üniversitenin ilk yılı bitmiş memlekete dönmüştüm. köyden ilk kez ayrılmıştım ve bu bir sene içinde gözüm öyle açılmıştı ki ben hayatı hiç yaşamamışım demiştim kendime. köyün o saf, doğal haline benim zehirli düşüncelerim çok fazla gelecek gibiydi.

bavulları eve taşıdım. bizimkilerle üç beş sohbet ettikten sonra geçtim odaya uzandım. yol yorgunluğu sayesinde uykuya dalmam uzun sürmedi. bir süre sonra gülüşmeler geldi kulağıma ve uyandım. akşam olmuştu ve konuşma sesleri geliyordu. misafir geldi heralde dedim. yatakta öyle bakınırken annem kapıyı araladı. içeri gel de bir hoşgeldin de ayıp olur dedi. istemeye istemeye kalktım. içeri girdim. hasan amcalar gelmişti. yakın sayılırdık onlarla. hasan amca, karısı, bir de küçük veledi vardı odada. onlara hoşgeldin dedim. kapıya dönerken birden hasan amcanın kızı iremle göz göze geldim. elinde çay tepsisi vardı. öyle karşılaşınca ikimiz de sıçradık. 2 saniye duraksadıktan sonra kafamı eğerek hoşgeldin dedim ve çıktım. onun o 2 saniye baktığım yeşil gözleri içimi titretmeye yetti de arttı bile.

girdim odaya kendimi yatağa attım. tavana bakarak çocukluğumu düşünmeye başladım. iremle geçirdiğim vakitleri düşündüm. aklımdan kötü şeyler geçmiyordu ama daha önce hissetmediğim bir şeyler hissediyordum. çok değişmişti ve güzelleşmişti. onu neredeyse lise üniversite derken 5-6 yıldır görmüyordum. kendi kendime saçmalama lan hasan amcanın kızı o diye söyleniyordum. onun o yeşil gözleri, başının üstünden bağladığı yemenisi benim içimi kemiriyordu. bir kez daha misafirin yanına gitsem mi diye düşündüm. kendimi hazırlayıp odadan çıkacakken bir daha bekleriz laflarını duydum. gidiyorlardı. kendimi yine yatağa atıp onu düşünerek uykuya daldım.

sabah kahvaltıdan sonra arkadaşlarla görüşmek için dışarı çıktım. fatih ve orhan benim yakın arkadaşlarımdı. onlarla buluşmak için kahveye doğru yürüdüm. aklıma muallaklik geldi hasan amcaların evin önünden bir geçeyim dedim. baktım irem bahçeden domates topluyordu. yolun başında izliyordum onu. sonra yürümeye başladım. kafasını istemsizce kaldırdı ve bana baktı. bende elimi kaldırıp kolay gelsin dedim. sağol deyip başını eğdi. karnımda kelebekler uçuşuyordu. kahveye girdim tanıdıklarla selamlaşıp orhanla fatihin oturduğu masaya çöktüm. bunlara biraz gittiğim yerleri anlattım. işim var akşam görüşürüz deyip çıktım kahveden. kahvenin az ilerisinde irem elinde iki bidonla yanında kardeşiyle yürüyordu. yürü xsnafu dedim. ne olacaksa olsun.

yürüdüm bunların yanına. kardeşi süleymanın başını okşadım. ne yaptın okula başladın mı falan deyip eline üç beş bir şeyler verip al dondurma yersin diyerek yolladım. irem ne gerek vardı diye kem küm etti. olsun çocuk işte dedim. alıyım ben bidonları dedim. yok ben zütürürüm dedi. olmaz canım ver sen bana dedim. zor da olsa aldım bidonları. ulan bu kız bunu nasıl taşıyor dedim kendi kendime. nasılsın görüşmeyeli dedim. çekiniyordu ve utanıyordu belliydi. iyi aynı işler biliyon işte dedi. sen de gittin şehir yerlerine iyi mi oralar dedi. buralar gibi değil ki dedim. değildir ya dedi. caminin önünden geçerken ireme, şurda yaptığımız su savaşını hatırlıyon mu dedim. hafifçe tebessüm etti. tabi ya ıslattıydın hep beni dedi. bu böyle konuştukça ben eriyordum olduğum yere. en sonunda evlerinin önüne vardık. irem aldı bidonları. görüşürüz dedi. bende görüşürüz diyerek ayrıldım. iremin tavırları benim içimi yakıp kavurmuştu.

