Beyler kimse okumuyor sanırım yazsam mı yazmasam mı bilemedim amacım prim degil sadece 3-5 dinleyenim olsa fena olmaz

Doktorun ismi Erdemdi. Bizim villanın yanında daire vardı orada kalıyordu. Aynı bahçedeydi evlerimiz. Sen kapıyı aç diyip anahtarı bana uzattı. O bavullarımı getirecekti. Derin bir nefes aldım ve evin önüne geldiğimde kalbim fırlıyordu lan. inleme sesleri geliyordu evden. Birisi bağıyordu. Dondum kaldım. Kıza birşey oluyordu. Tedirgin olup doktor diye bağırmaya başladım. Ama ne gibime gittiyse cevap vermiyordu. Derin bir nefes aldım kapıya yüklendim. Sorumluluğum burada başlıyordu. Kız yere yığılmış çıldırıyordu. Kafasına vuruyor yerde can çekişiyor tuhaf sesler çıkarıyordu. Şoka girmiştim. Doktor diye bağırmaya başladım. Kapının önünde öylece kızı izliyordum. Doktor koşarak geldi noldu diyerek. O da kapıda öylece dikilmişti. Yardım etsenize diye bağırdım fakat öylece duruyordu. Sonra kız yerden kalkıp kahkaha atmaya başladı. Yanıma yaklaştı. Korkudan titriyordum. Gülümsedi. Bağımlı denildiğinde böyle birşey bekliyordun dimi dedi. Sonra döndü arkasını gitti. Donakalmıştım.

Doktorun omzuma dokunmasıyla kendime geldim. Bu da böyle bir kız işte dedi ve güldü. Sonra kulağıma eğilip fısıldadı. Kız tarafından aile dostlarının oğlu olarak biliniyorsun dedi. Bunu zaten ailesi söylemişti bana. Başımı salladım. Haftanın 4 günü temizlikçi ve hizmetçi gelecek işlerini, çamaşırları falan onlara yaptırırsın dedi. Arkama baktım. Masmavi kocaman bir havuz. Hayatımda ilk ve son kez görücektim böyle evi. 3 ay boyunca burada yaşayacaktım. Sonra doktor bavullarımı bıraktı. Birşey olursa yan dairedeyim ama salı ve cumaları birde öğlen saat 2 ve beş arası yokum dedi. Başımı tamam anlamında salladım. Gülümsedi ve kolay gelsin dedi.

Bavulları kenara bırakıp holden içeri geçtim. Şık dizayn edilmiş güzel bir salon. Ben bu tvleri sadece stadyumlara verirler sanırdım. Kocamandı. Mutfak desen büsbüyük. Karnımın guruldadığını hissedince dolabı açıp açmamak konusunda ikilemde kaldım. Fakat bir an önce buraya alışmam gerekiyordu yoksa eziyete dönerdi. Dolabı bir açtım. Milyonlarca çeşit yemekler, konserveler. Bir ton balığı konservesi açtım ve yedim. Çok acıkmıştım. Daha sonra evi gezebilirdim. Fakat önce Kaya ile tanışmalıydım. Bavullarımı merdivenlerden çıkarttım. Ev iki katlıydı. Hangi oda Kayanındı bilmiyordum.

Biri tuvalete, biri başka bir mutfağa ve biride giyinme odasına açıldı. Bu odadır diye açtığım oda ise misafir odasıydı. Geriye bir oda kalmıştı. Kafamı kapıya dayadığımda içerden metal müziği sesi geliyordu. Bu o olmalıydı. Kapıyı açtım. Merhaba dedim. Gelme demiştim dedi ve kitabını okumayı devam etti. Bu müzik de ne böyle dedim gülerek. Cevap vermedi. Son bir kez şansımı denedim ve hangi kitap o diye sordum. Kitabı fırlattı. Korkmuştum lan bu kızdan. Sadece şu lanet 3 ay boyunca aşağıda dur ve yaşadığını bana belli etme diye bağırdı. Kapıyı kapatıp hızlıca merdivenlerden indim. 3 ay bu ergenle nasıl geçecek belli değildi.

