yürek sızlatan fakirlik anıları

içlerinden en çok beni üzen:

ortaokulda futbol turnuvası var binler
ben ayakkabıyı alalı 2 ay olmuş ama fazla top oynamaktan ayakkabının anası gibilmişti
herkeste orijinal adidas nike ayakkaplar varken ben ne yaptım biliyo musunuz anneme yeni alınan spor ayakkabıyı giydim 2 nuamra küçük olmasına rağmen
maça geç kalmıştım o ayakkabıyı da son anda düşünmüştüm zaten ağlaya ağlaya koştum halısahadaydı maç
bizim takımın kaptanı bağırdı ordan maç başladı nerdein huur çocuğu diye
ben de dayımın annesi ölmüş onu teselli ediyodum dedim

bi de gol attım amk çatala hiç unutmam o golü

eğer bunları gerçekten yaşamadıysam huur çocuğuyum beyler
en kötüsü cidden buydu

parasızlık sevgiliye buluşmayalım birbirimizi özleyelim demektir. buluşulduğunda biyere oturmayalım açık hava işte sahilde dolanalım demektir. parasızlık arkadaşların çağırırken git(e)memek için bahaneler üretmektir. parasızlık 10 yaşında bir çocuğun 2.5 tl'lik bi tişört için annesine ağlaması ve annesinin çaktırmadan o tişörtü çalıp çocuğuna ödemiş gibi yapmasıdır. akabinde çocuğun o yaşta bile anlayıp içten içe vicdan azabı duymasıdır. parasızlık asosyalliktir. parasızlık bi başkalarının eskilerini giymektir. parasızlık evde sarma sigara içmek, sevgilinin yanına gidildiğinde paket almaktır. parasızlık uzaktan izlemekle yetinmektir. ama parasızlık geçicidir. merak etmeyin.

lan duygulandım amk bi tane de ben anlatıcam ben 5-6 yaşındayken babamın borç harç açtığı dükkan iflas etmişti zütümüz gibilmiş eve haciz gelmişti babam dayanamadı ve antalyaya gitti arkadaşının yanına hem iş bulmaya hem çalışmaya. biz de ankarada annem ablam ve ben kalmıştık. bi gün annemden süt istemiştim ama parası yokmuş gitmiş komşudan 5 lira almış da süt almış ama bunu o zaman çaktırmamıştı sonradan anlattı. sabah kahvaltıda zeytin tanelerini ablamla pay ederdik 1-2 tane annem yemezdi peynir zor bulurduk. yine bigün ablam karpuz istemişti karpuzcunun yanından geçerken annem de kelek o kızım diyip geçiştirmişti halbuki kırpkırmızıydı amk karpuzu ama para yoktu işte alamıyoduk. şimdi çok şükür iyiyiz beyler ama böyle şeyleri de yaşadığım için üzülmüyorum insanı olgunlaştırıyo. hayat çok garip amk..

panpalar gene çok değil 4-5
bi şey yararına tiyatro düzenleniyo okulda ve 20 lira bilet yuh amk
ısrarla bana gidelim falan dedi işte
ben de ne yapcaz sıkılırız falan dedim halbuki bütün arkadaşlarım oynuyo amk
kız 2 tane bilet almış ertesi gün ve gidiyoruz tiyatroya diye arkamdan koşup boynuma sarılıp biletleri verdi
canımın içi için de bi başlık açacağım bi gün
onu 40 yıl yazsam anlatamam halbuki

Burger a gidilir ben : ben evden cikarken yedim yaa ac degilim siz yiyin . ( masadaki patatesleri yerim acliktan )

herkesin şukusunu verdim bide bende var.
lise 2 demiyim ne.yatılı okuyorum amk.ilk okuldan bi arkadaşım var.
ama insanın öle arkadaşı olacak amk kıza bi bak bidaha döner bakarsın o derece.
neyse yolum mersine düştü.bu beni gezdiricek falan.bi avmye girdik. iskender yiyelim mi dedi olur dedim.
ben ne bilim amk biz küçük yerden çıkmayız bizim orda en pahalı yemek 7 bilemedin 10.burdada öledir dedim neyse self servis
aldık hesap dedim.46.hala içim titrer. ısmarlıcaz ya ergen tripleri kız bana baktı çaktı durumu amk.ama sen benim
misafirimsin olmaz sen ödeme ben öderim dedi.lan amcık eli cebe atmadıkki bari başka bişey söle. neyse ödedi hesabı.
lokmalar boğazımdan geçmiyo. yedik yemeği. kafa dalmış yemek bitti aldım elime tepsiyi kalktım yürüdüm biraz. okuldan alışkanlık amk.
kız:napıyosun ya alırlar onu hadi bırak dedi. çıktık ordan. bikaç kez aradım. tanıyamadı silmiş numaramı ikisindede. sorası malum...