avare avare yürüyerek eve vardım. akşam yemeği yiyorlardı bizimkiler. oturdum birkaç lokma yiyip kalktım. yine uzandım yatağa tavana bakarak mal mal hayaller kurmaya başladım. bir yandan kendimi tutmaya çalışıyordum. çocukluğumuz beraber geçmiş, hasan amcayla ailemizin yakın bir ilişkisi var derken kendi kendime hasan amcanın dıbına koyum dedim. ben küfür eder etmez kapı öyle bir vuruldu ki yerimden zıpladım. sesimi mi duydun hasan amca diye söylendim. birden aklıma iremle yürüdüğümüz geldi. kesin hasan amcaya biri bir şeyler dedi hasan amca beni silkecek diye düşündüm. babam bana seslendi. tırsarak gittim yanına. kapıdaki hasan amcaydı. oğlum sen bizim süleymanı dondurma almaya yollamışsın çocuk daha ortalıkta yok nerede biliyon mu sen dedi. ben de yok hasan amca dedim. valla bulamadık oğlanı bi geliverin de bakalım şuna dedi. ayrı ayrı dolaşalım hasan amca dedim. tamam oğlum bulalım da dedi. adam korkmuştu ve suratı bembeyaz kesilmişti. benim aklıma küçükken saklandığım ceviz ağacı geldi. ağacın altında bir oyuk vardı. oraya giderdim bazen. gittim oraya ağlama sesleri geliyordu. süleyman oraya çökmüş ağlıyordu. beni görünce koştu sarıldı. abi köpekler kovaladı korktum çıkamadım dedi. aldım bunu kucağıma hasan amcaların evine gittim. kapıyı tıklattım. irem açtı kapıyı. gözleri hafif sulanmıştı. süleymana sarılıp içeri aldı. sen mi buldun dedi. he ya ağacın altına saklanmış dedim gülerek. valla allah razı olsun dedi. konuşurken gözlerini kaçırıyordu. ben gideyim hasan amcayı bulayım dedim. bir yandan gözünün yaşını silerken bir yandan da gülümsedi. tamam diyerek kapıyı kapattı. yaktın beni irem dur bakalım ne tak yicez diyerek hasan amcaya bakmaya gittim.

kahvedekilere sordum hasan amcayı gördünüz mü diye. meydana doğru gitti dediler. zor da olsa buldum adamı. gittim yanına amca buldum sizin oğlanı evde dedim. güzelce sevindi. tuttu beni kolumdan gel bize misafir ol bugün dedi. yok hasan amca ne gerek var dediysem de ikna edemedim. hasan amcaların evine vardık. irem kapıyı açtı. gözlerini kaçırarak yere baktı ve tebessüm etti kapıda beni görünce. gel oğlum dedi hasan amca. oturduk okul hakkında konuşmaya başladık. ben şehir yerlerini anlatıyordum onlara. irem çay getirdi. yüzüne bakmak ne mümkün babası yanımda ağzımı yüzümü dümdüz eder. aldım çayı. hasan amcaya çayı tutarken kaçamak bir bakış attım. yanakları pembe, yüzünde o utangaç tebessüm yere bakıyor. ben onu böyle görünce karnım havalara uçuyor. irem gitti mutfağa elindeki tepsiyi bırakıp annesinin yanına oturdu. tüm akşam kaçamak bakışlarla ireme baktım. o utangaç yüz ifadesi, saklı tebessümlerini izleyerek geçirdim akşamı. müsaade isteyip eve doğru yola çıktım.

