yürek burkan hayat hikayem

anlat panpa rahatla dinliyorum

dinleyen yokmu aq lan burda bile giblenmıyoruz

reserve

giblenmesemde yazıcam içimde dert oldu artık yazıp rahatlamak istiyorum

5 yasında babam hastaneye zütürme zahmetinde bulunmuş beni ve artık sol gözümün %40 ının işlev göreceğini açıklamışlar ve sağ tarafı kapalı bir gözlük verdiler sol gözümün çalışmasını sağlayabilmek için.. küçük bir çocuk olduğumdan gözlüğümü hiç ama hiç takmadım hiç umursamadım ama hayatımda belkide yaptıgım en büyük yanlıştı o gözlüğü takmış olsaydım şimdi sol gözüm daha iyi görüyor olabilirdi.

daha 3 veya 4 yaşındayken gözlerimde bir kayma olduğunu anlamış ailem ve yaşım küçük olduğu için biraz büyümemi beklemişler ama bilmiyolarki bu bekleme benim hayatımı içten içe bitirmiş hiçbirşeyden habersizken hayatınızın böylesine ihmal edilmesi ne kadar zor..

@2 elinden kaydım ve kafa üstü düştüm panpa

küçükken kafanın üstüne mi düştün amk bu nasıl yazı

edit: pardon kanka :D

beyler önce liseliler bi gibtirsin gitsin bunu yazmak için gerçekten çok düşündüm doğduğumdan bu yana hala ceremesini çektiğim hayat hikayemi anlatıcam

2 yaşındayken daha hiç bir tak bilmez bir bebekken başladı olaylar.. annemin anlattıgına göre halamlar bize ziyarete gelmişler ben gerçekten çok tatlı bir bebektim fotoğraflara felan bakıyorumda siyah gözlü dalgalı saçlı bi çocukmuşum yani hayata küsmem için gerçektende geçerli sebeplerim var. dediğim gibi halamlar bize gelmişler beni kucağına almış felan oyunlar oynuyomus benimle bahçede oynuyan çocuklar varmış halamda beni kucağına alıp kaloriferin üzerine çıkmış birlikte bahçeye bakıyomuşuz nolduysa ben ellerinden kayıp kafa üstü yere yığılmışım ve 24 yıllık yaşamımın gibilmesine başlayan nokta...