Haziran ayı. Yıl 2008.Sivastayız. Gece kamptayız. içimizde bir heves var define bulmaya gidicez diye. Sözde define bulucazda zengin olucaz. 2 Üniversite arkadaşı bir kuzen çıktık dağa. Hava soğuk Sivasta. Gece çadırı attık köyde yaşayan bilir gece o gökyüzü, o Samanyolu muhteşem olur. Bir çoban çayı yaptık çayımızı içiyoruz hemde sigara içiyoruz. Öyle böyle muhabbet derken gökyüzündeki ay kayboluyor yavaş yavaş. Hafif bir ışık var gökyüzünde ama önümü göremiyorum karanlıktan
Edit: Hikayemiz devam ediyor panpalarım
Edit: bitti panpalarım. Hoşunuza gittiyse ne ala. ileride başka anılarımıda anlatırım.

O cümleden sonra kuzenim atladır. Arkeoloji okuyup bi gib olamayan kuzenim. La bunu bizim bölüm hocasına görürsek anlar o bi soralım dedi. Ama bu çok riskliydi. Bizi ihbar edebilirdi. Yada elimizdeki madalyonu bizden alabilirdi. Akademisyenlere karşı her zaman mesafeli durduğum için bu fikri reddettim. Bu işi en güzel şekilde yurt dışında yapabilirdik. Gürcistana gidip ordaki kuyumculardan bir kaçı ile görüşebilirdim. Daha önce Tiflis Batum Borçalı gibi yerlere gitmiştim. Ama burdan sadece bu madalyonla ayrılmaya niyetim yoktu bunu açıkça belli ettim. Bu gece uyuyun yarın çok çalışacağız dedim. gibtir git amk der gibi yüzüme baktılar. Oğlum biz zengin olmaya gelmedik mi buraya dedim. Sanki madalyon bize yetecekti etse etse 200 bin anca ederdi ve bu para 3 kişi için çok para değildi. Ben milyonları istiyordum. Gece çökmeye başladığında plan yapmaya başladık. Gökyüzünde ay yoktu ve bunu kullanmamız gerekiyordu. Bu en fazla iki gün daha sürerdi. En gizli şekilde bunu halletmek zorundaydık. Eğer jandarmaya yakalanarak kaçak hazine avından yakalanabilirdik ve bu ailelerimizin en son isteyeceği şey olurdu.

Sabah gözümü açtım saat 9a geliyor. Karnım açlıktan artık mide bulantısı yapıyor. Çıktım çadırdan sıcak ama boğmayan bir hava var. Peynir ekmek haşlanmış yumurta yapıcaz başka yiyeceğimiz yok. Aldık köy ekmeği, yanında 2 tane yumurta peynir domates zeytin. Başladık yemeye ama ben hiç o kadar lezzetli kahvaltı yapmadım. Dağın tepesi. Hava esiyor ve önümüzde berrak bi ova var. Buğday tarlaları, koyun sürüleri köylere dönüyor. Bizde çay içiyoruz. Üç arkadaş konuşmaya başladık. Ne halt yicez bu Allahın dağında. Geldik kamp diye. Dedemler merkezde 100 km var aramızda. Gitmekte istemiyoruz. O gün bir karar aldık orda. Bu çadırdan zengin olarak çıkacağız diye. Geceyi bekliyoruz bir yandan tabi. Başladım bir türküye. Sesimde güzeldir iyi kötü. Neşet Ertaş kendim ettim kendim buldum. Söylüyorum usul usul. Havaya bakıyorum o aradada. Güneş batmak üzere gökyüzü kıpkızıl.