Aşağıya indim. Odam burda olmalıydı. Evet burdaydı. Aşağı kattada bir tuvalet ve mutfak vardı. Ayrıca bir giyinme ve misafir odasıda. Üst kat onun alt katta benimdi. Odama girip eşyalarımı yerleştirdim. Kapıyı kapattım. Annemi aramam gerekiyordu. Aradım. Geldim diye haber verdim. Sonra kapıyı açtım. Kaya ile göz göze geldik. Göz altları yeşil ile mor bir renge dönmüştü. Yakından daha çok uyuşturucu bağımlısına benziyordu. Kimsin diye sordu bana. Derin bir nefes aldım. Yalan oyunum şimdi başlıyordu. Tam şimdi, şuanda. Hayatımın dolandırıcılığını zayıf güçsüz uyuşturucu bağımlısı bir kıza karşı yapacaktım.

Gülümsemeye çalıştım. Ailen sana söylemiştir kim olduğumu dedim. Gözlerini kaçırdı. Bakışları resmen gibtir git diyordu. Gerçekten kim olduğunu soruyorum dedi bana. Avuçiçlerim terliyordu. Hiçte yalan söyleyemezdim. Ensemi kaşıdım. Gözlerini devirdi. Ben huurlar olsun dedim. Tekrar devirdi gözlerini. ismin umrumda değil bile dedi. Ne öğrenmek istiyorsun diye sordum tedirgince. Gerçekten kim olduğunu dedim ya dedi. Sesini yükseltmişti. Sabırsızsın ve muhabbetin uzamasına tahammülün yok dedim. Pgibologçuluk mu oynuyoruz diye sordu bana.

Saçlarım terlemişti. Biliyormuydu yoksa ? Zeki bir kızdı belliydi. Yalan daha şimdiden ortaya çıkmıştı. Mahvolmuştum. Ellerimi saçlarımın arasından geçirdim. Ne alaka diye sorduğumda kekelemiştim. Her hareketim kıza sana yalan söylüyorum diye bağırıyordu. Gözlerime baktı. Gözlerimi kaçırdım. Kızlarla gözgöze gelmekten nefret ederdim. Pgibologlarım hep böyle davranırdı bana dedi. Derin bir nefes aldım. Dalga geçiyordu. Sonra ne oldu onlara diye sordum rahatlayarak Sonra yüzünü iyice yakınlaştırdı. Takınabileceği en pgibopat ifadeye büründü. Kestim hepsini dedi. Kanım donmuştu. Bir suçu olsa elbet duyardım. Yani okulum beni böyle tehlikeli bir aileye teslim etmezdi. Dimi ?

Sonra güldü. Kahkaha attı. Elini yanağıma koydu. Bende sana birşey söyleyeyim mi dedi. Cevap veremedim. Öylece kalmıştım. Kızlarla gözgöze geldiğinde gözlerini kaçırıyorsun dedi. Ve bir anda dudağıma yapıştı. Öylece bakıyordum kıza. Donmuş gibiydim. Kulağıma yaklaştı. Şeytan yıldızı diye fısıldadı. Kekeleyerek ne diye sordum. Okuduğum kitap dedi. Bir pgibopat ile karşı karşıyaydım.

Odama girdim. Zor bir gündü bugün. Doktor da daha ilk günümden beni yalnız bırakmıştı. Gibeyim böyle işi. Yorulmuştum. Yatağa attım kendimi. Kocaman bir oda. Bu evin tek dezavantajı ruh hastası bir kızla yaşamam olacaktı. Uyudum.

Sabah erkenden kalktım. Bugün hizmetçi yine izinliydi. Üstümü giyindim. Doktor geldi. Kapıyı açtım. Nasıl herşey yolunda mı diye sordu bana. Bende çok huysuz diye yakındım. Normaldir alışacaksın dedi gülüp. Sonra tedirginlikle devam etti. Kaya bizi fazla görmesin konuşurken sonuçta sen onun ev arkadaşı rolündesin dedi. Başımı salladım. Sonra gitti yine. Bugün kaya ile biraz olsun konuşacaktım. Konuşmalıydım. Aklıma über güzel bir fikir gelmişti. ikimiz için dışarda bir kahvaltı hazırlayacaktım. Böylece konuşabilirdik.

