yürek sızlatan fakirlik anıları

metrobüs gişelerinde aylık akbillerle milleti ön sıralara taşıyıp para alıp daha sonra kfc den but alıp yanında migrostan iki ekmek yiyen gençlerden biri bendim.
edit: bu pek fakir durmadı sanki

sözlüğün en gerizekalı yazarısın tüm entrylerini eksiliyorum

liseye başlamıştım sevgilim vardı işte bende günde 5 lira para alıyordum günde 3 tl yol parası gidiyor zaten geriye 2 tl kalıyodu onuda annem yemek yiyim diye veriyodu bana.ama ben harcamazdım o parayı bizimkiler sorardı kanka neden yemek yemyosun diye canım istemiyo derdim 2 haftada birde sevgilimle buluşurduk 2 haftada yemediğim 20 tl param olurdu onlada cafeye giderdik kızla erkeksin sonuçta gururuna yedirip kıza ödetemezsin ya okulda aç kalırdım ama o 2 haftada bir gelen mutluluk huzur tüm açlığımı alıp zütürüyodu...
bi kerede sınıfta haftalık konusu açılmıştı herkes söylüyo işte ben 40 ben 50 ben 70 tl alıyorum diyodu herkes 40ın aşağısında para söylememişken ben söylemeye çekindim 35 tl dedim utandım söyleyemedim babam gurbette çalışırdı o zamanlar para yollayamazdı yollasada az yollardı hep fakirlikle büyüdüm ben bizim bi arkadaş vardı evi burnunun dibindeydi yemek yemek için eve gitmez okuldan yerdi haftalıkta 50 tl alırdı ben yoldan gelirdim 1 saat sürerdi bide yolum haftalık 20tl alırdım... adalet nerde!!!
ama bunada şükür allahıma binlerce şükür olsunki aileme hiçkimseyi güldürecek bişe yapmadım hep çalıştım hep hep hep... bende böyle olmayim diye babam okuttu beni hakları ödenmez..
edit: bide bütün yaşıtlarım yazları havuzlara denizlere partilere club lere giderken ben eşşek gbi güneşin altında çalışıyodum hayatı öğreniyodum

lisede okuldan kaçıp lunaparka gitmiştik.son paramla şimdi 100 lira verseler binmiyeceğim ranger mı ne gibimse ona bindim erkekliğe tak sürdürmemek için. neyse indik kodumun aletinden hadi yemek yiyelim dediler yok dedim benim midem bulandı siz yiyin. niye bilmiyorum eve de gitmedim akşama kadar dondurmalar limonatalar havada uçuştu. gün sonunda açlıktan ve sıcaktan gerçekten midem bulandı oçları.

mahalledeki arkadaşlarım toplaşıp dondurma aldığında, o zamanlar 60 kuruş olan max dondurma parasını zar zor bulduğum, ilkokulda günlük bi lira harçlık alıp 50 kuruşa simit alıp 50 kuruşunu biriktirmeye çalıştığım, babama ayakkabı parası çıkmasın diye beden derslerinde hastayım deyip oturduğum, lise sonda babam bi daha dershane parası veremez diye istemediğim bölüme gittiğim zamanlar oldu. şu anda durumumuz iyi mi? hayır daha kötü. ünversitedeyim, iki hafta harcayıp, iki hafta aç kalıyorum. kredi kartı aldım ona borç yapıyorum. yazları ne deniz, ne tatil evden bile hiç dışarı çıkmadan gelen krediyle borcumu ödüyorum. inşallah bi kaç sene sonra geçicek ama sabrediyorum

Başlığın tamdıbını okudum, allah herkese yardımcı olsun. çok şükür ben çocukken de simdi de hiçbirşeyin hasretini çekmedim, fedakar babam yıllarca bizim için çalıştı didindi. çok şükür durumumuz iyi sayılır.ama bunlara benzer bir anı da benim var.bir gün annemle markete gitmişiz, dokuz yaşındayım yanılmıyorsam. markete oyuncak ayı gelmiş. böyle peluş kırmızı şirin bir şey.ben tabi bakakaldım buna. annem anladı ama o an onu alacak ve alışveriş yapacak kadar parası yok. ısrar etmedim ama beni kırmadı aldı. alışveriş yapamadan eve geldik ve o gün köfte yerine menemen yedik. hala saklarım o ayıyı.

hepinizin hikayesini ayrı ayrı okudum beyler. Allah kimseyi fakirlikle, açlıkla sınamasın. çok şükür bizim bugüne kadar burada okuduklarım kadar büyük sıkıntılarımız olmadı tabi herkes büyük küçük sıkıntılar çeker bizde ara sıra çektik bunları. bunlar canı acıtır ama çok şey öğretir beyler umarım hepinizin durumları düzelir de böyle şeyler yaşamazsınız bi daha. halinizin kıymetini bilin beyler

bi kere beylikdüzüne gitmiştim taksiyle 90 lira tutmuştu yanımda yüz lira vardı. bankamatiğe gidene kadar cebimde on lirayla dolaştım, fakir hissettim. bu anı olur mu lan?