Hikaye yazıyoruz insanı küstürüyonuz amk 2 kişi okumuyor

Aramızda 200 biner liradan bölüştük. Kuzenim kendine bir işletme açacaktı. Ama ne olduğuna karar veremiyodu
Arkadaşım ise babasıyla beraber cafe işine girecekti. Bende geleceğimi garantiye almak için ev ve arabamı alıp kafamı rahatlatacaktım. Herkesle helalleşip geldim Bursaya. iner inmez babamı aradım buluştuk. Oğlum nerdesin seni bekliyoruz kaç gündür dedi. Baba yanımda 200 bin var. Ev araba alıcam o yüzden aradım dedim. Böyle bi baktı babam için çok para değildi. işi güzeldi parası vardı. Ama ben kendi paramla kendi emeğimle alacaktım. Gittim Bursa Özlüceden bir dublex ev aldım babamla. O zaman en kral evlerden. 120 bin lira verdim. O zaman en kral dublex 90 milyar gerisini siz düşünün. Ve 2007 model bi Ford Fiesta aldım kendime ama araba jilet gibi jilet. Geriye bi 25 milyar civarında param kaldı. Onunlada yatırım yapmayı düşünüyordum. Aşçılık okumuştum. Aşçı şeftim. Neden kendime bir lokanta açmayayım diye düşündüm. Bu işi ancak babamla hallederdik. Ve öylede oldu. Bugün o lokantayı babamla beraber işletiyoruz. Üzerinden 10 sene geçti. Ve insan geriye dönüp düşündükçe çok özlüyor. Kuzenim kendine bir emlakçı açtı ve şuan durumu çok iyi. Arkadaşım ise açtığı kafeyi tutturamamış sonra dönerci açmıştı. Ama dönerciden şansı tutmuş 5 tane dönerci dükkanı daha açmıştı. Kısacası hepimiz kurtulmuştuk. Buda böyle bir anımdır. Hayatımın anısıdır

Gidiyoruz yol biraz çamurlu ama yürümesi pek zor değil. Biraz dikkatle yürümeyi başarıyoruz. Fener alamıyoruz çünkü en ufak ışık bile kilometrelerce öteden görülebiliyor öyle bir yer. Saat 10dan sonra uyuyor köylü halkı ama ne olur ne olmaz. Sıra halinde yürüyoruz. Bahsettiğim kiliseye çok az kalmışken. Bir araziden geçiyoruz. Ama iğrenç bir manzara. Mezarlar günyüzüne çıkmış toplu mezar gibi her yer kafa tası ve kemiklerle dolu. Bazıları devasa gözüküyor. Tüylerimin vücudumdan çıkmak için yalvardığını hissettim o ilk manzarada. Diken diken oldu her yanım. Başım uyuştu. Burada neler olduğuna dair bir fikrim yoktu. Daha doğrusu kimsenin fikri yoktu. Kazıyı bıraktık. Mezarlığa yöneldik. Dağın ortasında kayalarla çevrili bir alan. Ve içinde kemikler dolu. Karanlık gökyüzü ve sessizlik. Bir insanın korkudan delirmesi için binlerce sebep. Bir şeyleri anlamaya çalışıyoruz hepimiz. Kemikleri inceliyoruz. Yaklaşık yarım saat boyunca kimse bir kelime etmeden araziye baktı. Sonra kuzenimin sesini duyduk. Ani bir çığlık..

Gittik Hoyuklu Dağ dediğimiz noktaya. Dağda böyle insan şekilleri olan doğal oluşumlu bir kaya var. Altında hazine olduğu hep köylülerce söylenir. Bizde dedik şansımızı deneyelim ne olacak. Aldık dedektörü. Yürüyoruz. 2 km yürüdük yaklaşık. Geldik açtık dedektörü. Ayarını yapıyor kuzenim. Ben anlamıyorum ama alet güzel bişi böyle. Canavar gibi. Başladık dolanmaya arama yapmaya. Havayıda git gide bi sis basıyor oranın havaları böyledir. Saat 2den sonra gece sis çöker

Okumak isteyen kardeşlerim için polisiye tadında zevkli bir anımdır yazıcam ne olursa olsun

Sisin içinde ilerledikten sonra bir noktada durduk. Alet ötüyordu. Ne yapıcaz diye bi baktık birbirimize. Açtık çantayı kazma kürek çıkardık başladık kazmaya. 2 metre derinlikte bir yer kazdık eni yine bir metre vardı sanırım. iyice indik ama bişi bulamıyorduk. Toprak elle atılmış önceden kazınmış gibiydi buda bizi ümitlendiriyordu. Daha da motivasyonlu şekilde kazmaya başlıyorduk. Ama gel gör ki hiçbir şey elde edemedik. Sadece kil çıktı. Yorgun argın çadıra döndük hava açılacaktı birazdan ve biri görüp jandarma çağırabilirdi. Aldık kazmayı küreği döndük saat 4.20 civarı. Yaktım bi sigara 3000 metre rakımdayız. Sivasta öyle bir yer. Bakıyorum önümde dümdüz ova var. Yaktım bir sigara içiyorum. Bizimkiler uyumuş. Bende sigarayı bitirip girdim çadıra. Bir iki saat uyuyayım dedim ama bir kurt uluması var. Kan donduruyor resmen. Ensemizde nefesleri varmış gibi hissediyorum. Sesleri çok yakından geliyor