Peder bey bana ilkokul 4'e geçince karnenin hepsi pekiyi olursa sana bigiblet alıcam dediydi neyse ben pekiyinin dıbına kodum yetmedi ortaokulda taktire boğdum şehir genelinde yapılan matematik yarışmasını kazandım ( burslu kollej (lise) kazandıgım halde uzak diye gidemedim ) neyse 3 universite bitirdim bende hala bigiblet yok hacı

Çok iyi hatırlarım beyler. ilkokul 4e ya da 5e gidiyordum. Babam çalışıyordu bide kız kardeşim var benim. O zamanlar ben 500bin harçlık kardeşim 250bin alırdı 500 binde işte 1simit 1 meyve suyu parası. Ama ben meyve suyu içmezdim. Sabahları kuru ekmek 2-3 tane zeytin yiyerek çıkıyorduk. Ben 500 bin liramın 250sini kardeşime verirdim aç kalmasın diye. Babam bizleri okutabilmek için sabah 8 gece 12 çalışırdı her işi yapardı. Ben liseyi okuyamadım ilkokulu zor bitirdim. Babam çok ısrar etti ama gömlek alacak bile parası yoktu biliyordum bende okumadım. Girdim bir fabrikaya 5 senedir çalışıyorum babamda bir fabrikada vardiye amiri oldu 7 senede. Kredi çekip ev aldık 2 sene önce. Kardeşim Lise 2de belki klagib bir laf olacak ama, ben okuyamadım o okusun diye elimden geleni yapıcağım.

Tam 3 yıl yağmur çamur sıcak demeden 10 km yolu yayan gider gelirdim okula
sabahları aç karna hemde

valla bilmiyorum yazılanlar doğrudur elbet de ne dokunuyor amk yaşadıklarınız bilseniz. koyuyor insana lan. size o anları yaşatan düzeni gibeyim ben amk. o hale düşüreni düşürüp üstüne sıçayım afedersiniz. oğlum şu parayı bulayım var ya. ah olsam dıbınakoduğumun dünyasında bir şey de... neyse arkadaşlar sabrınız bol olsun mnskym. umarım hayatta her taka gülebilen insanlarsınızdır da en kötü anda bile gülersiniz binler.

bi keresinde de arkadaşlarla yaş 6 7 bi restoranta gitmiştik onların anneleri dahil herkes hamburger almıştı çocuguna annem bana sandviç almıştı çok üzülmüştüm
bi de annem beni bakkala yollamış bana sakız alacak parası bile yoktu sakız için çok ağlamıştım ama alamamıştı :(
canım annem ya bana hem analık hem babalık yaptı inş ona krallar gibi bakacam

mahalledeki arkadaşlarım toplaşıp dondurma aldığında, o zamanlar 60 kuruş olan max dondurma parasını zar zor bulduğum, ilkokulda günlük bi lira harçlık alıp 50 kuruşa simit alıp 50 kuruşunu biriktirmeye çalıştığım, babama ayakkabı parası çıkmasın diye beden derslerinde hastayım deyip oturduğum, lise sonda babam bi daha dershane parası veremez diye istemediğim bölüme gittiğim zamanlar oldu. şu anda durumumuz iyi mi? hayır daha kötü. ünversitedeyim, iki hafta harcayıp, iki hafta aç kalıyorum. kredi kartı aldım ona borç yapıyorum. yazları ne deniz, ne tatil evden bile hiç dışarı çıkmadan gelen krediyle borcumu ödüyorum. inşallah bi kaç sene sonra geçicek ama sabrediyorum

