aradan 4 gün geçti ne gelen var ne giden. 4. gün akşam bir ses duyduk. helikopter olmadığı kesindi. ama bu karda ne olabilirdi ki başka. ses iyice yakınlaştı. biz ise silahlarımızı hazırlamıştık. evet gelen ses bir kızağa aitti. hatta bir değil en az 7-8 kızağın olduğuna karar vermiştik. kızaklar 60 mt kadar ileride durdu. aralarından bitanesi ise bize doğru gelmeye devam ediyordu. iyice çadıra yaklaştı.

16. gün saat 02:50. yattığım odanın kapısı sert bir tekmeyle kırıldı. içeri üç kişi girdiler. ağzımı bantlayıp ellerimi bağladılar. soru bile soramadım. ilk defa dışarı çıkıyordum. bulunduğum yer kasaba gibi bir yerdi. yaklaşık 2 km falan askeri bir aracın içinde gittik. aracın camlarında kafes ve film vardı. dışarıyı tam göremedim. boş bir alana geldik araçtan aşağı indik. beni ite kaka bir helikoptere bindirdiler. içeri girdim. komutanlarımın ikiside ordaydı. noluyor komutanım dedim. bilmiyoruz murat bizde senin gibi getirildik buraya dediler. helikopter havalandı. yaklaşık yarım saat falan uçtuktan sonra bitane dağın tepesine kondu. inin aşağı dediler bize. bu soğukta nasıl inelim dedik. üzerimizde de sadece kazaklarımız vardı. bizi indirdiler helikopterden. gecenin bir yarısı dağın başında üzerimizde hiçbir şey yok. orhan yüzbaşı beklemenin bir anlamı yok beyler. hemen karı kazmaya başlayın. yaklaşık 3 metre kadar kendimize kardan bir sığınak yaptık. en azından fırtınadan ve tipiden korurdu bizi. öylede oldu. birbirimize sarıldık. üşüdük ama o kadar abartılacak bir soğuk yoktu. sabah tok bir sesle uyandık. sanki karın üzerine büyük bir kütle düşmüştü

kapıyı annem açtı hoşgeldiniz çocuklar dedi. babamda uyanmıştı. anne hatice bundan sonra burada kalacak bende evlenene kadar geceleri onun evinde kalacam dedim. zaten çok uzun sürmeyecekti. 10 15 güne kadar evlendik. haticemi düşünürken uykuya dalmışım. çok garip bir sese uyandım ve komutanım dışarıda ses var diyip komutanı uyandırdım. çadırın fermuarını yavaşça açtık. silahlarımızın emniyetini kapattık. dışarıda 10 a yakın kurt bize saldırmak için yaklaşıyorlardı. fermuarı hızlıca indirip yoğun bir ateşe başladık. üç tane kurt mermiyi yiyince öbürleri zaten kaçtı gitti. aslında öbürleride ölürdü ama orhan komutan izin vermedi. sonuçta onlarda can. doğalarının gereğini uyguluyorlar diyerek bize bir tabiat dersi vermişti.

kasanın içerisinden büyükçe bir çadır da çıkmıştı. çadırın çıkması çok iyi oldu çünkü felaket olabilecek boyutta tipi yağıyordu. çadırı kurduk ocağı yaktık. günler sonra ilk defa sıcak yemek yiyebilecektim. konserve ve balık vardı menüde. hemde istediğimiz kadar. çay ve sigaramızı bile düşünmüşlerdi. ama dış dünya ile iletişimimiz yoktu. sigaramı içerken ailem aklıma geldi. uzun zamandır seslerini duymuyordum. annem babam haticem ne yapıyordu acaba?

hatice;
yıllarca peşinden koştuğum pamuk prenses. onun için her türlü zorluğa göğüs gerdim. haticemin peşinden koşan şerefsiz ve arkadaşlarından bıçak yiyip komada bile yattım. gözlerini görmediğim gün işim rast gitmezdi. bigün haticemle gençlik parkında yemek yerken bi arkadaşım yanıma geldi. murat gelsene bişey söyliyecem sana dedi. hayırdır dedim kendi kendime. çaktırma dedi, haticenin anne ve babası kazada vefat etmişler sana söylüyorum sen karar ver ne yapacağına dedi. ben üzerimdeki şoku atlatır atlatmaz haticenin yanına gittim. ne oldu yüzün bembeyaz olmuş murat, hayırdır dedi. bişey yok canımın içi sana öyle gelmiştir dedim ama ağladım ağlayacam. ya var bişey anlatsana meraktan çatlayacam şimdi hadi anlat diye ısrar edince gel biraz yürüyelim dedim. amacım hastane yakınlarına kadar yürütüp orada söylemekti.