Kızıl gökyüzünü biraz izledikten sonra kalktım. Hafif bir yağmur vardı. Şaşırdım bu mevsimde buralarda yağmur beklenmedik bir şeydi. Ahmak ıslatan dediğimiz hafif bir yağmur yağıyordu. Yanıma her ihtimale karşı bir tane inşaat çizmesi almıştım. Kuzenim ve arkadaşımda botlarını giydi ve paçaları koyduk içeri. Akşam yemeğine konserve açtık ve ton balığı yedik. Pek güzel değildi ama insan aç kalınca yiyor. Oturduk çadırın önünde dedik bi ateş yakalım. Koyduk çalı çırpı verdik kibriti yaktık bi ateş üstünede bi çay koyduk. Oh mis kafa dinliyoruz. Üç arkadaş askerlik anıları mı dersin karı kız muhabbeti mi dersin derken saati 11 yaptık gece. Karanlık iyice çöktükçe işimiz kolaylaşıyordu. Yola çıktık. Elimizden geldiğince sessiz uslu bir biçimde karanlık havada yürümeye başladık. inanın kurt sesi o kadar korktucu oluyor ki silahı tutarak yürüyorum her ihtimale karşı. Tarlaların üstünde dağın zirvesine gittik. Volkanik bir dağ hayatımda ilk defa gördüm. Dağın üstünde kos kocaman bir delik vardı 40 metre eninde 100 metre uzunluğunda bir delik. Ama içi kapanmış ve her yerinde kurt yuvaları var. Gece iyice çöktü ay gökyüzünde yok adeta. Zifiri bir karanlık var. Samanyolu gözüküyor bütün ihtişamı ile. Yakınlarda eski bir kilise biliyoruz bugünde orada şansımızı deneyeceğiz

Gözümün feri gibildi panpalarım kusura bakmayın çalışıyorum çok yoruldum izninizle biraz uyuyayım sabah tam gaz hikayeyi bitiririm yarım kalmaz.

Köye geldiğimizde dedem koyunları ağıla sokuyordu. Geçtik içeri babanneme ev alışverişide yapmıştım. Baya mutlu oldu görünce. Tabi gözünde hala yumurtayız. Dedim dede yarın sabah çıkıyoruz biz yine. Tamam oğlum dedi. Usul usul gidin sabah değilde öğlen çıkın dedi. Sabah çobanlar dağdan köye dönüyor sizi yabancı plaka görürse şüphe eder gece gelir izler dedi. Öğle saatinde ne dağda ne yolda çoban kalmaz dedi. Bende dedemi dinledim. O günü öylece geçirdik iyi kötü. Başladık dağa gitmeye. Yanıma birde deste aldım kasabadan. Batak oynarız en azından boş dururken. Geçtik hemen çadırı kurduk hızlıca. Arabanın arkasını bu sefer güzelce ama belli olmayacak şekilde doldurduk. Üstüne siyah branda çektik. Ve saat 3 gibi yemeğin başına oturduk. Babannem bir sürü börek doldurmuştu. Bunlar bize en az 3 gün giderdi. Yediğimizi yedik. Kalanıda bayatlamasın diye iyice bağladık ve arabaya koyduk. Araba bu sefer bize yakındı. Ama görülmesi imkansız bir yerdeydi. Kayanın arkasına çekmiştik ve sadece bizim açımızdan gözüküyordu. Gece olmaya başladı. Hepimiz heyecanlıydık. Karanlık çökmeye başladı. Gökyüzünde hafif bir hilal var ortalık kapkaranlık. Esen bir hava. Eldivenleri botları giydik başladık hemen gitmeye. Saat gece 12 oldu. Sessiz adımlarla ilerliyoruz hemde etrafı kolaçan ediyoruz. Mezarlığın etrafını dolandıktan sonra kiliseye doğru yürümeye başlıyoruz. Yerler kayalık. Toprak adına bişi yok aq ve ayakkabılar olmasa hepimiz yuvarlanıcaz resmen. Tam biz yürümeye devam edelim mi dinlenelim mi derken iki el ateş sesi duyuldu. Hepimiz korkuyla birbirimize döndük bu hiç iyi bir haber değildi. Ses yaklaşık 2 km mesafeden geliyordu. Acaba bir çoban mıydı? Ya da bir avcı. ikisinden birisi olmasını dileyerek bulduğumuz ilk kayalığın arasına sığındık. Bizde de silah vardı ama hayatında eline silah alıp sıkan yoktu. En son askerlikte eline silah alan tiplerdik