Dışardakı masaya yaydım örtüyü. iş başa düşmüştü. Fakat kardeşim hasta annem ise hep yorgun olduğu için yemek konusunda iyiydim. Yaptım güzel bir menemen. Tostlarıda çıkarttım. Herşey hazırdı. Geri kalan tek şey Kaya'yı uyandırmaktı. Tam çıkıyordum ki o da merdivenlerden iniyordu. Bir yere hazırlanmıştı. Kaya kahvaltı hazırladım dedim buna. Dışarı çıktım. Geldi yanıma. Masaya baktı. Ben kahvaltı etmem dedi ve yürümeye devam etti. Napacağımı bilmiyordum. Fakat o bana emanetti. Ardından konuştum ve durdurdum. Ama kahvaltı önemli bir öğün dedim gülümseyerek. Ömö köhvöltö önömlö bör öğön diye beni tekrarladı. Ya sabır çektim içimden. Yürümeye devam etti. Bende koşarak onu yakaladım ve onunla yürümeye başladım.

Biranda durdu. Noluyor diye döndü bana kaşlarını çatarak. Yavşak yavşak nereye gidiyoruz diye sordum. Cevap vermedi ve hızlı hızlı yürümeye başladı. Göz kulak olmam lazımdı. Başa gelen çekilir diyip koştum. Yakaladım bunu. Yürüyorduk birlikte, konuşmadan. Bir kafeye girdik. Bu bir arkadaşına el salladı sonra gitti masaya oturdu. Bende sandalye çekip oturdum. Sarışın tatlı mı tatlı güleç bir kız.

Kaya aniden yüzüme döndü. Kalk git şurdan dedi. Ben direkt elimi sarışın kıza uzattım. Merhaba ben huurlar olsun dedim. Hiç yadırgamadan güldü. Bende damla dedi. Nasılsın damla dedim. Kaya omzumu dürttü. Napıyorsun sen ya diye sordu. Arkadaşınla tanışıyorum dedim. Damla araya girdi. Kaya yeni asigin mı bu dedi ve güldü. Kaya gözlerini devirdi. Ailemin ayarladığı saçma sapan bir ev arkadaşı dedi. Damla bana baktı. Nereden geliyorsun diye sordu. Tam konuşmaya başlayacaktım ki Kaya beni durdurdu. Kim olduğunu duymak istemiyorum dedi. Bende kulaklarını kapa o zaman dedim. Ulan şaka gibi çıldırtmaya mı geldin buraya beni diye bağırdı. Çok sıkıcısın dedim buna ve damlaya veda edip kalktım.

Akşama doğru eve geldi. Salonda televizyon izliyordum. Napıyorsun sen diye bağırdı bir an. Noldu diye sordum. Bak saçma sapan davranmayı kes. Annemin ayarladığı aptal bir insansın sadece dedi. Kaç para verdiler lan sana kaça satın aldılar seni diyince tepem attı ama sakin kalmaya çalıştım. Söylesene mal gibi satıldın mı diyince aniden buna döndüm. Aptal bir ergen kız gibi davranmayı kes ve az büyü aptal. Bende çok merakli değilim senle kalmaya. Benide ailem zorladı diye bağırdım. Bana bağıramazsın diye bağırdı.

Harika bir evde yaşıyorsun insanlar nasıl acılar yaşıyor haberin var mı senin diye sordum. Cevap vermedi. Ailen seni deli gibi düşünüyor ama sen sadece ergen bir aptalın tekisin. Öl daha iyi lan. En azından yeni bir insana yer açılır diye bağırdım buna. Yüzü bembeyaz kesilmişti. insan gibi davrandığımda insan olsaydı napabilirdim. Odasına çıktı. Lanet olsun diye bağırarak televizyonu kapattım. Arkama yaslandım. Daha ikinci günden 1-0 arkada başlamıştım.