http://www.eksisozluk.com...%C4%B1k+an%C4%B1lar%C4%B1 çalıntı başlık detected

beyler tabi çok yaşadım böyle şeyler

bi gün de okuldan döncem amk eve 30 km var okul otobüsle dönüyorum
parayı kaybetmişim amk son saat fark ettim
o zaman da yeni yazılmıştım liseye kimseden de para isteyemedim
mal gibi 10 km yürüdüm sonra allahtan bi adam beni aldı arabayla eve bıraktı allah razı olsun
ne malmışım amk o zamanlar bin otobüse amk abi param yok de sanki zütürmeyecek lan

bi arkadaşım vardı onlara sık sık giderdim her taku ikram ederdi annesi çok iyi kadındı çocuk biraz salaktı ama.

sonra bigün o bize geldi gittim annemin yanına anne bize bişeyler koysana yiyelim dedim ne koyayım salak hiç bişey yok sen sürekli milleti getiriyosun eve daha biz yemek bulamıyoz dedi. dedim para ver o zaman döner alalım para yok isterse şu elmayı kesiyim dedi. elmaya bi baktım elma olmuş mandalina yumuşamış falan dedim boşver annecim canın saolsun biz zaten atıştırmak için istiyoruz dedim çocuğa da hiç bişey söylemedim ertesi gün amk salağı ben herşeyi veriyorum sana bize gelince sen hiç bişey vermedin dedi utandım amk bende gibtiri bastım 1-2 gün sonra.

bu daha çok ihanet ama neyse
abimle restorana gittik yemek yedik abimin cebine baktım 10-15 lira parası kalmış o arada bizim arkadaş geldi abimi tanımıyor karnım çok aç falan dedi sonj parasıyla çocuğa bir şeyler yedirdik abim eve gittikten sonra çocuğun cebinden 10 lira çıktı

Böyle babanın cebindeki son parayı size son para olduğunu belli etmemeye çalışarak verişi vardır. Bilen bilir.

bi zamanlar tüm mahalle deli gibi power rangers izlerdik.her gün izledikten sonra 1 saat olan bölüm hakkında 1 saatte olacak bölüm hakkında yorum yapardık.
biz o zmanlar ekmeği halk ekmek bayisinden alıyoduk ucuz diye. halbuki bakkaldaki fiyatla arada 200 kuruştu fark. neyse amk annem tutturdu badana yapacam bayiye sen git diye.bi önceki bölümde öldü sandığımız bi adamı ranger lardan birisi görmüştü ve o borunun içindeki adam onu yeni ranger diye tanıtmak üzereydi. belkide dizi tarihindeki en önemli bölümdü. annemle tüm gün kavga ettim bayiye gitmem power rangers izleycem diye. terlikle kovaladı evden zorla bayiye gittim. tabi bölümü kaçırdım. döndüğümde tüm mahalle her zmanki gibi diziyi konuşuyodu öyle bi civcivli anlattılarki annem bi anda azılı düşmanım oldu. fakirlikte aynı şekilde.
o günden beri o bölümü merak ederim içimde uhtedir

durun lan bende anlatayım bitane basketbol oynuyorum ozaman kulup falan olayları
bi gün bi turnuvaya gittik tribünde bekliyoruz amk baktım bizim takımda herkes
kantinden tıkınmaya başlamış benim cepdede bi akbil var bide bide telefonum 5 kuruş para yok
bizim bi antrenör vardı tam bi huur çocuguydu beyler o zengin binlerinden birine
aynen şöyle dedi:lan efe şunada bir şeyler alın onun parası yoktur şimdi aç aç maça çıkmasın
harbi bu lafı çok koymuştu muallaknin 2-3 ay sonrada bıraktım basketbolu zaten
buda böyle bir anımdır.

çok değil 1-2 ay geçti üstünden.
benim annemde babamda çalışıyordu yani ben öyle biliyordum. babam sabahları işe gidiyorum diye dışarı çıkıyordu akşam 5-6 oluncada eve geri dönüyodu. her neyse o gün hiç yapmadığım bir şey yaptım babamdan para istedim. ah ulan kafamı gibeyim niye istersin niye. adam bana, oğlum bende bozuk yok sabah parayı bozdurup veririm sana dedi bende tamam dedim. ertesi sabah erken uyandım. babam anneme oğlan para istedi 10 lira versene bana dedi ben yataktayım o ara onları dinliyorum. sonra babam yanıma geldi. uyuyormuş gibi yapıyorum ben yastığın yanına parayı bıraktı ve gitti. 1 hafta kendime gelemedim ruh gibi dolanıyordum etrafta