ayaklarım eve gitmek istemiyordu. sokağın başına geçtim gizlice evlerini izlemeye başladım. iki günde yamulttun beni irem dedim kendi kendime. bir an için dalıp gittim arkamdan bir ses hop gardaşlık napıyon buralarda dedi. bir baktım fatih. bir şey yok aynı gardaşlık deyip tokalaştım. ayak üstü 10 dk konuştuk fatih gitti. o an altıma sıçmıştım. sonra döndüm yine bunların evine. bir kez çıksa da yüzünü görsem diye bekliyorum. sonunda kapı aralandı. irem kollarını dirseğine kadar sıvamış, yemenisini üstten bağlamış saçının önü açık, elinde sofra bezini çırpıyor. etrafa kaşlarını kaldırmış düşünceli düşünceli bakıyor. ben daha iyi bakayım diye arkasında olduğum ağacın yapraklarını elime açmaya çalışıyordum. o sırada hışırtıya irem döndü baktı. birden içeri girdi. benim olduğumu anladı mı anlamadı mı diye düşünerek eve doğru yürümeye başladım.

artık anlamıştım. ben ireme sevdalanmıştım. ilk kez sevdalanıyordum. garip hissediyordum. iremle nasıl buluşurum nasıl konuşurum diye düşünürken orhana rastladım. ne yaptın nasılsın faslı geçtikten sonra yolun kenarına oturduk. muhabbet koyulaştı. orhan dürttü beni. yüzünde yavşak bir gülümsemeyle ulan sen ne güller koklamışındır şimdi hee dedi. bende yok olum yav diye geçiştirdim. hadi hadi söylemiyon da yapmışsındır bir şeyler diyerek ayağa kalktı. ben gidiyom var mı isteğin dedi. canın sağlığı deyip ayrıldık. eve girince direk yattım uyudum. sabah kalktığımda kimse yoktu. tarlaya gittiler heralde dedim. ekmek arası bir şeyler yaptım. o sırada kapı çaldı. gittim açtım kapıyı karşımda irem vardı. kapıda beni görünce hemen başını eğdi. şey bir bardak pirinç varsa.. dedi. vardır ama nerde allah bilir bizimkiler evde yok bende yerini bilmem dedim. tamam o zaman sağol dedi arkasını döndü. arkasını dönünce ben de aniden kolunu tutuverdim. irem rahatsız olmuş gibiydi. kusura bakma irem sen geç otur ben bulup veriyim sana dedim. ben burda bekliyom o zaman dedi. biraz aradıktan sonra buldum. pirinci verirken dün akşamki çörekler de pek güzeldi sen mi yaptın dedim. kafasını kaldırmadan tebessümünü gizleyerek ben yaptıydım dedi. eline sağlık dedim. irem pirinci aldı hızlı adımlarla gitti. ben kapıyı kapattım. ulan o gülüşünü yerim senin be diye kendi kendime güldüm.

sevdanı açıklamak, onunla buluşmak, görüşmek köy yerinde kolay iş değildi. sevdamı ona söyleyecektim ama onun bende gönlü var mıydı bilmiyordum. ekmeği bitirdikten sonra bindim bizim hacı murata tarlaya doğru gittim. bizimkiler çapa yapıyordu. yanlarına gidip kolay gelsin yardım ediyim mi dedim. annem sen niye geldin yatsaydın oğlum dedi. babam çapayı uzattı al bakıyım devam et dedi alnını silerek. akşama kadar çapa yaptık. hamlamıştım ve iflahım kesilmişti. babamla annem traktöre bindi. bende atladım hacı murat 131e köye doğru gidiyorum. köyle tarlanın arasında pek bir şey yok aslında ama arabayla gidiyorduk işte. köye girerken hasan amcaları gördüm. karısı ve irem de oradaydı. kalbim zütümde atmaya başladı. yanlarına yavaşça yaklaştım hemen kapıyı açtım. hasan amca eğildi içeri doğru. amca gelin eve bırakayım dedim. yok oğlum git sen dedi. ısrar edince bindiler. irem annesiyle arkaya bindi. ağır ağır sürüyordum arabayı. hasan amcayla havadan sudan boş boş konuşuyorduk. o sırada ireme dikiz aynasından bakıyordum. ne zaman baksam iremle gözlerimiz aynadan birbirine değiyor. irem yüzündeki gülümsemeyi tutamıyor kafasını aşağı eğiyor bende salak salak tebessüm ediyordum. bu şekilde hasan amcaların evine vardık. arabadan indiler. allah razı olsun oğlum deyip evlerine girdiler. ben iremle kesiştiğim için çok mutluydum. sanırım o da benden hoşlanıyor bir adım bekliyordu.

