yüzümdeki yara izinden nefret ediyorum binler

yalan malan ama sardı tırsmaya başladım reserved

anlat panpa dinliyoruz

reserved

anlatma kardeş.

anlatma yorumları iyice arttı sanırım burda bitirme zamanı yarın isteğe göre bu saatlerde devam edeceğim

olum anlat işte gibicem şimdi vicdanını ha.

rezerve

adam scarface beyler

beyler adam harry potter dikkatli olun

evet panpalar nerde kalmıştık

Odadan çıktım ve koridorda ifademi imzalamak için beklemeye başladım. 20'li yaşlarının sonunda olduğunu düşündüğüm bi polis ifademi imzalamam için getirdi. Saçına bol miktarda jöle sürmüş, yüzünde sivilce izlerinin sebep olduğu çukurlar vardı. Yakışıklı değildi ama yüzüğüne bakınca evli ya da nişanlı olduğu anlaşılıyordu. ifademi imzaladıktan sonra şimdi serbestsin dedi.(serbest mi tutuklu muydum ki amk) gitmeden polise beni korunmam gerekip gerekmediğini sordum. ilgisiz ve alaycı bir tavırla neden diye sordu bana. Durumu anlamadığı her halinde belliydi. üslubumu bozmadan açıkladım. sanmıyorum diyip başka bi odaya girdi. Karakoldan çıkmaktan dahi korkuyordum ama burada da kalamazdım ya. Çıkar çıkmaz bir sigara daha yaktım ve evime gittim. Yorgundum ama uykum yoktu. Bir duş almam lazımdı. Üzerimdekileri çıkartıp kendimi banyoya attım. Duş iyi gelmişti. biraz rahatlamış hissediyordum.Üzerimi giyinip bilgisayar başına geçtim belki cemin profiline bakarsam birşeyler bulurum umuduyla. Paylaşımlarını inceliyor arkadaş listesine bakıyor tanımadıklarımı not alıyordum. Biri dikkatimi çekti Hakan diye pgibopat tipliydi. hemen onun profiline bakmaya başladım ,sıradışı pek birşey yoktu, birkaç felsefi söz birkaç da şarkı paylaşmıştı. O sırada birşey gözüme çarptı . Paylaşılmış bir söz. Yabancı gelmiyordu. Tabi yaaa!

reserved

reserved

reserved

rezerved
edit: tutacak he

reserved

Stephan King'in Cep kitabından bir söz " şimdi beni duyuyor musun " , kafamın içinde tekrar tekrar yankılandı bu söz " şimdi beni [DUYUYOR] musun? . Telefon konuşması geldi tam o an aklıma , beni cep telefonundan aramıştı bu bi tesadüf müydü? aman tanrım katil o diye geçirdim içimden , tam düşüncelere dalmışken kapı sesiyle irkildim. neredeyse koltuktan düşecektim. korkarak mutfağa gidip ilk gördüğüm bıçağı aldım. Usulca kapıya doğru yürüdüm.-Postacı- diye bi ses duydum kapıdan. (Postacı mı, hala posta var mıydı tabi internet şiparişleri dışında iyi de ben birşey sipariş etmemiştim ki ailemin de internetle arası yoktur). Korkum iyice arttı bıçağı elimde tutuyordum ama arkaya gizlemiştim elimi böylece bişey yaparsa saldıracaktım saplanmasa bile en azından şaşıracaktı bu sırada bir fırsatım olabilirdi kaçmak ve yardım istemek için.U sulca kapıyı açtım..
-Arda ... sen misin diye sordu.(lan biraz kibar olsana yavşak "siz" kelimesine ne oldu)
-Evet buyrun nasıl yardımcı olabilirim ?
-Size posta var lütfen şurayı imzalar mısınız? (yola gel şöyle yavşak)
-Kimden
-Bilmiyorum ödemesi yapılmış

Diğer elimle imzalayıp postayı aldım kapıyı örtüp merakla ilk bulduğum kanepeye oturdum ve postayı açmaya koyuldum

devam et bin, tutarbu.avi

beyler çay alıp geliyorum 3 gibi bitirrim yarın gece 12 den sonra kaldığım yerden devam edeceğim iyi okumalar şimdiden

aklından sayı tut lan bu, kurgu bu kurgu inanmayın
edit: amma kendimi okumaktan alıkoyamıyorum amk çok helecanlı

lan sabaha kadar yaz yarin benim is basi aksam 11de