liseye başlamıştım sevgilim vardı işte bende günde 5 lira para alıyordum günde 3 tl yol parası gidiyor zaten geriye 2 tl kalıyodu onuda annem yemek yiyim diye veriyodu bana.ama ben harcamazdım o parayı bizimkiler sorardı kanka neden yemek yemyosun diye canım istemiyo derdim 2 haftada birde sevgilimle buluşurduk 2 haftada yemediğim 20 tl param olurdu onlada cafeye giderdik kızla erkeksin sonuçta gururuna yedirip kıza ödetemezsin ya okulda aç kalırdım ama o 2 haftada bir gelen mutluluk huzur tüm açlığımı alıp zütürüyodu...
bi kerede sınıfta haftalık konusu açılmıştı herkes söylüyo işte ben 40 ben 50 ben 70 tl alıyorum diyodu herkes 40ın aşağısında para söylememişken ben söylemeye çekindim 35 tl dedim utandım söyleyemedim babam gurbette çalışırdı o zamanlar para yollayamazdı yollasada az yollardı hep fakirlikle büyüdüm ben bizim bi arkadaş vardı evi burnunun dibindeydi yemek yemek için eve gitmez okuldan yerdi haftalıkta 50 tl alırdı ben yoldan gelirdim 1 saat sürerdi bide yolum haftalık 20tl alırdım... adalet nerde!!!
ama bunada şükür allahıma binlerce şükür olsunki aileme hiçkimseyi güldürecek bişe yapmadım hep çalıştım hep hep hep... bende böyle olmayim diye babam okuttu beni hakları ödenmez..
edit: bide bütün yaşıtlarım yazları havuzlara denizlere partilere club lere giderken ben eşşek gbi güneşin altında çalışıyodum hayatı öğreniyodum

Böyle babanın cebindeki son parayı size son para olduğunu belli etmemeye çalışarak verişi vardır. Bilen bilir.

panpalar babam memur ama ilk evlendiği zaman köyden gelmiş dolandırılmak nedir bilmez dolandırılmış bi huur çocuğu tarafından 25 yıldan beri o parayı maaşından kesiyolar annem bize bakmak için sabah 7 den akşam 8 e kadar bi pastanede askeri ücretle çalışıyo ablam üniversiteye gidiyo ona burdan para yollamaya çalışıyo. bazen öyle durumlar oluyo ki sadece domates ekmekle bi günümüzü geçiriyoruz

not:liseliyim

hepinizin hikayesini ayrı ayrı okudum beyler. Allah kimseyi fakirlikle, açlıkla sınamasın. çok şükür bizim bugüne kadar burada okuduklarım kadar büyük sıkıntılarımız olmadı tabi herkes büyük küçük sıkıntılar çeker bizde ara sıra çektik bunları. bunlar canı acıtır ama çok şey öğretir beyler umarım hepinizin durumları düzelir de böyle şeyler yaşamazsınız bi daha. halinizin kıymetini bilin beyler

aslında çok şey çekmedim ama bana çok koydu çektiklerim lise 1 de arkadaslarım çok gezerdi bugün burdayız yarın surda falan 1 ayda saglam 20 TL anca alırdım haftalıgım dısında onla gıder gelırdım heryere ama 20 tl nedır b ı sınemaya gıtsek 15 tl amk herneyse gidemezdim amk hoslandıgım kızla gezemezdim neden param yoktu sürekli aynı kıyafetlerle ınsanların karsısına cıkmaktan nefret ediyodum resmen hayata küsüyodum o sıralar tanrıyı bile sorguladım kendimce o zamanlar çok koydu beyler çook annem tutumlu kadın 5 kurusu bile biriktirir ondanda isteyemezdim neden kadın 2 yıldır kendine hiçbişey almamış o ne yapsın istemeye yüzüm yok günlerde dısarı cıkmaz pc de vakit geçirirdim akrabalar alay ederdi pc başında kalıcak diye lan huur cocukları para kıyafet varda benmı cıkmıyorum alayından nefret ediyorum cogundan söyleyemezdim beyler böyle böyle diye kimseye acıklama yapmadım yapmazdım cünkü gün gelicek hepsinin dıbına koyucam simdide durum cok iyi değil ama idare ediyorum aynı sıkıntılar yine var

bana en cok koyan 7.sınıfda hoca boya alıncak demişti para yok amk nasıl bi boyaysa baya pahalı annemın bi yüzügü vardı altın 30 40 lira etmiş satınca onla aldı bana boyayıo gün hayata küstüm beyler ağladım ağladım tüm gün ağladım resmen dışarıda ve bunu lise 1 de ogrendım fişini buldum sanki anı gibi hala saklamış cekmecesinde dıbına koyim bunları yaşadımya dışarıdan gören herkes neden bu kadar acımasızsın diyor tanrının acımadıgına sızde acımayın gibin anasını bırakın hepinize kolay gelsin gözlerim doldu

