Gecenin geç saatleriydi ilk okulumun önünde bir kaç kişiyle konuşuyorduk iş çıkışı gibi bir An'dı eve doğru yürürken yanımda Konuşamadığım bir kadın vardı. Bu yol ayrıca hayatımda kendi başıma yürümüş olduğum ilk yol olur. Kadına en fazla yollarımız ayrılırken iyi akşamlar diye bildim. Apartmanımıza yaklaşıp çocukluğumun geçtiği parka baktım. Parkın tellerinde ağaçların dallarında lambalar asılıydı sanki ağaçlar tepesini tamamen kapatmıştı da artık parkı aydınlatmanın tek yolu buydu. Tellere yaslanırken parka bakarak çocukluğumu anlatıyordum Konuşmak istediğim bir kadına. Daha sonra kadın eliyle oturduğumuz daireyi gösterip "içeride kimse yok Mehmet" diyordu ve ben taşındığımızı hatırlıyor ve tamamen yanlış yolu yürüdüğümü anlıyordum.
Gece saat çok geç olmuş ve yolum gereksiz yere bir kaç saat uzamıştı.
Daha sonra Ev diyemediğim bir yere varıyordum. Konuşmak istemediğim bir kadın içerideki bir oda da kolileri topluyordu bizim yüzümüze bile bakmadan. Ben annemle çok önemsiz eften püften bir konu yüzünden bağıra bağıra tartışıyordum
sonra uyandım işte e
genel olarak çok güzel bir rüyaydı.
Hayatımda yürüdüğüm ilk yolda garip duygular içerisindeydim
Büyüdüğüm parkı o kadar güzel görmek mutlu etmişti beni
Ev diye bildiğim tek yerin artık ev olmaması eski bir hüznümü hatırlatmıştı
Ve en sonunda istemediğim bir hayatı en sonunda reddediyordum

Ve artık mutlu olmuş taklidi de yapıyordum
(bkz: ve işte buradaydım kendi gözlerime bile)

işe 17 yaşında bir kız başladı 2 gün önce marketteki gençlerden birisi hemen yanaşmış kıza asosyal bir çocuk var bununla dalga geçtiler bu yüzden molada
Hatırlıyorum da ben de lise sonda aynı duruma düşmüştüm.
Zaman ne de çabuk geçiyor etrafta liseli veletler süslenip püslenip bir yerlere gidiyorlar burunlar havada gözler yerlerde nereye varacak bilemiyorum bu 2000den sonraki kuşak tüm dünyada hayal kırıklığı olarak adlandırılacak büyük ihtimalle.
Son günlerde de abi demeye başladılar bana nedense, daha önceden böyle bir ihtiyaç içine girmemişlerdi.
OOOOF Usta of sen ne mal bir adamsın ben daha 2 ay nasıl dayanacağım sana amk.
Acaba bu insanlar onları hiç umursamadığımı ne zaman anlayacaklar.

Bazen evden çekip gidesim geliyor. Ablam yüzünden uyuyamıyorum bir türlü dışarıda bir parkta bankın üzerinde daha iyi bir uyku çekerim gibi hissediyorum ama bilemiyorum. Bakalım ne kadar dayanabileceğim.

Esin ablanın üstüne gidiyorlar iki gündür sorun benmişim gibi geliyor nedense kadın evli barklı benim 1 ayda öğrendiğim şeyleri 8 ayda öğrenmiş anladığım kadarıyla ona afra tafra yapıyor ustalarım ama benim bu konuda söz hakkım yok.

Geçen gün manavdaki Nesim abi bir kadına muzları ayırmasına izin vermemiş ve uyarmış kadında bu sırada telefondaymış kadının oğlu geldi 2 saat sonra markete kavga çıktı adam emniyette bir şubenin başındaymış "Yarın seni görmeyeceğim bu markette oğlum" gibisine bağırıp çağırdı kaç yaşında adama vurdu da bir kaç kere. O sırada ustam "Yarın izinli zaten" dedi

iç dünyamda ise güneşin yokluğu etksini git gide daha şiddetli bir şekilde göstermeye başladı. Göğüsümün ortasında bir boşluk var sanki ne yapsam dolmuyor. Açlıktan yoksulluktan git gide bitkin düşüyorum. Hareket edecek kuvveti nereden bulabildiğimi ben bile bilmiyorum.

Neden her şeyimin güzel olmasını dilemiştim ki? Neden güzel bir hayata güzel bir hikayeye sahip olabilmek istemiştim?
Hayır bunlar değildi asıl istediklerim, bunlar değildi asıl sormam gereken sorular.
Çünkü benim en çok istediğim şey aynı zaman da en çokta korktuğum şeydi.

Reyona yeni gelen kıza yürümeyi deneyesim var ama bayramdan sonra gelecek sadece ve mantıksız geliyor çünkü üniversiteyi kazanacak bu sene başkaları olacak hayatında ben olamayacağım oralarda ne gerek var böyle gereksiz aksiyonlara zaten gideceğim şunun şurasında 2 ay sonra

Bayram tatilimiz 3 gün olacak şimdiden bu tatilin işten daha yorucu olacağına adım gibi eminim...
Yine istemediğim bir tatili aileme itiraf edemediğim için sürükleneceğim oradan oraya sanki böyle şeyler beni mutlu edebilirmiş gibi...

Duyunca hiç bir şey almayacağımı nasılda şaşırdı kahpe...

We are not god... we do not forgive...

