Herkese selamlar. Ben muptezel. Birazdan okuyacağınız hikaye 2007 yılında dayımın düğününde akrabalar ve bir kaç eş dost arasında geçen paranormal ve anlam veremediğim bir olaydır. Ne kadar korkunçtur ne kadar değildir bilemem, tamamen size kalmış fakat bilmenizi isterim ki hala etkisi altındayım. 5-6 partta sizi sıkmadan bitirmeyi planlıyorum. Başlıyorum.

-Yıl 2007 yaz ayının ortalarındayız. Dal taşşak uzanmış bir ferre sekmesinden diğerine atlarken annemin aniden odayı basması ve seri şekilde Alt+F4 çekmem ile birlikte annemin bana oğlum bak dayın sonunda birini buldu, kızı falan istemişler bir aya kadar düğünü yapacağız demesiyle başladı.

içimden vay gavat sonunda birini buldu he dedim.
Dayım denen herif ne ara ne sorar. Kumarda büyük paralar kaybetmiştir. içki, haytalık hepsi var pekekentte. Ara sıra aile arasında 1 ila 3 ay arasında kaybolur gider bir yerlere. Ne haber ne ses seda, hiçbir neden yokken kaybolur herif. Kimsede bir tarafına takmazdı bu sebepsiz gidişleri...

Ama keşke peşini bırakmasaydık.

Edit: Arkadaşlar başlığımız sizlerin sayesinde trende girmiş. Bu kadar tutacağını beklemiyordum. Hepinize çok çok teşekkür ederim.

Edit2: Arkadaşlar ikinci sıraya yükseldik. Şuku atan rez alan elleriniz dert görmesin. Biliyorum biraz uzadı fakat ayrıntılarıyla aktarmaya çalışıyorum, seviliyorsunuz.

Benim haberim yok ama düğün tarihi, eşyalar,çeyizler, davetiyeler hepsi ayarlanmış. Haliyle aileyi bi teşal kaplamıştı. Sürekli bir koşuşturma sürekli bir stres vardı evin içinde. Bana da dokundu tabi ucu. Yok onu oraya taşı yok şu parayı şuraya teslim et. Milimum tüm gibimsonik işler bendeydi.

Herşey iyiydi düğün tarihine az zaman kalmıştı ama bu koşuşturmada kız kimdir, kimlerdendir felan hiç bir bilgim yok. Arada aile büyükleri kenarda köşede fısıldaşır kız ve ailesi hakkında konuşurdu. Dikkatlice dinlemeye çalışırdım ama anlayabildiğim tek şey kız ve ailesinin pek sağlam ve güvenilir olmadığıydı. Kimse bu duruma bişey diyemezdi çünkü bu pislik herifi düzgün bir hayata sokmamımızın tek oluru buydu.
Düğün gününe bir kaç gün kala bizimkiler ve dayımla birlikte kız ve ailesi ile buluşmaya gittik. Bende kızı görücem diye heyecan yaptım hafiften. Buluşuldu, ve ben sonunda kızı gördüm. Kız böyle kahküllü, zayıf, uzun boylu bakışları garip biriydi. Amaçsız bir özgüven taşıyordu üstünde. Olayın garip tarafı kızın annesi ve babası ortalıkta yoktu. Küçük kardeşi geldi kızın.

abla dedi sesi titreyerek ve korkarak.
efendim dedi ablası.
Çocuk kafasını eğdi sanki korkmuştu ablasının efendim demesinden.
Titreyerek konuşuyordu ablasıyla çocuk. Engelli gibiydi sanki. Kafasını anlamsızca yukarı aşağı sallıyor, herhangi bi şey yaparken eli ayağı titriyordu. Her an ağlamaya hazırdı.

Bizimkiler çocuğa oğlum babangiller nerede, göremedik hani dedi.

Çocuk tam bir şey söylecekken ablası kesti.

Gelirler şimdi merak etmeyin dedi ve çocuğa gözlerini büyüterek öfke ile baktı. Çocuk titreye titreye odasına kaçtı.

