yüzümdeki yara izinden nefret ediyorum binler

Lan hadoi

giberim seni lan

@110 tamam kardeşim tamam

resereved

bence ilgi çekici olabilir pek belirgin değilse kızlar etkilenebilir

edit:avutma çabaları

Hikaye iyi de gerçek gibi gelmedi yaranın resmini isteriz

ok by...

betimlemeler iyi aferin

devam et amk hadi gibiyim

devam etsene huur çıkartması

AS:DAS:D:DD::DD:D: yazma amk yalanın dıbına koymus adam :DD:D:Dd

Gördüğüm polis karakolunda karşılaştığım , yüzünde derin sivilce izleri olan ve saçı bol jöleli polis memuruydu. Şaşkınlıktan hissettiğim korkuyu bile unutmuştum. bu adamım cemle ne alakası vardı neden beni bulmuştu neden böyle bir cinayet işlemişti anlam veremiyordum.
-neden öldürdün cemi? karşımdaki sandalyeye geçti toparlandıktan sonra ayak ayak üstüne attı , gövdesiyle bana doğru eğildi.
-bundan 4 yıl önceydi. Bir cinayet işlenmişti, katili bilmemize rağmen ortada delil yoktu. O lanet herifi içeri tıkamıyorduk. Gece karar verdim o pisliği öldürecektim. Planımı yapmıştım, evinin önünde beklemeye koyuldum. Varoş biyerde kalıyordu, dışarı çıktığında arabamla yanaştım, atla dedim. Tereddüt etmeden bindi salak. Yüzümü gördüğünde dehşete kapılmıştı, kafasına doğrulttuğum silah kaçmasına engel oluyordu. Onu da buraya getirdim, ellerini bağladım ve ayaklarını çiviledim.O pisliğe yaptığının acısını çektirebilecektim. Nitekim öyle de oldu, saatlerce işkence ettim, yalvarıyordu. Ama çok geçti. En sonunda öldü.
-anladım cemin ve benim bunla ne ilgimiz var ?
-ondan sonra başka pislikleri de öldürdüm,cem son öldürdüğüm torbacının en iyi müşterisiydi (cem uyuşturucu batağında mıydı ?)
-dur bi dakika bu torbacı hakan mı?
-hakan da kim? diye sordu. Onun bu işle alakası yoktu anlaşılan, sadece bir söz yüzünden şüphelenmiştim ve bu onu suçlu yapmazdı.
-boşver peki ya ben ?
-O gece cem yine uçuyordu, bulutların üzerindeydi, uzun bir süredir takip ediyordum.Her b.k vardı i.nede. Arkadaşlarından ayrılınca yanına gittim, hareket bile edemiyordu neredeyse uyuşmuştu, arabama almam zor olmadı, ama aptal arabaya kustu. Durmak zorunda kaldım. Etraf tenhaydı, her yer inşaattı, neden burda öldürmüyorum? dedim kendi kendime. inşaata kadar taşıdım. arabaya geri dönüp eşyalarımı hazırlamaya başladım, döndüğümde telefon kulağındaydı birini aramıştı aptal, beni ele vermesine izin veremezdi telefonu aldım ve kapadım. Kimi aradığına baktım, sendin. Ondan sonrasını biliyorsun işte

Ben aptal cemin yüzünden ölecektim, içimde ona karşı bir nefret hissediyordum, 3 yıl boyunca aramayıp neden böyle bi zamanda ararsın ki.Muhtemelen uçtuğu için yanlışlıkla aramıştı ama bu benim ölümüme sebep olacaktı. Yalvarmayacaktım, bu birşeyi değiştirmeyecekti çünkü. Kaderime razı gelip beklemeye başladım. Sandalyeden kalkmıştı, gidip kamerasını hazırladı maskesini taktı. Şaheserlerini izlemeyi seviyor olmalıydı. Hançerini aldı. Ceme yaptığı gibi yaklaştı , kıyafetlerimi yırtıyordu. Çok vaktim kalmamıştı. belki 15-20 dk. Hem daha uzun sürmesi daha uzun acı çekmem anldıbına gelecekti. Bir an önce bitmesini istiyordum. Ebedi boşluk ve huzura kavuşmayı. Bir ses, kulak zarımı yırtarcasına ve ardından çınlama.. ne olduğunu anlayamadım, hafızamda kalan anı parçacıklarından bir sahne katilimin elini omzuna zütürüşü bir çığlık ve yere akan kan.kan benden mi geliyor? öldüm mü ? ölürken böyle mi oluyordu? daha önce ölmemiştim sonuçta bilmiyordum. katil yere yığılmıştı. Kurtarılmıştım ama nasıl? Odanın silahlı adamlar vardı biri yanıma geldi ellerimi çözdü. ayağımdaki çiviyi farkettiğinde bir sağlık ekibi çağırdı. Bayıldım.

Gözümü açtığımda hastanedeydim, yanımda can abi ve ailem vardı. Ne olduğunu sordum. Beni hazırlayan polislerden biri benim suç ortağı olduğumu düşünmüş bu nedenle üzerime bir takip cihazı yerleştirmiş. katil hiç üzerimi aramamıştı şanslıydım.

---the end---

yeni hikayem beyler okumak isteyen linkteki başlığa, havanın kararmasıyla anlatıyorum. Korku hikayesi tarzında olacak
(bkz: http://ccc.incisozluk.cc/...kayem-binler-rezerveleri/)

rezerve

nerdesiniz binler yeni hikayeye başladım mk

reserved

anlat dınlıyoruz yalancı huur cocugu

reversed

Metalik bir kapı açılma sesi ile içime dolan korku beni tüm düşüncelerden soyutladı. şimdi ise tek hissettiğim o sonsuz korkuydu. katilin attığı her adımın sesi kulaklarımda yankı buluyor sanki beynime birer kurşun gibi saplanıyordu. Katil arkamda durmuştu. nefesini boynumda hissediyordum. Birkaç kez daha umutsuzca çırpınıştan sonra tamamen teslim oldum. Katil usulca yanıma eğildi. Nefesi artık kulağımdaydı, başımı hafifçe çevirdim, bu gerçek olamaz diye haykırdım, bu gerçek olmamalı!