ertesi gün kahveye gittim. fatih ve orhanla kaynattık. fatih bir kıza vurulmuş, kız da buna yüz vermiyormuş akşama kadar bunun derdini dinledik. hava kararmak üzereyken eve gittim. anneme yemeği sordum. hasan amcanlar çağırdı oraya gidiyoz dedi. benim elim ayağıma dolaştı. üstümü başımı değiştirip çıktım. kapıyı çaldık. irem kapıyı açtı. pembe yanakları, yeşil gözleri beni benden almaya yetmişti. buyrun dedi. girdik içeri. biraz oturduk. hasan amca benim yaptığım iyilikleri anlattı. maşallah sülalemizden böyle adam çıksın can feda diye övdü. iremle annesi sofrayı hazırladı. geçtik sofraya. yemeğin ortasında irem kalktı elinde çöreklerle utangaç tebessümüyle geldi. o an dedim ki bu kız seni seviyo olum durma. aldım hemen bir tane çörekten. çok güzel olmuş suna yenge elinize sağlık dedim. suna teyze de irem yaptı dedi. kafamı salladım. yemek bitti. büyükler sohbete daldı. ben biraz hava alıyım diye evin önüne çıktım. çok geçmeden kapı aralandı. irem elinde sofra beziyle çıktı. yanına gittim. çöreklerin çok güzeldi dedim. ilk defa gözlerime utanmadan baktı. öyle mi gerçekten dedi. gözlerin kadar güzeldi dedim. kaşlarını kaldırdı. gözlerim de güzel öyle mi dedi. sadece gözlerin olsa iyi dedim. kıpkırmızı oldu. benim de kulaklarım kızardı. içeri geçti hemen. ben bir yandan rahatlamış bir yandan korkmuştum. acaba yanlış mı anladım bu beni sevmiyor mu diye içime kurt düşmüştü.

bizimkiler dışarı çıktı. hasan amcanın elini sıktıktan sonra ayrıldık. eve varınca kendimi kötü hissettim. ben bu kızı gerçekten seviyor muydum yoksa kendime alet mi edecektim. o saf, dış dünyayı görmemiş temiz biriydi. gözü açılmamıştı. ben az da olsa neyin ne olduğunu biliyordum. ona olan sevgimi sorgulayarak geceyi geçirdim. sabah annem uyandırdı. tarlaya gidiyoruz dedi. siz gidin ben gelirim dedim. sofrayı toplamadım bir şeyler ye de gel dedi. biraz uyuyup kalktım. yalan yanlış bir şeyler yedikten sonra atladım hacı murata. tarlaya giderken yine yolun kenarında çapalarla hasan amcaları gördüm. yanlarına yanaşıp arabaya aldım. laf olsun diye hasan amcayla konuşurken ireme baktım. irem aynadan bana bakıyordu. gözlerini kaçırmadı. 4-5 saniye baktım. sonra yola döndüm. hiç gözünü kaçırmamıştı. yanlış bir şeyler mi yaptım acaba diye düşünüyordum. hasan amcaya dönüp amca dün akşamki et sizin hayvanlardan mıydı dedim. he ya kestiydik bi tane. valla hayvana değil yapana bakacan yapan yapmış diye güldü. öyle amca yapan marifetli olunca diye gülümsedim aynaya bakarak. o sırada irem de gülümsedi ve yine utandı. içimdeki kötü his sonunda gitmişti. akşama kadar çalıştıktan sonra kendimi eve zor attım.

