yıl 1996 okul çıkışı

neyse nasıl başvuracam günü geçmişmidir ki dedim. geçti tabi dedi.. dünyam yıkıldı amk. kanepede tek ayağımı kıvıırıp üzerine oturuyodum, ayağım zütüme kaçtı o an. sonra dedi ki, lan hıyar, o kadar form doldurduk toplantına gittik. para yatırdık. anadolu liselerine de fen liselerine de askeri liseye de başvurdum. vegibalığı niye çektirdin dedi. ankara ulusta 32 tanesini 250bin e çektirmiştik..

baba dedim büyük adamsın. haa bi de ankarada bjk gs maçına zütürmüştü. başbakanlık kupası. o zamandan beri kral olduğunu düşünüyodum aslında. oğlum sen kazan gerisi kolay dedi. mülakat var onda zorlarlar dedi. gazeteleri oku dedi. amk eve gazete almıyoduk ki. ayrıntıya gel dedim o an amk. neyse gün oldu pazartesi. ingilizceci sibel hocaya durumu anlattım. beni çok seviyodu. millet tenefüslerde kantin kuyrugu için kapışıyodu, ben sırf kantine gidemediğim için tenefüslere çıkmaz tahtayı doldururdum. ders konu öğretmen vs vb kısmını. yazar yazar silerdim. on numara yazsam da tenefüs bitmezdi silerdim tekrar yazardım. o yuzden beni çok severdi. sırf tahtayı dolduruyorum diye. ona anlattım derdimi. öğretmenim ben askeri liseye gitmek istiyodum dedim... ertesi gün sabahın köründe bana askeri liselere hazırlık kitabı getirdi. sıfır almış. 750bin etiketi vardı.

hayvan gibi ders çalışarak geçti günler... anamın tanıdığı bi kadının oğlu askeri liseden ayrılmuş vakti zamanında. onla tanıştım. tüyolar aldım. öyle bi ders çalışıyodum ki beynim şeker yakmaktan çatlıyodu.ara bir çay kaşığıyla "sarelle" den bi kaşık alıyodum. onun da sınırı vardı. biterse kahvaltılar da yalan olacaktı. sabah yarım ekmeğe sürüyodu anam, ikindi vakti okul çıkışına kadar onla idare ediyodum amk. günler geldi geçti. sınav zamanı dayandı kapıya.. istanbulun yolunu tutacaktık.. amcam istanbula giden birini buldu, 06 rtr olakalı beyaz şahin. 2 kişiler, bi ben bi de babam.. bastık gittik kuleli ye.

sınav sabahı. pelikan silgi. 1 tükenmez kalem. 2 tane kurşun kalem. kalem açacağı. peder silgiyi ikiye böldü. yere düşerse biri cebinden çıkar diğer yarıyı kullan dedi. bi de su aldı. simit de aldı ama midem bulanıyodu stresten. yiyemedim. sen ye dedim. yememeiş sınavdan sonra verdi.. yedim. çünkü on numara geçti sınav. tek bir soruda dahi tıkanmadım. yanlışlarım çıktı tabi.. ama o an hepsi doğru sanıyodum. it gibi seviniyodum. kasımpaşa kulaksız'da kaldığımız polis in evinin yolunu tuttuk..

lan adama ayıp olmasın dedi. evinde kalıyoz dedi. 2 kilo balık alalım da hem onlara bi değişiklik olur, hem de biz bi istanbul balığı yeriz dedi. vay amk hesaplara gel dedim içimden. aldık balığı gittik adamın evine.

...

sonuçlar açıklandı, anadolu liseleri sınavında da iyi puan almıştım. askeri liseyi de asil olarak kazandım. çağırdılar mülakata. yine tuttuk kulelinin yolunu.

ilk soru, neden asker olmak istiyodun oldu. anadolu lisesine gidersem kendime faydam olacak ama aileme hayrım olmayacak,dar gelirliyiz dedim. okumazsam ne aileme ne kendime hayrım olmayacak dedim. ama askeri lisede hem kendime hem aileme hem ülkeme faydalıolacağıma inanıyorum dedim. taka bakar gibi baktılar. vay amk sıçtık dedim.

ikinci soru, atatürk hakkında ne kadar bilgin var dedi. sizin kadar yok dedim. beni atatürk hakkında ssınava tabi tutarsanız sınıfta kalırım dedim. bu kez taka basar gibi triplere girdiler. tabii o an öyle hissediyorum amk.