Yaklaşık yarım saat sonra ailemin en ufak umrunda değilim diye bağırdı merdivenlerden inerken. Başımı ona çevirdim. Derin bir nefes aldı yanıma oturdu. Kimsin ya sen diye sordu bana. Kim olduğumu zaten konuştun ailenle benlede konuştun diye mırıldandım. Çıldırmak üzereyim dedi. O madde vücuduna girmeye devam ettiği sürece çıldırmaya devam edeceksin dedim. Bir anda nerden biliyorsun diye döndü ve bana baktı. Endişelenmişti. Yutkundum. Onun uyuşturucu kullandığını bildiğimi saklamam gerekirdi. O an dün gece geldi aklıma. Dün gece odana girdim içiyordun dedim gözlerimi kaçırarak. Gözlerini sabitledi yine gözlerime. Bunu çok sık yapıyordu ve ben çok rahatsız oluyordum. Sanki yalan söylemeyi bırak diyordu bana. Bütün foyan yakında ortaya çıkacak diyordu o gözler. Dün gece odama niye girdin diye sordu bana. Cevap vermedim. Niye diye bağırdı. Ergen müziğin çok fazlaydı onu kısmak için girdim dedim. Güldü. E ne şimdi polise mi şikayet edeceksin beni dedi. Kafamı iki yana salladım.

Kimsin sen dedi bana tekrar. ismim huurlar olsun demiştim dedim. Lanet olsun sana dedi ve güldü. Bende gülümsedim. Ailen senin hakkında endişeleniyor dedim. Güldü. Arkasına yaslandı. O büyük ihtimalle görmüş olduğun süslü kokona benim üvey annem ve benden kurtulmak için elinden geleni yaptı babam ise son 10 yıldır beni önemsemiyor dedi. Üvey annesiydi demek. O yüzden genç bir kadındı. Cevap vermediğimi görünce devam etti. iki üç kez çektim. Bahanesi hazırdı bana bağımlı etiketini koydu ve bak şuan burdayım onlarda evlerinde başbaşa dedi. içim acımıştı. Konuyu değiştirelim hadi dedim. Bir anda döndü bana. Bana acıyormusun aptal dedi gülerek. Hep oyununa geldim ben onun bir süre daha. Ruh hali sürekli değişiyordu. Sonrada yukarı çıktı. Odasına.

Akşama doğru odasından çıktı. Aşağı indi. Gözlerini simsiyah boyamış üstünede dar siyah bir elbise ve deri ceket geçirmişti. Kaya nereye diye sordum cevap vermedi. Yerinden kalktım ve kolundan tuttum. Aniden arkasını döndü. O iğrenç ellerini kolumdan çek diye bağırdı. Dahada fazla sıktım. Böyle olana böyle gitmeliydim. Sonra ellerime vurdu ve bağırmaya başladı. Hızla elimi çektim. Yere yığıldı. Kaya iyimisin dedim ve hızla yanına oturdum. Bundan hoşlanmıyorum bir daha yapma diye fısıldadı. Sonra kalktı. Nereye gidiyorsun diye sordum. Yine mi takip edeceksin dedi. Eğer nereye gittiğini söylersen yapmam belki dedim. Arkadaşlarımla buluşmaya gardiyan dedi. Sinirlenmişti.

Ne tür arkadaşlar bunlar dedim. Cevap vermedi çıktı gitti. içime bir telaş düşmüştü. Kimbilir ne yapıyordu. Birkaç saat geçti. Sonra ailesinin Kayanın numarasını bana verdiğini hatırladım ve hızla odama gittim. Numaraların yazdığı kağıdı aldım ve numarasını tuşladım. Telefonu o silik ses açtı yine. Nerdesin gel artık dedim. Lanet olsun nerden aldın telefonumu diye bağırdı. Gelmezsen nerde olduğunu bulur rezil ederim dedim ve telefonu kapattım. insanlıktan anlamıyordu. Yarım saat sonra kapıyı kıra kıra çaldı eve geldi. Bir sürü bağırış çağırış yine. Rahat bıraksana beni diye bağırdı. Ben senin arkadaşınım bırakamam dedim. Değilsin arkadaşım falan kim olduğunu bile tam olarak bilmiyorum diye bağırdı tekrar. Kendimi tanıtmama izin vermedin ki dedim. Hızla odasına çıktı. Birkaç dakika geçtikten sonra bende meraklandım ve odasına gittim.