fatihte çalışıyordum 2007 yılında. bir baba sırtında üşümesin diye mont gibi sarılı battaniye olan oğlunu hastaneye zütürüyor, adam 50-55 kilo kısa boylu oğlu 17-18 yaşlarında babasından daha iri, gözleri kapalı baygın bir halde babasının sırtında babası ise arkadan sıkıca tutuyor düşmesin diye zaten yürüyecek takatide kalmamış adımlarını binbir güçlükle atıyordu. allahtan vakıf gurebaya 600-700 metre mesafe kalmış bayrampaşa istikametinden otoyolun emniyet şeridinden geliyordu. sabahın yedisinde kaç kilometre ve nereden beri yürüyordu, hangi semtten geliyordu orasını allah bilir ama hiçbir anasını yolunu gibtimin evladı arabasını durdurup sırtında kendisinden 10-15 kilo daha ağır olan hasta oğlunu hastaneye yetiştirmeye çalışan babaya gel zütüreyim demiyor bu içler acısı durumu görmezden geliyordu. iett otobüsüyle işe gitmekte olduğum için duruma müdahale etme imkanım yoktu otobüs basıp gitti haliyle. o gün bu gündür hep bir yarım orada kalmıştır zenginliğide fakirliğide veren allah almasını da bilir panpalar baba parasıyla geçip karşınıza hava atan binleri hiç gibinize takmayın annenizi babanızıda hor görmeyin onlara layık evlatlar olmaya çalışın yeter

küçükken iyi hatırlıyorum ablamla aramızda iki yaş vardı ben ilkokul 5'e oda 7 gidiyodu biz o zaman tam fakir değiliz ama yakınız işte annem de babam da ev almak için zütlerini yırtıyolardı bizim çektiğimiz fakirliği çekmesnler en azından evleri olsun diye sonra annem işten çıktı tazminatla kaba inşaatta bi ev aldık içi falan sadece tuğlaydı annmn tazminat parası 15.000 tlydi anca buna yetiyodu çalıştırcak işçide yoktu evin herşeyini babam yapmıştı o günleri çok iyi hatırlıyorum beyler bi gün babamı akşam yemeği için inşaatttan çağırcaktım yoğurt alıp geldim falan sonra babam ben onu çağırdıktan sonra çimentoyu mervdivenden aşağı doğru taşırken düşmüş kolunu kırmıştı eve bi geldi tabi bizim bişeyden haberimz yok babama baktık yüzü çok yorgun gözüküyodu ne oldu dedik bize belli etmemeye çalışıyodu ama bişey olduğu belliydi sonra banyoya geçti direk kustu falan işte sonra babamı acile zütürdük ama beyler o babamın evdeki surat ifadesini hatırlayınca gözlerimden yaş glcekmiş gibi oluyo bizi üzmemek için herşeyi yapıyo adam..o günlerde okula harçlık zütrmyodum karnım gurulduyodu amk ben belli etmiyodm ama babamın yaptığı herşeye değerdi.. şuan neyimiz varsa hepsi annemle babam sayemzdendir.. diğer amcamlara dedemden 2 şer daire kaldı babama bi gibim vermediler amk oçları.. babam akşam fabrikadan geliyodu elektrik işine gidiyodu babam eve çoğu zaman 2 3 gibi geliyodu

şuan 3 evimiz var durumumuz gayet iyi ama bu aralar araba için uraşıyoz anca 15 milyarlık bişe alabiliriz ötesi diğer zamanlarda

çalışın sizinde olur beyler babamla anneme burdan teşekkürler.. diğer hikayeleride okudum içim gitti amk

@143 okadar malsın ki ünide okuyan bi adama aylık 2 milyar yetmezmi amın biti kredi kartımda var, benzin, sigara, yemek felan allahın cücüü seni nokta

bundan 12 sene önce orta okuldayken okulda katkı payı toplanıyo hepte zengin züppeleri vardı benim okulumda çünkü oturduğumuz yer zengin kaynıyo istanbula çalışmaya gelmişti babam bizde ondan ordayız neyse herkes parayı veriyo ödüyo amk bende yok hele bide sınıf öğretmenim vardı tam bir huur ödemeyenlerin ismini okuyodu lan sınıfta herkesin içinde bi tek benim ismim okunuyo o kadar utanıyodum k amk her akşam evde gözlerim sulanıyodu babama söyledım vermedı amk bende çaldım babam maaşını almıştı koymuştu bi kenara ordan çaldım aklımı gibeyim neyse anladılar babamlar o ay babamla annemın yemek yedıgını hatırlamıyorum amk sadece bız yıyoduk hep oruc oluyodu annemler utanıyorum lan sımdı kendımden fakırım dıye cahıl diye ailemenden utandım ben kucukken amk şimdi yanımda yoklar ama onlar fedakarlar be kanları canlarıyız bız onların allah kımseyı aılesız annesız babasız bırakmasın fakırlık ılla bıter beyler.