Ben de köşede izliyorum bunları vay amk ne garip insanlar bunlar dercesine...

okuyonuz mu aq

Devam panpalar

Biz bekledik bekledik gelen giden yok. Soruyoruz falan ama düzgün bir cevapta vermiyor aq.
Neyse kalktık biz başka zaman toplaşırız falan diye. işte zaman geçiyor düğüne yaklaşıyoruz.

Oturuyorduk evde dayımlar falan, bu kız geldi yine dedi hadi canım bizim eve gidelim şu davetiye olaylarını halledelim diye. Dayımda tamam dedi ve bunlar kalktı gitti. Ama görseniz kız bir garip bakıyor böyle gözlerine bakamıyorsunuz sanki. Aradan zaman geçti bizim evdede işler vardı. Bizimkiler oğlum git şu cahil herifi şuraya getir düğün zamanı bi davetiyeye bu kadar zaman harcanır mı diye. iyi dedim gidiyim.

Giydim üstümü çıktım yola saat olmuş 23.45 falan gece vakti hem içimden sövüyorum hem hızlı adımlarla kızın evine gidiyorum. Kızın ailesinin evide müstakil tek kat küçük bir bahçesi olan bozma bir ev yani. izbe diyemessin ama çok da sağlam değil yani.

Ben yaklaştım eve baktım pencerelerine ışıklar açık değil ama mum yanıyor sanki içerde böyle loş bir ışık var. Ben o gün o kadar değişik birşey daha görmemiştim beyler. Mum ışığı yerde yanıyor sanki ve havada gölgeler uçuşuyor insan silütlerine benzer, iple göbeğinden bağlamış insan sülietleri var içerde aq. Görseniz şaşırırsınız. Allah allah dedim gideyim kapıyı çalayım TV falandır, aptal aptal paranoya yapma aq dedim kendime.

Çaldım kapıyı. Çok beklemedim dışarda...

içerden telaş sesleri fısıldamalar geldi. Kapıyı dayım sinirle açtı bana.
Noldu lan pekekent
Dayı bizimkiler gönderdi beni , hani gelmedim

Arkadan da kız bağırıyor. Hadi kapat şunu artık diye

O ara dayım tamam hadi sen git geliyom ben dedi ve beni iteleyerek kapıyı sertçe kapattı.

Söve söve gittiğim gibi söve söve geri geldim.

Eve vardım ve bizimkiler hani olum dayın nerde dedi. Gelmicekmiş işi uzamış falan dedim. Tabi sinirlendiler ama ben hemen odama geçtim. Ne ayaktı lan bunlar. Gece gece evde garip garip hareketler, o telaş, ışıklar falan. Düşündüm gece boyunca ama düşün düşün taktur işin derler bizim orda.

Aq başlığında herkes rez aq iki şuku atında bi gibime yarasın

Sabah oldu ben hala düşünüyorum bunlar ne yapıyor ne ayak falan. Kızın babası dedemi aradı. Dedem telefonu açtı. Arayan kızın babası.

Kızın Babası (B) Dedem (D)

B: Sizin o oğlunuzun dıbınakoyarım ulan şeref yoksunu adi herifler!

D: Noluyor lan it herif ne küfür ediyosun. Adam akıllı konuş

B: Sizin o oğlunuzun ağzına sıçıcam ağzına!!!

D: Ne oldu anlatsana be adam!

B: Nasıl el kaldırırsınız lan kızıma he?! Nasıl yapar o adi bin. Yiyorsa gelsin bana vursun

D: Ne vurması, neden bahsediyon lan sen.

B: Sabah eve geldik her yeri mosmor. Eli yüzü kolları paramparça olmuş. Ne oldu diye sorduk, sizinkinin ismini sayıklıyıp duruyor.

D: Bizim oğlan yapmaz öğle şey. Düğün vakti olucak iş değil.

B: Ulan ben size göstericem huur cocukları bekleyin siz!

Dedem büyük şaşkınlıkla kapattı telefonu. Eli yüzü beyazladı, ter kesti bi an için. Dede dedim ne oldu.

Git bana o dayın olucak adamı bul gel dedi.

Hay gibicem bakıcağınız işi dedim içimden. Düğün vakti işlere bak. Nerde bulucam dayımı ben şimdi?