Arabaya atladık. Arabada neredeyse 100 metre aşağıda düzlük bir arazide. Gözümüzün önünde ama inerek gitmesi o kadar zor geliyor ki bana. Arkadasım kolumda beni arabaya bindirdiler. Mitsubishi beyaz kırmızı bir pikap. Arkayada malzemeleri getirip attılar. Arka koltuğa ayağımı uzattım. Kuzenim sürüyor arkadaşımda dönüp bazen bana bakıyor. Şaka gibi ama mükemmel bir maceranın içindeyiz dıbına koyim diye söyleniyor. Bende belli etmesemde durumdan memnunum. Güzel zaman geçiriyorum çünkü. Tabi sivrisinekler hariç. Lan unutmayın dıbına koyim gelirken sinek ilacı alalımda şu çadıra yatmadan sıkar yatarız diyorum. Gülüp geçiyoruz. Neyse 1 1 buçuk saat içinde köyde olduk. Dedem gördü beni. Len itoğlu daha elimi öpmeden kaçtın dağa ne gib arıyon oralarda dedi bi güldü. Dedemde Argoyu sever. Uzun boylu beyaz kır saçlı masmavi gözleri olan bir adam. Çokta iri yapılı güçlü bir adamdır dedem. Oturdum ne var ne yok baştan aşağı anlattım dedeme. Buraları en iyi o biliyordu. Bana dedektörden daha çok yardımcı olabilirdi. Sarma tütünü cebinden çıkardı eliyle sardı. Sonra gözlerimin içine bakmaya başladı. Bizimkiler içeride babannemin etli ekmeklerine girişmişler. Günlerdir konserve yiyoruz onlarda haklı aslında.

Dedem başladı konuşmaya. Her kelimesinden hayatın bir yılı akıyor. Bak oğlum bu köyün insanı pistir. Gözünü 4 değil 8 aç. Kendini ele verirsen jandarma ensende biter. Güzel bir dayak yersin ordanda kelepçeyi yersin. Mezarların olduğu yere çok bulaşma. Günahtır efsunlu bir şeye denk gelirsin Allah muhafaza canından olursun dedi. Aslında bu mantıklıydı daha önce defalarca define anıları dinlemiştim ve iyi bir hocanız yoksa efsunlu bir şey sizi gerçekten mahvedebilirdi. Dedem konuşmaya devam etti. Bir kaç gün burda kal. Ayağını iyi et. iyice hazırlan. Ben yanınıza gelicem dedi. Bu beni mutlu etmişti. Çünkü dedem bu araziyi adı gibi biliyordu ve emekli subaydı. Özel harekat bir amcam vardı ve onu dedem yetiştirmişti. Araziyi iyi bilirdi. Burnu kokuyu alırdı resmen. Elinde bıçağıyla amazon nehrine girer çıkar öyle bir adam. Her neyse geçtim içeri babannemi öptüm sarıldım benide çok sever dana kafam diye öperdi. Etli ekmek yapmış öküz gibi yedim tabi. Açtı ayağımı getirdi merhem sürdü bezle bağladı. Hamur koydu onun üstünede. Sabah kalktığında bişicik kalmaz dedi. Geçtim yatağa. Yer yatağı tabi. Kuş tüyü amk böyle güzel bişi olamaz. Kendimi bi attım ooooh öylece uyumuşum. Sabah kalktım mermi gibiyim. Saat 8. Kaldırdım hemen bizimkileri kalkın beyler hadi kasabaya gidicez. Kasabada sivasın kangal ilçesi hee. Alışverişe gidelim dedim. Atladık arabaya sür Allah sür

Geldik girdik bime. Alışverişe. Konservelere bakıyoruz. işte yeni kazma sapı kürek sapı bulabilirsek alıcaz. Neyse bimden ufak tefek yiyecek aldıktan sonra geçtik nalbura. Sivri uçlu bel, kürek ve 2 kazma lazımdı bize. 200 liraya ne ihtiyacımız varsa aldık. Eldiveni, kablosu, ipi cartı curtu derken bi tanede ufak tüp alalım dedik. 7 24 çalı toplamaktan iflahım gibildi amk çayıda tüpte yapalım. Neyse yaptık alışverişi herşeyi ayarladık tam arabaya bindim. En önemli şeyi unuttuğumuzu farkettim. Sinek ilacı amkk. Hemen gittim bi sinek ilacı aldım en taşşaklısından. dıbına kodumun sivrisinekleri.