Annem destek çıkacak gibi vadeli hesabıma hadi bakalım beklentilerimden daha yüksek bir kar alacak gibiyim. Giderlerimi de minimuma indirgemeye çalışıyorum varımı yoğumu yatıracağım ama vadeli hesabıma bir 10-15 yıl sürünüp hayatımın kalanında rahata erişeceksem değecektir elbet

ayın 9unda %20 faiz oranıyla ing bankasına 1990 tl yatırdım şuan hesaplarıma göre ay sonuna kadar 2012 tl olacak stopaj masrafına kadar hesapladım yanılma payımı yok sayıyorum şu anda bunun üzerine birde gelecek 2 ay boyunca alacağım 4000 veya 5000 arası bir ücretim olacak ben 4000 üzerinden hesapladım ve bu olasılığa göre yıl sonuna kadar 6304 tl edecek tabi %20 faiz oranı sadece ilk ay için bankadaki beyde haklıysa yani bileşik faiz uygulanıyorsa hata yoktur ilk 2 faiz ödemem gerçekleştiğinde çıkacak kokusu
Bugün markete lise sonda karşılaştığım bir kız geldi adı simay beni tanıdığına eminim bende onu tanıdım ama hiç konuşmaya fırsatımız olmadı çok yoğundu salak salak müşteriler geldi durdu yine üstelik 2 saat mesai ölüyorum yorgunluktan
her neyse yarın bir yere tatile gideceğiz neresi olduğunu bile bilmiyorum ve sabah 5 te çıkacağız yorgunluktan öleceğim gibi ama bakalım ne olacak
Simayla cidden konuşmak isterdim keşke hep bayram olsa da oda hep şeker satsaydı

Şu sıralar sinirlerim biraz gerildi sanki yorgunluktan kaynaklanıyor sanırım. Belkide aralıksız çalışan insanlarda böyledirler ve özlerinde benim gibiler kim bilir...
Dün amcanın teki kuzu kavurma istedi kıyma mı olacak direkt vereyim mi diye sordum adam "Niye kıyma olsun arkadaşım ben senden kıyma mı istedim allahallah" diye cevap verdi. derin bir nefes aldım elimdeki bıçağı çevirerek ben de onu sordum zaten dedim hiç bir şey demedi yarım yamalak tarttım verdim ben de kavurmasını
Son 2 saat kala işinde bitmesi nedeniyle 9 tane sinek doğradım pıçakla birisinin kafasını kestim komple ama bedeni uçmaya devam etti nedense.

Rüyamda nedense sakatlanmış birisini sırtımda taşıyor yürümesine yardımcı oluyordum bir yerlere taşıyor sosyalleşmesine yardım ediyordum aramızda bir şeyler vardı sanki
Şu sıralar kendimi zorladığımı hissediyorum işe giderken ve işte çalışırken bir duvarın tepesine tutunmuşum sanki duvar çok sağlam düşmem olası görünmüyor bu da beni rahatsız ediyor sanki.
Okul başlasın istiyorum artık sadece 1 kaç gün dinlene bilmek için eylüle kadar tek bir boş günüm yok ne yazık ki ne saçma iş oldu çıktı bu amk sırf bu hafta 14 saat mesaim var

Düşününce karakterimde yanlış olan bir çok şey vardı
Hayatımda en çok güvendiğim insan bir anda en büyük korkuma dönüşmüştü bir daha kimseye güvenememiştim
Sevdiklerim beni istememişti ağlayıp anneme koşmak istemiştim annem orada değildi
Ailem dediğim insanlar bana hiç değer vermemişlerdi
Bir yardım çığlığı atarken büyürken vakit çok geç olmadan kimse yanımda olmamıştı
Aile kavrdıbını anlayamamıştım sosyal birisi olamamıştım aşkı tadamamıştım mutlu olamamıştım sadece sevmediğim bir kaç insanla bir yerde beraber yaşamaya mahkum edilmiştim.
param parça yetirştirdim bu hayatı elimden geldiğince. Tek başıma da elimden pek bir şey gelmemişti belli ki çünkü dökülüyordum oraya buraya.
insanlar sahip oldukları gücü bir birlerinden bulurlardı bir birlerinden alırlardı bense yapa yalnızdım ve tekrar bir insan olabilmem için çok geçti

Gelecek hafta vizelerim başlıyor bir kaç tane kek ders olmasının yanında bir kaçta kazık dersler var sanırım en sonunda hepsini yemek zorunda kalacağım. Mmm yağda kızarmış tuzlu kazık çok severim.

Geçen hafta akıllı saatimin gelmesiyle birlikte koşuya başladım kas yapmak gibi bir amacım yok zaten ama kondisyonum olsa hiç fena olmaz. ilk hafta 3,5 km de zorlanırken bu hafta 4,5 km yi rahat rahat koşmak tatmin etti yinede istatistiklerde hiç bir gelişme göstermemesi ilginç

Hiç kimseyi kandıramadığını bilmeni isterim. Beni ben yapan sensin, şimdi kalkıp da tekrar değiştirmeye çalışamazsın. Ben bir oyuncak değilim, bozulunca kolaylıkla tamir edebileceğin, kırılınca bir taraflarını yapıştırıp eski haline getirebileceğin. Ben boş bir kağıt parçası değilim herkesin karalayabileceği ve eğer boş yerim kalmadıysa ne uğruna bu uğraşların.

Yazılan hikayeler değişmemeli, eğer yazar bile yazdıklarına sadık kalamıyorsa hiç yazmamalıydı. Aradığın şeyleri bende bulamayacaksın, hiç kimse bulamadı. Ben böyle şeyler için var edilmemiştim ve bu şeyleri öylece bir şırıngayla enjekte edip veremezsin kimselere.

Yaptıklarının bedelini ödemeden hiç bir tak yapamayacağını da bilmeni isterim

Gözlüğümü değiştirdim, Akıllı saat aldım, yeni döneme de bugün başladım. Çehrem değişti gözlükle daha önce hiç kemik gözlük kullanmamıştım.