Dayımın takıldığı kahveye baktım. Arkadaşlarının oralara baktım. Takıldığı heriflere sordum. Adamlar yok bizde görmedik arıyoruz ama açmıyor

Nerde bu adam nerde bu adam derken aklıma bunun kafayı çekmeye gittiği eski park geldi aklıma. Koştura koştura gittim. Baktım orda da yok. Hay gibicem derken bi baktım parkın 3-5 metre aşağısındaki taşta çömmüş oturuyor. Hızlı adımlarla gittim yanına. Yaklaştım iyice Dayı dedim. irkildi birden. Zıpladı yerinden. Gidin artık gidin başımdannnnn diye bağırdı bana. Noluyor aq evladı niye bağırıyon dedim içimden ama bende çok korktum beyler. zütünü yırttı bağırırken.

Gözlerine baktım o da bana baktı korkar bi şekilde.
Napıyon lan burda sen dedi bana.

Sabah kızın babası aradı, sövdü ana avrat kızı dövdüğünü sanıyor. Doğru mu dayı dedim.

Gözleri büyüdü atıldı birden bana doğru ittirdi beni ayakları zütüne vura vura koşmaya başladı. Koştum arkasından takip ediyorum bunu, arkasından bağırıyorum dayı! dayı! diye. Bakmıyor bile bana. Kızın evine vardık ve 10 metre kala dayım durakladı. Bende durdum tabi.

Bekledi rahat 1 dk. ileri geri yaptı ama devam etmedi. Bende olduğum yerde bekliyorum bunu. Oturdu yere ağlamaya başladı. Hıçkıra hıçkıra bir çocuk gibi ağlıyor adam. Gittim yanına.

Dayı gözünün yağını yiyim lütfen anlat noluyor dayı, gece geldim sinirli sinirli kovdun beni, bu dayak olayı noluyo anlat lütfen dedim.

Hıçkırıklarının arasında Ben de bilmiyorum be oğlum, bende dedi.

Dedemler arıyor telefonlar zangır zangır çalıyo ama dayım bakmıyor tabi.

Ver ben açıyım bak millet telaşlandı dayı dedim.

Hayır dedi.

Kaldırdım bunu beraber bizim eve geçtik. Merdivenlerden çıkarken bağırışma sesleri geliyo bizim daireden. içeri girdik kızın ailesi, bizimkiler bağıra bağıra tartışıyorlar. Arkadada kız yatıyor. Annemler bi taraftan ağlıyor tabi.

Dayımı görünce kızın babası atladı üstüne tabi. Girdim araya tuttum herifi. Çılgına dönmüş resmen tutmasak bi kaşık suda boğucak yani.

Kız konuşamıyo arkada çok kötü kolları vücudu yara berelerle dolu, yarı baygın halde yatıyor.

Birden bağırmaya çığlık atmaya başladı. Delirmiş, çıldırmıştı sanki. Evde çığlıklar atıyor, kudurmuş gibi etrafta kollarını sallıyordu. Dedem sürekli besmele çekiyo kızın babası falan kızım noluyor sana dercesine tutmaya çalıştılar.

Kız bana koşmaya başladı. Şerefsiz, geberticem seni herşeyi mahvettin, başımıza gelenlerin hepsi senin yüzünden dedi ve üstüme sıçradı. Beraber yere düştük, çığlık atmaya devam etti ve babası kızı çekerek üstümden aldı.

NOLUYO LAN SANA KENDiNE GEL!!! diye bağırdı kızına.

Annemler beni dışarı çıkardı, giydim ayakkabılarımı ve gibtir olup gittim ordan beyler. Texas çıkmazı gibiydi dıbınakoyum. Garip garip olaylar bu çıldırmalar dayımın ortadan kaybolması kızın vücudundaki izler. Kafayı yiyecektim resmen. Toyuz tabi o zaman elim ayağım titredi, nefesim tizleşti resmen. Yaşamadıktan sonra insan farkına varamıyor böyle bir stresin neler getirebileceğini. Eve gidemezdim o olaylardan sonra daha doğrusu gitmeye korkuyordum. Aldım bi bira kuruldum bi köşeye.