sabah tarlada bir iş yoktu. kahveye doğru yürüdüm. o sırada aynı yerden yine iremle süleyman bidonlarla geçiyordu. yanlarına yürüdüm. beni görünce irem bidonları elinden bıraktı. süleymanın başını okşayıp bir şeyler dedi ve süleyman koşarak uzaklaştı. iremin yanına gittim. nasılsın dedim. e iyi işte nasıl olsun dedi. sen nasılsın dedi. bende iyi miyim değil miyim bilmiyom valla dedim. ne oldu ki dedi. bidonları aldım yerden. yine ağırdı bu kız nasıl taşıyor bunları anasını satıyım dedim. sen bunları nasıl taşıyon dedim gülerek. ben taşırım dedi. güzel olduğun kadar güçlüsün de o zaman dedim. yine utandı. öyle deme utanırım ben dedi. niye ki güzel değil misin yoksa dedim. kafasını diğer tarafa çevirdi. maşallahın var hem güçlü hem güzelsin bak dedim. bu kızarmaya başladı. bana bak bakıyım dedim. yavaşça kafasını çevirdi. utanınca da başka bi güzel oluyon ya sen dedim. tebessüm edip omzuma vurdu. yeter bak valla utanıyom ha. dedi. kız sen nasıl vuruyon öyle omzum çıktı diye takıldım. sen var ya sen fenasın dedi. fenayım ya beni bi fena ettin sen. dedim. ben ne yaptım ki sana dedi. daha ne yapıcan şu bakışın yok mu senin. deyince gülüverdi. ha bi de şu gülüşün dedim. o zaman gülmeyim de bakmayım da sana dedi. ben sana onu mu dedim şimdi irem dedim. ya ne dedin dedi. bidonları yere bıraktım. elini tutup sol tarafıma koydum. ha şurası var ya dedim. orayı yaktın dedim. artık söylemiştim. üstümden yük kalkmıştı. irem korkarak elini çekti elimden. kafasını eğdi. pembe yanakları, mahçup tebessümüyle kısık bir sesle titreyerek sende benim şuramı yaktın dedi sol tarafını göstererek.

yolun geri kalanını konuşmadan yürüdük. bir insan sevdiğine sevgisini söyleyince ne yapar neler olur pek bir fikrimiz yoktu. onu evine bırakırken yarın buluşsak olur mu dedim. nerede dedi. bidonları aldığım yere aynı saatte gel dedim. gelebilirsem orada olurum dedi. ayrıldıktan sonra ayaklarımı zütüme vura vura küçükken saklandığım ceviz ağacının yanına gittim. ağacın yanına yaklaşırken gülüşmeler öpüşme sesleri falan duymaya başladım. biraz dinledikten sonra işin aslını göreyim diye gittim ağacın yanına baktım bizim orhan almış hülyayı öpüşüp koklaşıyorlar. beni görünce kız çığlık attı. ben kafamı çevirdim. orhan napıyon lan sen dedim. gardaşlık dur bi dedi. hülya üstünü başını toplayıp kaçtı. orhan bana dönüp gardaşlık biz evlenecez zaten dedi. orhan fatihin sevdiği kız la bu sen ne diyon diye bağırdım. ne yapıyım sevdik ne yapıyım dedi. elledin mi kıza dedim. yok dedi. fatihe ayıp ettin kardeş dedim. fatihi sevmiyo kız ne yapıyım gönül işte dedi. orhan senin ben gönlünü dedim. arkamdan orhan bağırdı fatihe söyleme diye. çıktım gittim fatihin yanına. kahvede oturmuş kara kara düşünüyordu. naptın gardaşlık dedim. napıyım kardeş hülya işte biliyon dedi. fatih o kızı bırak sen hayır gelmez dedim. fatih bana sertçe baktı. ne demek istiyon kardeş dedi. bir şey demiyom kardeş üzme kendini diye dedim. fatih isteyecem ben bunu dedi. olum kız seni istemiyo niye zorluyon dedim. kardeş seviyom dedi. orhan içeri geldi o sırada. fatihin sırtına vurdu. yine mi o mesele kardeş dedi. fatih he ya dedi. benim nevrim döndü orhanı görünce. kalktım gittim eve. fatihe söylesem mi diye düşünmeye başladım.

