yıkılmış mahvolmuş depresyonda insanlar

Arkadaşlar merhaba. Başlığı fırsat buldukça takip etmeye çalışıyorum.

Yaklaşık bir aydır temel şeyleri düzenli olarak uyguladığımı söyleyebilirim. Çok katı bir disiplinim yok ama bir süreklilik yakalamaya dikkat ediyorum. Yediğime içtiğime dikkat etmeye başladım. Şekeri tamamen hayatımdan çıkardım. Kola, cips, bisküvi vs. de hiç yemedim bu süre zarfında. Gerçi önceden de pek yemezdim ama artık tamamen kestim. Sabah kahvaltımı kendim yapıyorum. Öğle ve akşam yemeğini de elimden geldiği kadar okulun yemekhanesinden yiyorum. Bu süre zarfında fast food yemedim. Sigaram yoktur zaten, alkolü de sadece arkadaşlarla beraberken abartmayacak şekilde içiyorum. Her gün mutlaka omega-3 hapı alıyorum. Kullanıdığım hapın EPA ve DHA değerleri 250 mg.'dan fazla.

Sporu haftada 3 kere yapmaya çalışıyorum. High intensity interval training yapıyorum. Spor sonrası iskoç duşu alıyorum (sıcak suyla başlayıp en soğuk ayara geliyorum).

Bu süre boyunca ruhsal mod olarak kendime ortalama 10 üzerinden 7 verebilirim. Bi kaç gün önce biraz bunalıma girdim. Lisans biteli iki sene oldu. Bir nevi geçiş döneminde olduğumu söyleyebilirim. Bir miktar belirsizlik var o biraz canımı sıkıyo. Ama onun dışında kendimi fiziksel ve zihinsel açıdan eskiye göre
daha iyi hissediyorum.

internette elimden geldiğince az takılmaya çalışıyorum. işlerimi halletmek, beğendiğim birkaç blog ve bu başlığı takip etmek dışında vakit harcamamaya özen gösteriyorum. Daha önceki entrylerimden birinde Facebook hesabımı kapattığımı söylemiştim. Bu benim görüşüm, katılmayabilirsiniz ama tam bir vakit kaybıydı. News feed'de başka insanların "kusursuz" hayatlarını gördükçe, onları istemsiz olarak kendi hayatımla kıyaslıyordum. Doğal olarak kendimi mutsuz hissediyordum. Hesabı kapattıktan sonra bir süre kendimi yalnız hissettim. Ama daha sonra duruma alıştım. Şimdi sayısı iki elin parmakalarını geçmeyecek arkadaşlarımla daha iyi iletişim kurduğumu söyleyebilirim.

Benim en büyük problemlerimden biri erteleme hastalığımdı arkadaşlar. Şu anda da onu yenmeye çalışıyorum. Çok güzel bir teknik buldum onu uygulamaya başladım.
Sizinle de paylaşayım:
1- Yarın yapılması gereken en önemli 3 işi bugünden belirliyorum. Bunları not ediyorum. (işim bilgisayarla olduğu için desktop'ta bir txt dosyasına kaydediyorum ben)
2- Ertesi sabah, güne bu üç işten en can sıkıcı olanından başlayacak şekilde (bu çok önemli) çalışmaya başlıyorum. Çalışırken de pomodoro tekniğini uyguluyorum.

Pomodoro tekniği baya işe yarıyor arkadaşlar. Şu linkte ayrıntılı olarak bahsedilmiş:
http://pomodorotechnique.com/
Özetle, 25 dakikalık süre tutuyorsunuz. Bu süre bir pomodoro olarak geçiyor. O süre boyunca ne iş yapacağınıza karar veriyorsunuz. 25 dakika konsantrasyonunuzu TAMAMEN o işe veriyorsunuz. Daha sonra 5 dakika ara veriyorsunuz. Arada zihninizi dinlendiriyorsunuz. Sonra yeni bir pomodoroya başlıyorsunuz. Her 4 pomodoroda bir 15 dakikalık büyük ara veriyorsunuz. Böyle böyle gün içerisinde dünyanın işini hallediyorsunuz. Zihniniz de yorulmuyor ayrıca. Ben ilk günden çok yüklenmemeyi tavsiye ederim. Mesela geçen hafta 6 gün (pazar hariç) her gün minimum 8 pomodoroyla başladım. Bu hafta bunu 9'a çıkardım. Bunun için akıllı telefonlara güzel uygulamalar yazmışlar. Ben androidde "Clear Focus" diye bir uygulama kullanıyorum. Ama süre tutabileceğiniz her türlü araç işinizi görür.

Ayrıca haftalık değerlendirme yapmaya çalışıyorum. Haftayı nasıl geçirdim, önümüzdeki hafta neler yapacağım bunlar üzerinde kabaca da olsa düşünüyorum.

Dediğim gibi, bir geçiş aşamasındayım. Bu aşamayı keyifli bir hale getirmeye çalışıyorum. Farklı şeyler deniyorum, bana faydalı olabileceğini düşündüğüm şeyleri bir şekilde hayatıma entegre etmeye çalışıyorum.
Şunu farkettim. Hayattaki en önemli varlığımız zamanımızdır arkadaşlar. Onu nasıl değerlendirdiğimiz, bir bakıma bizim nasıl bir insan olacağımızı belirliyor. Bunun sorumluluğu tamamen bizim elimizde. Zamanınızı güzel şeylerle doldurun. Yaşadığınız her anın farkında olun. Bu kendim için de geçerli *