yıkılmış mahvolmuş depresyonda insanlar

beyler bişeyler anlatmadan önce, şöyle asosyaldim, böyle yalnızdım, anasının ebesininki kadar eziktim laflarına girmek isterdim de. gibtir edin. pozitif düşüneceğiz artık. zaten bu taktan şeyleri hepimiz en acı şekilde tecrübe ettik.

4 ay önceydi beyler. o zamanlar yaza giriyoruz malum okulda etkinlikler filan dolu. yıllardır kaçtığım etkinliklere katılmakla başladım kendimi değiştirmeye. tabi katılmak dediğimse gidip mal gibi dikiliyorum. kan ter içindeyim, ellerim ayaklarım titriyor ama dayanmaya çalışıyorum. insan içine mi çıkarsın yoksa mermiye kafa mı atarsın deseler. bi seçim yapamam gider ağlarım. o derece depresyondayım. o derece kararsızım.

herneyse beyler. böyle böyle 1 ay boyunca ufak atılımlar yapmaya başladım. sonradan şu hayatınızı kökten değişterecek olan şey başlığına denk geldim. zihnimdeki ilk flaş orada çaktı. kafamdaki ilk incin düşünceler bi derlendi toplandı orada. 31 i filan bıraktım bu sayede. o günden beri 3 ay geçti, 3 aydır hiç çekmedim beyler. (bu konuda panpamın yorumunu merak ediyorum). çok kolay haz aldığım bütün şeyleri bıraktım. sabah uyanır uyanmaz en karamsarından şarkılar dinlerdim. otobüste kafamı cama yaslayıp acıklı acıklı uzaklara dalardım. dıbına koyim hepsinin. bu hareketler yıllarımı gibip atmış şimdi farkediyorum.

daha sonra amlılarla iletişim, bunu çok sık yapmam vs. başlıkları okuyup, kişisel araştırmalar yapınca herşey biraz daha ileri gitmeye başladı, 19 yılda tanıştığım kızların, 3 katıyla 2 ayda tanıştım beyler. dersane vs. sağolsun. kimsenin beni tanımadığı bir ortama yeni halimle girmiştim. ve harbiden ufak ufak karşılığını görmeye başladım. yani @1 kardeşimizin tırnağı olmaya başladım gibi düşünülebilir.

ancak şöyle de bişey var. hayatımda somut anlamda çok büyük bişeyler hala değişmemiş olmasına rağmen mutlu hissediyorum kendimi. içimdeki gücü hala uyandıramasam da etkisini hissediyorum. daha umutluyum hayattan. çabalamaya gücüm var artık.

ulan yazıya başlarken kafamda bir sürü şey vardı. hiç birini yazamadım. çok resmi bi yazı oldu amk. bütün gün ders çalıştım kafa da kalmadı haliyle. neyse beyler. onları bi dahakine sorayım artık. boş bırakmayalım başlığı. dersten vakit kaldığı her an buraya uğrayacağım.

buzzzuklerinefendisi panpam tekrar sağolasın. mutlaka okunduğu ve birilerinin hayatında kafasında birşeyleri değiştirebildiğine daha da inanabilirsin. şimdi gidip biraz loop break çalışayım. *