yıl 1999 beyler istanbulda gece vakti yürüyorum

saat 2-3 hatırlamıyorum kafam taşşak gibi olmuş. arkadaşlardan ne zaman ayrıldım ne ara tek başıma oraya kadar geldim hatırlamıyorum...

edit:beyler mevzu uzun sabredemeyecek olan varsa hiç başlamasın.

edit2:ŞU HEM OKUYUp hem de karı gibi her bi taka laf atanlar gibtirsin gitsin amk. bırakacağım ortasında anlatmayacağım hiçbir şey en sonunda o olacak.

edit3:ulan huur çocukları yediğim eksiler umrumda değil ama madem beğenmiyorsunuz niye takip ediyorsunuz? giberim sizin o 12-13 yaşındaki aklınızı. yazmıyorum amk ama şunu iyi bilin çok büyük bir şey kaçırdınız. gibeyim alayınızın anasını.

toprak reformu yapacak sanki amk
al reserved

en sonunda biri kadın asker üniformalı 2 kişi geldi yanıma. hiçbir şey söylemeden. kelepçeyi çözdüler ve beni kaldırdılar. ben soru sormaya devam ediyordum ama karşı da koyamıyordum. nasıl koyayım amk? gözlerimi bağladılar ve yaklaşık 5 dakika yürüdükten sonra bir yere getirdiler. burası neresi dıbına koyim? hapishane desen değil, askeriye desen değil. bir tarafı ağaçlık ortasında ufak bir göl hemen ilerde bir baraka etrafı sonradan öğrendiğime göre elektrikli olan tellerle kaplı bir yer. benimle birlikte 10a yakın kişi var. sesler duyuyorum ama dili hala çözemedim dıbına koyim. en net ve ilk kez bu kadar yakından duyduğum ses kadın askerdendi. beni içeri atarken bir şeyler söyledi 2-3 kelimelik bir şeyler ve o an dillerinin ispanyolca ya da portekizce olduğuna karar verdim. kesinlikle ya ispanyolca ya portekizceydi. daha da korktum. bildiğin titriyordum ama hala daha rüyada olduğumu filan sanıyordum amk. keşke rüya olsaydı dıbına koyim keşke...

züttoş çok yavaş kurguluyup yazıyor ben şimdiye 3. sezon brazilyaya yolculuğu çekiyordum.

(bkz: Okur yorumları)
"inanılmaz" the days of news
"harikulade okurken kendimi kaybettim" news on God
" işi pişirmiş adam" The Hangover
"bunu son okuyan kişi kör oldu" fenasi kerim

alın bence reservleri;)

anan zaaaa xd

Kadin asker trakyalı çıktı icbir sey diyomus baksana

uyanır uyanmaz askeri üniformalı birilerinin etrafta dolaştığı ve üstümde beyaz çizgili siyah kıyafetlerle dökük bir sağlık ocağı gibi bir yerdeydim. hay amk revirmiş orası da. neyse onun da sırası gelecek... gelecek ama sol elim neden ranzaya kelepçeliydi dıbına koyim? neden o halde bi tek ben vardım? nasıl geldim lan buraya? hemen yanı başımda bir saat var. digital bir saat. tarih de yazıyor. saat 14:05 pm. saatte sorun yok ama tarih? tarih:02.06.2000 saat yanlıştı diye düşündüm yoksa en son arkadaşlarla buluştuğumuzda tarih: 16.01.1999du dıbına koyim. 1-2 saniye şaşkınlıkla korku yaşadıktan sonra saatin yanlışlığına hükmetmiştim ama meğer doğruymuş dıbına kodumun saati.

o gece en iyi hatırladığım 2 şey vardı. 1.si çığlıklar 2. si de leş gibi sigara kokusu.

amk karıları anladım da sigara ne alaka? onun da cevabı vardı ama çok sonra... o gece bir siteye girdiğimi hatırlıyorum amk. böyle bayağa bayağa bi site. site ama henüz yapım aşamasında. kimse oturmuyor yani. güvenlikli bi site ama o güvenliği nasıl aştığımı neler yaptığımı hepsini çok sonra öğrenecektim. gözlerimi açtığımda hiç bilmediğim bir dilde hiç bilmediğim bir hapishanede, hiç bilmediğim kıyafetlerle uyandım. ne ulan bu şimdi? nerdeyim ben dıbına koyim? kim bu insanlar ve her şeyden önce neden kafamın arkasında bir bandaj var. ne ara kırdım ki kafayı?

leş gibi sigara kokuyorum ama onu çok iyi hatırlıyorum amk neyse kafam bir o yana bi bu yana gidiyor. habire yürüyorum. yol bizim evin yoluna benziyor ama ben nerden bileyim bizim muhitle alakası bile olmadığını?...