Gece çökmeye başladığında hepimiz hazırdık. Herkes giyinmiş sanki operasyona gider gibi bekliyoruz. Kimsede çıt yok. Gökyüzünde hilal var. Ses seda yok. Yavaşça ayaklandım. Hadi beyler dedim. Aldık dedektörü kazmayı küreği başladık yürümeye. Kilise biraz daha üst kısımda kalıyordu. O yüzden tırmanmamız lazımdı. Kuzenim pire gibi ordan oraya zıplarken biz arkasından sürünüyoduk. Ve nihayet kilise göründü

Bir tane dedektör bulduk sormayın nerden olduğunu. Bu aletler çipli olurmuş tabi biz acemiler bilmiyoruz. Emin olduğumuz ya da öyle sandığımız bir kaç tane noktayı arayacağız. Bizim köylerde de eskiden Rum halkı yaşarmış ve Kral yolu üstünde olduğu için hazine çok. Zaten eski kiliseler mezarlar, lahitler bu dediğim bütün şeyler Sivasta dolucasına var. Aldık dedektörü üstümüzde siyah montlar, şapkalar ve her ihtimale karşı bir silah var. Yürüyoruz hava karardıkça. Sadece biz varız binlerce dönümlük yerde. En yakın yerleşim yeri 10 km uzakta

Arkasından baktım uzun uzun. Ağzımda bi sigara. Dedemin yanında sigara içmezdim. Annemle babamda arayıp dedeme soruyorlar beni. ikisinede tek kelime bir şey söylemiyorum. Ben bir aile istedim onlar bana onu veremedi. O yüzden kendimi şehirden uzak tutup böyle dağda bayırda hayatı öğrenmek istedim. Dedem gittikten sonra bizimkilerle konuştum. Bu gece şakağa silah dayansa bile duranı gibsinler dedik ve söz verdik. Asıl gece bugündü. Herşey bu gece başlayacaktı.

Tam o arada üçüncü bir silah sesi daha patladı. Bu çok daha yakından gelmişti. Altıma sıçmamak için bir sebep yoktu. Çünkü üç gerizekalı dağda, elimizde kazma kürek dedektör. Kime ne açıklayacaktık. Bir süre sonra sesler kesildi. Yola devam etmeyelim dedik ve geçtik çadıra. Bu korku herkesi sarsmıştı. Şu an bize salak diyebilirsiniz korkak diyebilirsiniz ama o an ki pgiboloji çok farklı arkadaşlar. Orada sizi öldürüp gömseler yemin ediyorum 100 yıl kimse bulamaz sizi. Mümkünü yok. Çadırda düşüne düşüne saçlarımı yolarken kuzenim geldi. Yarram napıcaz şimdi dedi. Lan gibik ne napıcaz iki silah sesi duydun ödün zütüne kaçtı dedim. Yarram bizi burda giberler görürsün ebenin zilini diye çıkıştı. Bende taşşağa vurarak ne güzel el ele koyun koyuna ölürüz dedim. Sonra aniden yüzümü sertleştirrerek onlar 3 sıkıyosa biz 4 sıkarız dedim. Ne kadar kararlı olduğumu görmüştü. Ama bende ciddi anlamda korkmuştum. Muhtemelen bir avcı ya da çobandı ama bizi korkutmaya yetmişte artmıştı bile o ses

Gece serin bir havada ateş yaktık. Aslında biraz mutluyduk. En azından kişi başı 80 90 bin lira paramız olmuştu. Ama daha fazlası gerekiyordu. Burada ne hazineler yattığını en iyi ben biliyordum. Ve onları istiyordum. Gözümü adeta para hırsı bürümüştü. Sigarayı yaktım baktım son 2 Paket marlboro touch kalmış. Hasgibtir lan dedim kendi kendime. 5 paketle gelmiştim dağa. Ama o manzarada o havada içmeden duramıyor ki insan. Çayı yudumlarken gökyüzüne doğru baktım. Muhteşem görünüyordu. Ayağım takılıp düştüğümden beri ağrıyordu hiç bakmamıştım. Diz kapağımı açtım iltihap toplamıştı. O an gibimde olmadı, çocukken düşüp yaraladığımız bir diz yarası gibiydi. Sigarayı dağdan aşağı attım girdim çadıra. Bizimkiler yine uyuyor. O gece uyuyamadım. Ayağım dehşet ağrıyordu. Başka bir plan gerekiyordu. Sabah kalktım diz kapağımı oynatamıyorum. iltihap git gide yayılmış. Kuzenim bu böyle olmaz dedi. Başka bir plan yapmamız gerekiyor dedi. Oturduk konuştuk. Arabaya atlayıp dedemin yanına gidecektik. Orda bir kaç gün kalıp eşyalarımızı iyice tedarik edip tekrar dönecektik ama bu sefer çok daha sağlam ve akıllıca. Çünkü artık neye ihtiyacımız olduğunu iyi biliyorduk