özkan komiser bana ismimle hitap edebilirsiniz arkadaşlar dedi. bizim komutan;
-şimdi nabıyoruz özkan kardeş diyerek güldü
+kızaklara atlayıp gidiyoruz orhan bilader dedi komiserde. aralarında ufak ve tatlı atışma sonrası kızaklara atlayıp yaklaşık 2 saat kadar yol gittik. metruk bir binanın içine girdik ama içerisi çok güzeldi. soba falan vardı. tem muhabbet koyulaşmışken, kapıda bekleyen polisin bitanesi hızla içeri girdi. komiserim beyefendi geldi dedi. beyefendi kim demeye kalmadı kapıda belirdi kendisi. selamun aleyküm arkadaşlar dedi, aleyküm selam dedik. ben bu adamı daha önce görmüştüm sakalı vardı. yoksa ???

Teknik bir hatadan dolayi yarin 20:30 a kadar hikayeme ara vermek durumundayim. Gercek hayat hikayemin devamini okumak isteyen panpalarimi belirttigim saatte bu baslik altina beklerim

-selamum aleyküm arkadaşlar,
aleyküm selam dedik
-ben polis özel harekat başkomseri özkan.
orhan komutan cevap verdi
+hoşgeldinizde polis ne alaka ?
-orhan komutan, birazdan size vereceğim görev emrinde yazıyor bizim ne alaka olduğumuz. biraz daha nazik olursanız daha iyi anlaşırız kanımca.
+olmazsak ne olur ? dedi orhan komutan
-çocuklaşmayalım komutanım belliki sinirleriniz bozuk işimizi yapalım. dedi polis. ve kağıdı uzattı

kağıt genelkurmay ve içişleri bakanlığının ortak emriydi ve aynen şu yazıyordu.
eğer bu kağıdı okuyorsanız demek ki hala sağsınız ve testten başarıyla geçip bu görevde bulunmak şerefine nail oldunuz demektir. böyle bir görevin sorumlulukları ağır olduğu kadar çok büyük vatan hizmetidir. görevin içeriği daha sonra size ayrıca bildirilecektir. şu an size bu emri veren komserin emirlerini harfiyen yerine getirin ve bu kağıdı derhal imha edin yazıyordu

-ne oldu murat ? sinir etme insanı?
+haticemmm
-başlatma haticene anlat hadi
+ağlayarak, bitanem babanla annen kaza yapmış
-yalan atma gerizekalı
+keşke yalan olsa gülüm, ciddi olduğumu anlayınca koşarak yanımdan uzaklaştı. kimsesi yoktu garibimin anne ve babasından başka. bende peşinden koştum. nefesi kesilmişti, durdu. bende yakınındaydım. zavallı bir kuş gibi kollarıma yığıldı. hemen bir arabanın önünü kesip hastanenin yolunu tuttuk. sakinleştirici verdiler. biraz kendine gelir gibi oldu. anne ve babasını sayıklıyordu. ama gücü yoktu zavallımın. ertesi gün cenaze için ayaklandı. zar zor cenazelerinde bulunup son görevini onlar için yapmıştı. herkes dağildı sadece ikimiz kaldık.

ancak korktuğum başıma gelmemişti. o an yemin etmiştim. bundan sonra haticemi asla yanlıs bırakmayacaktım. başında bekledim. gelen gideni içeri almadım. sen kimsin diye soranlara da eşiyim diye cevap verdim. sabaha karşı haticem yataktan fırladı. anneeee diye bağırdı. hemen sarıldım. muraaaattt dedi. en zor anında yanında ben vardım. gidelim burdan murat korkuyorum diye yalvardı. tamam bi tanem sakin ol hemen gidiyoruz derken, evlenelim murat seni de kaybetmek istemiyorum nolur evlenelim hiç bir şey istemiyorum sen ol yanımda yeter bana dedi. 48 saat içinde bu kadar şok bana bile iyi gelmemişti . bi saniye aşkım diyerek kustum. miden mi bulandı benden dedi. ne alaka hatice en son dün yediğim yemekle duruyorum ondandır herhalde dedim. bizim eve geldik.