hiç mi bilgin yok dedi atatürk hakkında. sorular sordular hepsini bildim. ama nispeten basit sorulardı. seni tebrik ediyorum dedi. vay amk aç taşşağını ağzıma alacam diyemedim tabii. herkes takım elbiseli sen neden böyle giyindin dedi. babam böyle istedi dedim. baban mı seçti dedi. yok pantolon zaten vardı gömleği babam aldı dedim. güldü binin biri. peder yalan söyleme asla dediydi. o yuzden en son ne zaman 31 çektin diye sorsa bile cvp verirdim o an amk. bi kaç gibimsonik soru daha sordular. spor testimde iyiydi amk.. bizden haber bekle dediler ama ne çok ümitlen ne de çok ümitsizliğe kapıl dei amk yavşağın biri.

bastık gittik ankaraya. açıklandı sonuçlar. kuleli askeri lisesini asil olatak kazanmışım.. denizler bana mavi, ormanlar bana yeşil, hayat bana güzel.. teyzem her gün max dondurma alıyo, annem hiç yapmadığı halde yaz boyu temizliğe gidiyo para biriksin diye. 30 milyon para biriktirdi. kıyafetler alındı.. bi de on numara eşofman takımı...

...

kuleli günleri başladı. ilk gün kayıt kuyudat vs vb. bi de yatak yapmayı öğrettiler. ilk gece o kadar çok ağlayan oldu ki yorgan altında. ağlayacaksanız gibtirin gidin dedim durdum içimden. çünkü benim için okumanın başka yolu yoktu. büyük bir boyun borcum vardı askeri liseye. adam olacaksam aç kalmayacaksam askeri lise sayesindeydi.. sonraları çok küfür ettim bi çok seye tabii.. ama beleşe okuyodum ve hepimiz aynıydık...

annemin aldığı dunlop deodorantı koyamadım dolaba. dolap düzenine göre dolapta olması gerekenler belliydi.

askeri lise çok hızlı geçti. tuvalette gizliden sigara çevirmeler, hafta sonu izninde evcilerin evine gidip karın doyurmalar, maltepe ve ışıklar askeri liseleri ile maçlara hazırlanmalar. kuleden işemeler... ne garibanlık kaldı ne dert ne tasa... ama ders çalışmayı hiç bırakmadım elden... bu arada beni en çok sevindiren ayrıntı da hafta sonu izinlerine üniforma ile çıkma zorunlulğu oldu... bundan daha güzel ne olabilirdi ki?? öğrenci harçlığımla telefon kartı alıyodum. haftada bir de 2001 sigarası. bi hafta yetiyodu zaten. ayın 15nde de babam para yolluyodu 5 milyon... askeri lise cennetti ama anamı babamı da çok özlüyodum.. bizim evde et ndıbına tavuk yenirdi ara sıra.. hergün kırmızı et çıkıyodu kuleli de, ilk zamanlar zorlanarak yiyodum.. sonra alıştım yemeye..

kuleli harbiye derken 2004 yılında jandarma teğmen oldum.. ilk maaşımı dokunmadan babama verdim.. çünkü 15 günlük maaşı daha mezun olmadan vermişlerdi. babamın kalbinin sıkıştığını hissettim. en büyük pişmanlığımda o 15 günlük maaşı törenden önce vermemek oldu.. kıyafetleri çok falsoydu çünkü.. gömlekte farklı düğmeleri görünce 24 nisan 1996 ya döndüm..

ilk sene beraber yaşadık bizimkilerle. tabii daha iyi bi eve geçtik. jandarma subay temel kursu görüyodum ankarada... o sene pederi emekli ettik..

muğla dalyan'da bi ev aldım bizimkilere. borcu 2010'da bitti. pedere fiyakalı takım elbise, anneme de bulaşık makinası almıştım ikinci ay. aldığım evin bile kıymeti olmadı hiç gözlerinde o takım elbise ve bulaşık makinası kadar..

yılbaşında hediye edilen dunlop deodorant ve kuleliye giderken annemin 2 tane aldığı dunlopların kutusu halen durur..

ama en önemli ayrıntı, dunlop parfüm kullanıyorum artık..

iddialara @1 de cevap verildi.