Hava kararıyordu. Çaresine bakmam lazımdı ki teyzemler geldi o sırada aklıma. Onlara gittim. Kapıyı çaldım açtı sağolsun. iyi karşıladı beni. ikramlar falan havada uçarken ne oldu bu saatte evde olurdun sen dedi. Değişiklik olsun teyze çok daraldım evde dedim ve geçiştirdim. Bu akşam burda kalabilir miyim sorusunu bitiremeden tabi dedi teyzem ve battaniye pijama vesaire getirdi. Hemen uyumadım ama bi yerden sonra kaybolmuşum.

Sabah oldu 9.30 civarı uyandım. Teyzemler de uyanmıştı. Kahvaltıyı hazırlamış. Oturduk yiyorduk ki. Teyzemin şu sözleri beni şoke etti

Gece 3 gibi falan kalktın bağırmaya başladın. Onlar beni almaya gelicek gitmem lazım dedin. Balkona çıkmaya çalıştın ama salmadım ben seni rüya görüyosun falan diye dua okudum sonra sende gittin yattın dedi.

Ben kala kaldım beyler. Dondum kaldım.

BEYLER REZLERiNiZi ALIN DEVAMI CAYIR CAYIR GELiCEK. BENDE YORULDUM YARIN SONUNA KADAR ATEŞLiCEM SiZLERi SEViYORUM KALIN SAĞLICAKLA

Beyler devam ediyorum. ilginiz tekrar teşekkürlerimi sunarım

ilk defa başımı böyle bişey geliyordu. Gece kalkıp bağırmalar dolanmalar balkona çıkmaya çalışmalar...

Uyurgezerleri bilirsiniz, gece kalkar dolanırlar ama bağıranını veya balkona çıkmak isteyeni hiç görmedim ben. Ayrıntı vermesini istedim teyzemden ama başka bişey yapmadın bu kadar sadece dedi. Açtım telefonu baktım 20 kere aramış bizimkiler. Kapatıp yatmıştım aramasınlar diye. Telaşlanmışlardır diye kahvaltıdan sonra bizim eve doğru yola çıktım. Girdim eve.

Annemler dedemler falan evde oturuyo bitkin bi halde belli uyumamışlardı gece. Anne nasılsınız neler oldu akşam dedim.

Nerdesin lan sen dedi. O kadar aradık telaşlandık nerdesin sen dedi. Dedim anne böyle böyle. Bi daha olmasın kemiklerini kırdırtma bana otur şuraya dedi. Oturdum. Noldu anne dün akşam benden sonra dedim. Nolucak kafayı yedi o kadın bağırdı çağırdı ama bizde bişey anlayamadık dedi. Durdu bi kaç saniye yüzüme baktı.

Naptın oğlumda bu kadar sinirli sana dedi. Neden üstüne atladı, bağırdı çağırdı, kendinden geçti dedi. Bilmiyorum anne. Gözüm tutmamıştı zaten onu. Nerden bulmuş dayım böylesini dedim. Doğruyu söyle olum bak ne yaptın dedi. Napıcam anne, ne yapabilirim onlaraki dedi.

Şüpheyle baktı bana ama geçiştirdi tabi. Ben zaten stresten kaskatı olmuşum, garip duygular içerisindeyim.

Nereye gittiler peki benden sonra dedim. Gece çıktılar, dayın burda kaldı ama sonra sabahleyin oda çıktı gitti dedi. iyi dedim telefonu şarja taktım dolduktan sonra bende çıktım evden.

rahat 35 dk falan sonra dayım arıyor. Açtım telefonu tabi. Nerdesin sen dedi. Fırının ordayım dayı dedim. Tamam 5 dk ya kadar parka gel dedi. Tamam geliyorum dedim. Hızlı adımlarla parka doğru yardırdım. Baktım orda kenarda bekliyo beni. Gittim yanına. Mülayim bi şekilde gel bakalım dedi bana. Parkın yanında dere geçiyodu, yağmurlu günlerde genelde yükselir akar giderdi. yanına indik aşağı doğru. Park yukarıda kalıyodu. iyice dibine kadar zütürdü beni. 100 adım kadar daha gitti. Bi taşa oturdu. Otur karşıma dedi. Oturdum ama dayı neden getirdin bizi buralara aq orda konuşsaydık olmuyormuydu dedim. Otur lan dedi bağırarak çıkardı cebinde bi winston yaktı. Bana da uzattı, içiyon mu sen dedi. Yok dayı ne sigarası dedim, içme zaten giberim belanı dedi.