sabah iremle buluşacağım saat gelince çıktım evden. biraz yürüdükten sonra hülya çıktı karşıma. konuşsak mı senle biraz dedi. konuşacak bi şey yok dedim. sen yanlış anladın dedi. yok ben doğru anladım hülya hadi yoluna git dedim. tersleyerek ayrıldım oradan. daha buluşacağımız yere varmadan iremle yolda denk geldik. iremin yüzünde güller açtı. nasılsın güzellik dedim. utanarak iyiii dedi i leri uzatarak. gel dedim. ceviz ağacının ötesinde bahçeler vardı. oraya gittik gözlerden uzak olalım diye. oturduk bir kenara. irem oturduğu yerde sallanıyordu. sen beni şimdi seviyon öyle demi dedi çekinerek. bende heee dedim. bende senii dedi yine i leri uzatarak. sen bana böyle baksan ben seni geceye kadar izlerim biliyon mu dedim. bilirim tabi dedi. bak bana böyle şeyleri diyen hiç olmadı ilk kez sen dedin böyle şeyleri bana dedi. ilk diyen de ben olayım son diyen de dedim. utanarak güldü. elleri yan tarafında toprağın üstündeydi. ikimiz de farklı noktalara bakıyorduk. elimi yavaşça iremin eline yanaştırdım. parmaklarımızın ucu birbirine değdi. irem kızarmaya başladı. ben elini tutacakken ayağa kalktı. beni merak ederler gideyim ben dedi. tamam dur demeye kalmadan kalktı gitti. ne oldu diye düşünürken kalktım bende köye doğru yürüdüm. yine hülya ile karşılaştım. iki dakka dinlesen ölmezsin dedi bana. git işine hülya dedim. kolumu tuttu. bırak dedim. kolumu iyice sıktı söyle dedim ne diyeceksen söyle de gideyim.

burda olmaz gel dedi. bana bak beni uğraştırma dedim. ya gel amma uzattın be dedi. tak yemekten başımız ağrıyor diye iç geçirdim gittim hülyayla beraber. hülya başladı anlatmaya ben fatihi sevmiyom o bana kafasını taktı falan diye. eli ayağı durmuyordu konuşurken. bir saçıyla oynuyordu bir üstündekini düzeltmeye çalışıyordu. gözleri fıldır fıldırdı. tamam sevmiyon da en yakın arkadaşıyla niye sarmaş dolaş geziyon dedim. bi anlık oluverdi o iş dedi. nasıl bi anlık oldu dedim. unutsan ya sen o olayı. kimseye anlatmasan dedi. fatihin bilmesi lazım. sakızı taka düşürdüğünü öğrensin adam dedim. deme sakın dedi. niye demeyim dedim. hülya tek eliyle üstündeki elbisenin göğüs kısmını araladı. unutturayım sana o olayı sen de fatihe tek kelime etme dedi. napıyon sen kendinde misin dedim. döndüm arkamı. hülya koluma yapıştı. arkamı döner dönmez dudağıma yapıştı. hülyayı ittirdim. ağzımı sildim. o sırada poşet sesi duydum. irem elindeki poşetleri yere düşürmüş gözleri kıpkırmızı olmuş ağlayarak bana bakıyordu. irem diye bağırdım. ağlaya ağlaya koşmaya başladı. hülyaya parmak sallayarak bitmedi dedim. hülya da bitiririz diye güldü. iremin arkasından koşmaya başladım.

