmiş. Annemle tanışıp evlenmişler çok fazla yokluk çekmişler beraber. hayat hiç rahat vermemiş onlara biriktirip paralarını bir ev alabilmişler sonunda.ama yokluk üzerine yokluk yani anlayacağınız.

beyler bugün işim yok uzun uzun yazıyorum entrylerinizi esirgemeyin uplayın

babam böyle zor koşullarda okumuş biri olduğu için eğitimimiz konusunda hiçbir masraftan kaçmaz rahat etmemiz için elinden geleni yapardı. Ama şımarırsak aylaklık edersekte ağzımıza sıçardı. Abim bunun bilincinde olacak ki dersten başka bir şeyle ilgilenmezdi Hocaların onunla ilgili tek şikayeti hiç arkadaşı olmamasıydı. dersleri mükemmel derecede iyiydi.Ama ben bu hocaların zeki ama çalışmıyo dedikleri o bebeydim. Zekiydim ama çalışmıyodum. Babam arada azarlardı bazen döverdi. Yani savsakladığımda dersleri gibime takmadığımda... Ben bir kaç gün çalışır en iyisi olurdum. Ama dediğim gibi o birkaç günü çalışmak içimden gelmezdi. babam hep sert bir adamdı arada bir gülerdi. Hani hamuru fazla yoğurunca çok katı olur ya ,işte babamıda hayat biraz fazla yoğurmuştu ondan çok sert bi adam olmuştu.

arabadan indim yürümem gereken mesafe bayağı fazla. yürümeye başladım yürüyom ağır ağır omzuma biri dokundu . baksana dedi. döndüm arkama bi baktım , bizim my7 asdfasdfsdaf amk yakışıklısı, hayırdır dedim. Durdu hafiften bi titreyerek "Gardaş dün aramızda tatsız bi olay oldu unutalım vs" gibi şeyler söyledi. oğlanı görünce üzüldüm baya dedim önemli değil gardaş olur öyle şeyler. Sonra adının Burak olduğunu öğrendiğim çocukla beraber dershaneye doğru yürümeye başladık. derse vakit vardı biraz kapının önünde dikilip balıkçının balıkları temizleyişini falan izledik.

Hadi yaz evladim

devam etcen mi panpa takipteyiz