saatin yanlışlığına hükmettikten sonra artık cevap aramaya başladım. birilerine sesleniyordum. etrafta birileri dolaşıyordu revire birileri girip çıkıyordu ama kimsenin beni giblediği yok dıbına koyim. köpek muamelesi görüyorum resmen. en sonunda beyaz önlüklü bir adam-doktordu sanırım- yanıma geldi. şırıngayla kan aldı. o arada sürekli ben buna neresi burası siz kimsiniz napıyorsunuz dedim ama adamın ağzından tek kelime çıkmadı. dıbına kodumun yerinde milletin dilini de çözemedim. uzaktan sesler geliyordu. türkçe konuşmadıkları kesin ama nece konuşuyorlardı amk. tam algılayamıyordum ki...

içeri girince hem gördüğüme hem de duyduğum “los cehennemine hoş geldin kardeşim” cümlesine inanamadım. dondum kaldım. o an kafamdaki her şey, bütün sorular olmasa bile en azından o geceki sorular çözülmeye başlamıştı. büyük bir çözülme yaşıyordum. bildiğin o an ağlayacaktım dıbına koyim. kendimi zor tutuyordum. elim ayağım titremeye başladı. ağzım kurudu. sanki kulaklarımın içinde bir şeyler yakıyorlardı. ateş gibi olmuştum. bu yaşananların hepsi o huur çocuğunun suçuymuş demek ki diye düşündüm. kim miydi o odadaki? mustafa! evet bu kesinlikle o’ydu...

adam cyber beyler

O anki ruh hali ve şaşkınlıktan sonra “ulan huur çocuğu senin dıbına koyim ben” deyip üstüne atladım bunun. Hemen dışarıdaki korumaları geldi. Tuttular beni. Koltuğa oturttular. Mustafa:”bak kardeşim ben hiçbir şey yapmadım. Senin buraya gelişinden, o gece ve sonrasında yaşananlardan hiçbir şekilde haberim yok. Ben de oyuna getirildim. “ diye beni sakinleştirmeye çalışıyordu. “Ulan amk çocuğu ne oyunu he giberim oyununuzu. Noluyor amk! Siz ne işler çeviriyorsunuz ulan! giberim sizi. “ vs. vs. diye sürekli küfrediyor, ağzıma geleni saydırıyordum. Acayip sinirlenmiştim. Olanları hem yavaş yavaş anlıyordum hem de sanki çok büyük bir oyuna getirilmiş enayi hissiyle bildiğin zütümden ter akıyordu.

los rios mu diye sordum. nasıl yani nerdeyiz? portekizde mi? hafif gülerek ne yazik ki o kadar yakında değiliz. burası dünyanın en ucu. şilideyiz dedi. ulan dıbına koyim şaka flan mı yapıyorlar bana diye düşündüm ama hiç de böyle büyük bir şaka organizasyonu yapacak arkadaşlarım yok dıbına koyim. böyle de şaka olmaz zaten. kafamda o kadar çok soru vardı ki. said bana "merak etme her şeyi öğreneceksin şimdilik ne kadar az bilirsin o kadar iyi" dedi. açıkçası onun yanında kendimi güvende hissettim büyük bir hata olduğunu anlayana kadar...

inci sözlük dini inanç anketi

beyler inanamayın said losttaki said
edit:sen ynede devam et haı sardı baya

neyse. bunlar beni tellerden içeri attılar. aklıma ilk gelen hapishanede olduğumdu ama bu nasıl hapisanedir dıbına koyim? ağaçlar, kuşlar, göl... ama içerdeki tipleri hiç gözüm tutmamıştı. onların da beni tutmamış olacak ki çok kötü bakıyorlardı. tam 13 kişi vardı o gün orda tabi 4 kişi kalmadan önce...

2-3lü gruplar halinde herkes bir kenarda bir şeyler konuşuyordu. ulan altıma sıçacaktım. kendi kendime "kafana sıçayım yücel kafana sıçayım ne vardı bilmediğin şeyleri denemesen" dedim. işte o anda kafamda her şey bir ampül misali aydınlandı. evet dıbına koyim. şimdi hatırlıyordum. yoo yoo buraya nasıl geldiğimi gene hatırlamıyordum ama o gün o ormanda gece vakti yürümeden öncesini hatırlıyordum dıbına koyim. zihnimde o akşam yaşadıklarım aklıma gelince "hassgibtir" dedim ama hakkaten "hassgibtirlik" şeylerdi. paraşüt, villa, 1977 mustang, 2 tanesi zenci 12 kız ve parıl parıl parlayan zümrüt kolye...

rezerved