beyler ne kadar zor olsa da yazayım.
çok şükür ben fakirlik sıkıntısı çekmedim. 14 yaşına kadar hayatın ne olduğunu anlamıyordum 14 ten sonra da kafamı kullandım 2004 te internetten ilk paramı kazanmıştım devamı gelmişti. neyse sene 2008 falan, sevgilimle yeşilköyde oturuyorum. gayet nezih bir yer. beyler ben artık huy mu desem ne desem , elimde yemek varken sınıfa gidemeyen tiplerdendim. biri bakar karnı acıkır falan filan o kadar çok vicdan yapıyordumki elinde yemek olup arkadaşının eli boş biri gördüğümde , acırdım. o nedenle hep kapalı ortamda yemem gerekiyordu. neyse manita karşımda , kakaolu meyveli içecek gibi bişey içiyoruz o kadar da para var yarak yarak şeyler içiyoruz çayın nesi var amk ? cadde üzeri zaten. lan tam işte patates kızartması falan geldi , yoldan geçen üstü başı yırtık ve yamalı , kirden grileşmiş bir ten, masmavi gözler kumral 4-5 yaşlarında biz kız geçti. ( patates kızartmasına bakarak.) 10-15 saniye dondum kaldım , kız arkadaşıma baktım. hemen kafeden çıktım çocuğun yanına gittim. abicim gel dedim sen. ismin ne " irem " dedi. neyse bi güzel karnını doyurdum muzlu süt falan içirdim sağolsun sevgilimde ilgilendi kızla. sonra dışarıya çıktık , kız arkadaşıma kredi kartını vermiştim siz bir şeyler alın diye. düşünün amk kızı hamam zütürmüş temizlemiş falan yemin ediyorum dünyalar tatlısı bir kız çıktı ortaya. ben de ona değişik değişik şeyler almıştım. kız o gün hiç mutlu olmadı ama. kendini tanıyamadı. aynaya baktığında sümükleri yoktu artık. ama yemin ederim biraz daha ortalama bir vatandaş olsam öğrenci olmasam o çocuğu evlatlık alırdım. geceleri halen rüyalarıma girer. ben patatesi yerken sümüğünü içine çekişi. iyiki de yardım etmişim.

küçükken iyi hatırlıyorum ablamla aramızda iki yaş vardı ben ilkokul 5'e oda 7 gidiyodu biz o zaman tam fakir değiliz ama yakınız işte annem de babam da ev almak için zütlerini yırtıyolardı bizim çektiğimiz fakirliği çekmesnler en azından evleri olsun diye sonra annem işten çıktı tazminatla kaba inşaatta bi ev aldık içi falan sadece tuğlaydı annmn tazminat parası 15.000 tlydi anca buna yetiyodu çalıştırcak işçide yoktu evin herşeyini babam yapmıştı o günleri çok iyi hatırlıyorum beyler bi gün babamı akşam yemeği için inşaatttan çağırcaktım yoğurt alıp geldim falan sonra babam ben onu çağırdıktan sonra çimentoyu mervdivenden aşağı doğru taşırken düşmüş kolunu kırmıştı eve bi geldi tabi bizim bişeyden haberimz yok babama baktık yüzü çok yorgun gözüküyodu ne oldu dedik bize belli etmemeye çalışıyodu ama bişey olduğu belliydi sonra banyoya geçti direk kustu falan işte sonra babamı acile zütürdük ama beyler o babamın evdeki surat ifadesini hatırlayınca gözlerimden yaş glcekmiş gibi oluyo bizi üzmemek için herşeyi yapıyo adam..o günlerde okula harçlık zütrmyodum karnım gurulduyodu amk ben belli etmiyodm ama babamın yaptığı herşeye değerdi.. şuan neyimiz varsa hepsi annemle babam sayemzdendir.. diğer amcamlara dedemden 2 şer daire kaldı babama bi gibim vermediler amk oçları.. babam akşam fabrikadan geliyodu elektrik işine gidiyodu babam eve çoğu zaman 2 3 gibi geliyodu

şuan 3 evimiz var durumumuz gayet iyi ama bu aralar araba için uraşıyoz anca 15 milyarlık bişe alabiliriz ötesi diğer zamanlarda

çalışın sizinde olur beyler babamla anneme burdan teşekkürler.. diğer hikayeleride okudum içim gitti amk

orta okula eniştemin yeşil süveteriyle gittigimi bilirim millet hep mavi süveter giyerdi benimki yeşildi. çok yokluk gördüm ama şimdi şükürler olsun durumumuz iyi. bide bizim dayı oğlu vardı onların durumu iyiydi ona küçük gelenleri giyerdim.