iremin arkasından koşa koşa zor yetiştim. kolundan tuttum kendime çevirdim. yüzü gözü ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. irem sen yanlış anladın dedim. ne yanlışı gittin öptün işte dedi. ben öpmedim o yaptı benim suçum yok inan bak dedim. bırak beni ya bırak diye çırpındı. kafasındaki üstten bağladığı yemenisi düştü. sevdiğim sana yapmam bunu niye inanmıyon bana dedim. xsnafu yalan söyleme bana kandırma beni dedi. ben sana yalan söyler miyim sevdiğim dedim. gözlerini sildim. yerden yemenisini alıp başına bağladım. insan sevdiğine yalan söyler miymiş dedim. oturduk. kafasını omzuma koyup ağlamaya başladı. hıçkıra hıçkıra ben sandıydım... sen... onunla... diye ağladı. yok sevdiğim yok yok diye yanaklarına akan yaşları sildim elimle. yanaklarındaki yaşlar kurumamıştı ki buruk bir tebessüm belirdi yüzünde. sen böyle gül ağlama hiç dedim. pınarın başına zütürdüm. elini yüzünü yıkadı kendine geldi. benim senden şüphem yok senin de benden olmasın dedim. kafasını salladı. ellerini bağlayarak evine doğru yürüdü.

başıma neler geldi diye düşünerek kahveye gittim. bir süre sonra orhan geldi benim masaya oturdu. sinirli sinirli bana baktı. ne öyle bakıyon olum dedim. sen var ya sen adam değilsin bilader dedi. ne diyon lan sen dedim. olum hülyayı öpmüşsün dedi. hasgibtir lan dedim. tepem attı. çık dışarı burda konuşulmaz bu tak dedim. orhan serseri mayın gibi yürüyordu. tenhaya geçtik. hülya beni çağırdı. sizi gördüğümü fatihe söylemeyim diye dudağıma yapıştı dedim. orhan bırak olum bırak. yalan söyleme kıskandığından yaptığın şeye bak dedi. olum ben neyini kıskanıyım lan ortalık malı olmuş o kız dedim. ben bunu der demez orhan bana bir geçirdi. yıldızları saydım. nevrim döndü. kardeş dediğimiz adama bak diye bağırdı. orhan senin geçmişini diye buna bir yumruk savurdum dudağı patladı. bir o bana vuruyor bir ben ona vuruyordum. orhan en sonunda dizlerinin üstüne çöktü ağlamaya başladı. olum ben onu sevdim sen niye yaptın bunu bana dedi. orhan ben öpmedim. fatihe söylemeyim diye kendisi yaptı dedim. başını öne eğdi. yediği takun farkına vardı. sana kardeş dedik yaptığın yakışmadı orhan deyip gittim ordan. eve doğru yürürken hülya pencereden bana seslendi. fatih mi yaptı dedi. ses çıkarmadan yürüdüm. dudağım hala acıyor acısını dindir ha diye seslendi arkamdan. senin ben ananın da babanın da şerefini diye söylendim kendi kendime.

yoruldum a me ke

Sabah olunca iremlerin evini izlemeye başladım. Bir süre sonra irem dışarı çıktı. Saklandığım yerin yanından geçerken nereye kız dedim. Sıçradı. Beni görünce gülmeye başladı. Görürler şimdi burda olmaz dedi. Görsünler kimse yanlış anlamaz bizi bilen biliyor dedim. Gözlerinde hüzün vardı yine. irem sen o meseleyi unuttun demi dedim. Kafa salladı. Bak içinde bir şey kalmasın her şey anlattığım gibi dedim. insan sevdiğine güvenir dedi gülerek. Senin ben o dillerini yerim dedim içimden. irem gelsene dedim. Nereye evden beklerler dedi. Bir şey olmaz dedim. Geçen gittiğimiz bahçelere gittik. Yine oturduk yan yana. Yine elleri toprağın üstündeydi. Bu sefer direk elini tuttum. Hemen kafasını çevirdi. Utanırım ben dedi. Bende utanırım diye güldüm. Üniversiteyi, yaşadığım yurdu, şehrin insanlarını anlattım ona. Bana bak orda güzel kızlar da var demi dedi. Olmaz olur mu dedim. Omzuma vurdu. Var da senin kadar güzeli yok deyince yumuşadı. Pembeleşen yanağından bir öpücük aldım. Ayağa kalktı hemen. Bu sefer bende hemen kalktım. Ben gideyim dedi. Tuttum ellerinden. Yanağından bir kez daha öptüm. Görüşürüz sevdiğim dedim. Ceylan gibi seke seke gitti.