Anlatmaya başladı

Bak oğlum dedi ben çok şey kaybettim bu hayatta dedi. Enerjimi ve zamanımı çok yanlış şeylere harcadım. Sonuçları bugün hepimiz ödüyoruz belki ama bilmeni isterim ki ben istemedim böyle olmasını. Hayat şuan benim ve yakınlarım için çok zor bir hal aldı. Ben bi kere bir yanlış yaptıysam bunun bedelini sana da ödetmek istemiyorum. dedi.

Ne yanlışı dayı ne yaptın sen dedim. Ağlamaya başladı yine. Omzuna koydum elimi. Rahat 5 dk falan ağladı.

Dayım: Esra ile bundan 5 ay önce tanıştık biz dedi. O zamanlar eli yüzü düzgün balık etli ve bir o kadar şirin bi kızdı. Beraber çok şey yaptık, canım cicim ayları, aşk meşk, çok seviyordum onu. Oda beni seviyodu tabi. Onu görmeden 5 dk duramaz olmuştum. Bizimkilere çaktırmadım tabi. Bilirsin beni paramı zamanımı çok çarçur ettim. Eğer Esra yı da kaybedersem babamların gözünden düşerdim. Gerçi düşeceğim kadar düştüm ben. Her şey çok güzel gidiyordu. Yine bir kumar akşamı açtım desteyi aldım bi çanta parayı. Bi o kadar da bastım ortaya dedi. 1-2 derken kazandığımdan fazlasını kaybetmiştim. En kısa zamanda ödemiliydim ki canımızdan olmayalım. Sebepsiz gidişlerim hep ondandı be oğlum. Para bulma çabaları ile geçti zamanlar. Telefonları kapatır ilişiğimi keserdim bilirsin.
Esra yı yada arayamaz olmuştum tabi. Haberleri geldi kulağıma beni bırakıp gitti, sevgisi bu kadarmış diye. Yıkılmıştım ama yapıcak bir şey yoktu. Parayı bi yerden bulup buluşturmam lazımdı. Kadınları bilirsin, kahve falları, kart falları derken, benim için cinci hocalara dahi gitmiş bu kadın. işte o zaman başıma çok büyük bir şey açtı be oğlum.

Parayı biriktirmiştim. Yemedim içmedin geri geldim. Ödedim borcumu ve yemin ettim bi daha asla o masaya oturmıcaktım. Gitiim sevdiceğimi görmeye, aylarca burnumda tütmüştü o güzel yüzü. O güzel ellerine dokunmak için evine gittim. Çaldım kapıyı açtı. Karşımdaydı. Gözleri gözlerimdeydi. Şaşırdı beni görünce, ileri bir adım attım ve bana vurmaya başladı. Tuttum kollarından, kapattım kapıyı girdim içeri. Hala vurmaya çalışıyordu ama sus dedim.

Beni nasıl bırakırsın, onca şey, yaşadıklarımız hepsi yalan mıydı he? Bu kadar mıydı senin sevgin?

Tekrar sus dedim ve başımı göğsüme bastırdım. Bıraktım kollarını, oda bıraktı kendini ve bana sarıldı. Gözlerinden yaşlar süzüldü. Bende oda yerde birbirimize sarılmış ağlıyorduk. Dakikalarca kaldık öyle. Baktım ona kurumuş gitmişti. Erimişti resmen. Noldu sana, ne oldu da bu kadar çöktün dedim

O gece beraber uyuduk. Kapının sesiyle irkildik ikimizde. Kapı güm diye çartpı. Kalktık ve esra bana sarıldı yine onlar geldi dedi. Noluyor lan kim geldi dedim. Onlar işte, yine onlar geldi diye tutturdu.