Bu hikayenin de anasını gibtiniz huur çocukları, milletin hevesini kırmaktan başka bi taka yaradığınız yok amk veletleri. lan bin kuruları, yalan veya gerçek okuyacaksan oku okumayacaksan gibtir ol git. ananın dıbına kadar yolun var. niye gelip milletin Şevkini kırıyon ? adam ne güzel yazıyor işte, hep sizin gibi huur çocukları yüzünden kaç tane güzel hikaye bin oldu, yarım kaldı huur çocukları.

Özet ; okumayacaksan yorum yapma kalabalık yapma gibtir git huur çocuğu

Böyle bişey yaşanmaz demiyorum ama kusura bakma birader de bunu yasayan adam inci sözlükte takilmaz

Devam ediyorum beyler.

Yukarı bakığımızda okati sandığın başındaydı ve havada sis yoktu hemen 30 cm haşmetliyi çıkartıp ağzımıza verdi ve arkadan serkan gelip çavuşun zütünü terbiye etti sırayla okatiye deepthroath yaptıktan sonra teskeremizi alıp evimize döndük..

Artık bağcılarda iş yapıyorum sakso 10 arkadan 20 lira beklerim :d

-titrek bir ses tonuyla nabacam ben murat diyerek omzuma yaslandı
+sen merak etme bitanem bundan sonra herşeyin benim.
-ben herşeyimi kaybettim ya sende gidersen
+ben gitmem gülüm
-sözmü ?
+hemde tüm benliğim üzerine söz veriyorum aşkım dedim.
dualarımızı ettik mezarlıktan ayrıldık. evine bıraktım. hatıraları ile başbaşa kalsın diye. bir kaç saat yanlız bırakmak istedim. evine girdi ama ben dışarıda bekledim. kimsenin içeri girmemesi için. 2 saat sonra eve çıktım. kapıya vurdum açmadı. bende o an ki korkuyla kapıyı kırıp içeri girdim. haticem diye bağırdım. anne ve babasının fotoğrafına sarılmış kanepenin üzerinde öylece uzanmıştı. acaba kendine bişey mi yaptı korkusuyla kontrol ettim

dıbına kodumun salakları bu saçma hikayenin nesini okuyorsunuz bide harbiden başından geçmiş gibi yazıyor dıbınakodumun evladı senı senın gibi huur çocukları yuzunden kaç askerimiz şehit oldu evliyalar yardım edecek ayagına burdaki beynini gibtigimin liseslilerinide etkile böyle evliya ayagına askere gittimi kaysın analarının dıbına

Ya 10 saatte yazıyorsunuz bi hikayeyi adam gibi yaz önceden bi yere sonra kopyala yapıştır amk bu kadar adamı ne diye bekletiyon şu saatte sabah işi okulu olan var.

roadrunnergibenjackal okuyan gaza gelip askerlik hikayesi anlatıyor amk

yine de reserved bir ara okurum

97 yilindan kalmaysa 18 yil olmus en erken 18 yasindayken gittin desek en az 36 yasindasin ve amk mi diyosun hikaye yalan panpalar

pardon ? sizi tanıyorum isminiz mahmut. ama emirlerinizi yerine getirmediğim taktirde ne gibi sorunla karşılaşırım dedim. cevabı çok netti. bir sorunla karşılaşmazsın sorun senle karşılaşır diyerek kafamda yığınla soru işareti bırakmıştı. neyse gençler dedi. ülkemizde ki terör sorununu biliyorsunuz az çok. bizim görevimiz bu terör sorununu ortadan kaldırmaktır. o an hiç beklemediğimiz bişey oldu. özkan komisere dediki hazırmısın özkan ? diye sordu. her zaman efendim dedi özkan komiserde. özkan komiser birden kelime-i şehadet getirdi. ne oluyor demeden belinden silahı çıkarttı vatn saolsun dedi ve kendi kafasına sıktı.