Ne diyosun kızım kim geldi dedim ve gözüm karardı. Yığılıp kaldığımı hissettim. En son duyduğum şey Esra'nın çığlıkları. Rüyamda bir camdan dışarı bakıyorum. Şehrin heybeti elimde sigaram güneş doğuyor yavaş yavaş. Arkamı döndüğümde esra... Tüm güzelliğiyle orada duruyor.

Aşkım sen burada mıydın? Bende seni arıyordum. Sonunda buldum seni diyor ve elini uzatıyor bana. Ellerimiz tam kavuşacakken sürükleyerek zütürüyorlar onu benden. Koşmak istiyorum ama koridor uzuyorda uzuyor bana. Yakalamaya çalışıyorum onu nafile...

Kalktım etrafıma baktım yerdeyim. Her yerim tutulmuş, perişan bir haldeyim. Kalktım gözlerim esrayı aradı. Nefesim hızlandı. Döndüğümde esra yatağında yatıyordu. Koşarak kaldırdım onu. Sarıldım sıkı bi şekilde. Uyandı. Döndü ve bana noldu aşkım neden ağlıyorsun dedi. Kollarını oda fark etmemişti. Parmakları, bilekleri, herşeyiyle yara içindeydi.

Fark ettiğinde ise ağlamaya başladı,

Yine mi diye sordu kendine.

Aşkım noluyor bak ben kafayı yicem. Anlat dedim. Anlatamam dedi titremeye başladı. Nefesi kesildi bir an için. Titremeye devam ediyor aynı zamanda ben sıkı sarıyorum. Derin bir besmele çektim ve derin bir nefes verdi. Kendine gelmişti. Öptüm anlından. Aradan bi kaç saat geçti biraz olsun kendimize gelmiştik. Sordum tekrar ama anlatmadı. Bunun bir kaç arkadaşı vardı. Onları çağırıyım belki moral olur falan diye. Açtım telefonunu Zeynep'i aradım.

zeynep (z) ben (b)

B: Zeynep'cim nasılsın?

Z: Ooo beyfendi geri mi dönmüş?

B: Zeynep seninle bunu konuşmak için aramadım.

Z: Noldu peki anlat o zaman

B: Esra biraz sıkıntılı, gelsene biraz oturun muhabbet falan edersiniz

Z: Ona numaramı silmesini söyledim, ne arasın ne sorsun, o deliyle uğraşamam artık.

B: Kime ne dediğine dikkat et, hem ne olmuşta ne bu tavırlar.

Z: Dediğim gibi, ne arayın ne sorun, bende delirmek istemiyorum, söyle ona en yakın akıl hastanesine yatsın

B: Düzgün ko...

Telefonu yüzüme kapattı. Telefonu fırlatmamak için zor tuttum kendimi. Melisi arayayım dedim. Aradım da. Yarım saate kadar geleceğini söyledi.

Melis geldi, bana gözünün ucuyla baktı. Naber iyidir felan derken içeri geçti. Esra ile sarıldılar, havadan sudan muhabbet ettiler. Esra'nın kollarını fark etti ve gözleri fal taşı gibi açıldı. Ama çaktırmadı. Çay yaptım bunlara içtiler. Esra biraz olsun rahatlamıştı. Yemek yemedi. Yorgundu hala. içeri uzandı ve uyumuş. Yaktım bir sigara aldım çayımı karşılıklı oturuyoruz melisle. Uzun bir sessizliğin ardından melis sordu.

-Neredeydin bu kadar zaman dedi.

-işlerim vardı melis dedim.

-işlerinden dahamı önemliydi he? dedi.

-Ortada hayatlarımız vardı dedim.

sustu.

Olayları anlattım.

Aradan kısa bir zaman daha geçti ve bu gidişin esra ya yaramadığı gibi sana da yaramıcak bunu bil dedi, imalı bir şekilde.

Kastettiği şeyi anlatması için bi daha sordum. Melis Esra'nın en yakın arkadaşlarından biriydi. Her şeyini bilirdi. iyi biriydi ama bana karşı bi öfkesi de yok değildi.

-Melis her şeyi bilmek istiyorum. Bu yaşadıklarımız nedenini. Anlat artık bana dedim ve anlatmaya başladı. Tekrar şok oldum!