Uyandığımda saat 8 buçuktu. Üstümü giyindim. Kardeşimi kaldırdım yüzünü yıkamasına yardımcı oldum. Televizyon izlemesi için salona zütürdüm. Annemin odasına girdim ve öptüm. Sonrada evin kapısını kapayıp dışarı çıktım. Lüks bir araba beni bekliyordu. içeri girdim merhaba diyerek. Şoför cevap vermedi. Sadece sürdü arabayı. Lüks bir kuaförün önünde durduk. Personeller içeri buyur etti beni. Saçlarım ve sakallarım güzel bir biçimde kesildi. Çok yakışıklı olmuştum lan. işim bittiğinde araba yine kapının önünde beni bekliyordu. Teşekkür edip çıktım. Bu seferki rota neresi diye sordum. Yine cevap verilmedi. Bir alışveriş merkezinin önünde durduk. Kapının önünde orta yaşlı bir bayan beni bekliyordu. Araba durur durmaz koşarak yanıma geldi. Bugün size alışverişinizde ben yardımcı olucam dedi. Bayan stilistmiş. Umarım tüm bunların faturası bana kesilmezdi. Cebimde bir kuruş para yoktu çünkü.

Ve bu koca bir hafta çeşitli görgü eğitimleri, moda anlayışı, güzel konuşma dersleriyle geçti. Konuşacağım alt tarafı bir bağımlı değilmiydi. Beni onun için hazırlıyor gibiydiler. Kardeşimi gitmeme 3 gün kala ameliyat ettirebilmiştik sonunda. Kalan parayıda köşeye koymuştuk. Kardeşim çok mutluydu annem çok mutluydu. ilk maaşım 15.000 tlnin 8'ini annem bıraktım. Nolur nolmaz diye. Bu paralar nerden diyordu sürekli. Birisine yardım edicem, o da parayı peşin verdi diyordum. O ise susuyordu. Yorulmuştu artık.

Tedirgindim. Bana bir cep telefonu verilmişti. Son modeldi. Normalde 3310'um vardı. Telefonu karıştırdım sonra evi aradım. Anne gidiyorum dedim. Allahaısmarladık oğlum hakkımızda hayırlısı dedi. Gözlerim dolu dolu kapattım. Kapı numarasını ekrandan gördüğümde beklemeye başladım. Sıra oluşmuştu bile. Ve benim için yepyeni bir yolculuk ve hayatımı değiştirecek anıları yaşamama fırsat verecek bir serüven başlıyordu. 3 ay ve uyuşturucu bağımlısı bir kız. Neyle karşılacağımı bilmiyordum. Uykumda belki beni bile kesebilirdi. Bilmiyordum. Fakat ilk defa cesaret doluydum. Telefonuma bir mesaj geldi. Annemden. Kardeşimin medyası. Bir baktım yüzüne. O kadar mutlu ki. Yakında da fizik tedaviye başlayacaktı. Kardeşim ve annem mutlu olsun o bile yeterdi.

Fikrini değiştirirsen bu bizim sekreterimiz dedi. Bir haftan var karar vermek ve izmire gitmek için. Ayağa kalktılar. Adam son bir kez gözleri dolu dolu bana baktı. Yardımına ihtiyacımız var diye fısıldadı. Kağıdı cebime soktum. Ellerimi kafama koyup düşünmeye başladım. Bu paraya ihtiyacım vardı. Fakat bu zor bir işti. 3 ay boyunca bir uyuşturucu bağımlısıyla baş etmek. Onu vazgeçirmek. En ufak yanlış bir hareketim bile onun pgibolojisini yerle bir ederdi. Benim gibi bir pgibolog adayına uygun değildi bu iş. Yapmayacaktım. Kapıyı çarpıp çıktım. Bugün yaşadıklarım inanılır gibi değildi. Metroya bindim ve evin yolunu tuttum.

Kapı çaldı. Üstümü hızlıca giyindim ve kapıyı açtım. Gelen doktordu. Kaya'yı muayene edicekti. Nasıl gidiyor diye fısıldadı. Daha iyi 1 haftadır içmiyor dedim. Nasıl yaptın bunu diye sordu. Bende bilmiyorum bir fikrim yok belkide korkmuştur dedim. Korkmasına imkan yok bundan daha kötü ataklar geçirdi dedi. Daha sonra yukarı çıktı. Bende onun peşinden çıktım. Kaya odasında kitap okuyordu yine. Doktor onu muayene etti bir problem diye. Daha sonra kapı çaldı. Merdivenlerden inip açtım kapıyı. Gelen damlaydı. Damla ile telefonlarımızı almış bayadır konuşuyorduk. iyi bir kızdı. Muhabbeti güzeldi. Sarıldı öptü yanağımdan. Bir an afalladım. Kaya yukarıda gelir birazdan dedim gülümseyerek sonuçta onun arkadaşıydı. Güldü. O olmasada olur senin için geldim dedi ve salona geçti. Çantasını bıraktı oturdu.

Aşağıya indim. Odam burda olmalıydı. Evet burdaydı. Aşağı kattada bir tuvalet ve mutfak vardı. Ayrıca bir giyinme ve misafir odasıda. Üst kat onun alt katta benimdi. Odama girip eşyalarımı yerleştirdim. Kapıyı kapattım. Annemi aramam gerekiyordu. Aradım. Geldim diye haber verdim. Sonra kapıyı açtım. Kaya ile göz göze geldik. Göz altları yeşil ile mor bir renge dönmüştü. Yakından daha çok uyuşturucu bağımlısına benziyordu. Kimsin diye sordu bana. Derin bir nefes aldım. Yalan oyunum şimdi başlıyordu. Tam şimdi, şuanda. Hayatımın dolandırıcılığını zayıf güçsüz uyuşturucu bağımlısı bir kıza karşı yapacaktım.

Odama girdim. Zor bir gündü bugün. Doktor da daha ilk günümden beni yalnız bırakmıştı. Gibeyim böyle işi. Yorulmuştum. Yatağa attım kendimi. Kocaman bir oda. Bu evin tek dezavantajı ruh hastası bir kızla yaşamam olacaktı. Uyudum.

içten içe öldürüyorsun kendini dedim. Sorun yok diye mırıldandı. Onu bu halde görmek beni üzüyordu. Bir an istemsiz bir şekilde saçlarından öptüm. Gözlerini açtı. Yanaklarımız kıpkırmızı olmuştu. Ev arkadaşı diye mırıldandı yanağımı okşayarak. Sonrada yine uyudu kaldı. Onu yatırdım üstünü örttüm. Hızla merdivenlerden indim. Kalbim yine çarpıyordu. Durmuyordu. Birkaç kere yumrukladım kalbimi. Durmuyordu asla. Kafamı dağıtmak için televizyon izledim. Annemi aradım. Annemler çok iyiydi. Herşey yolunda gidiyordu. Fizik tedavide kardeşim çok hırslıydı. Telefonu kapattım.

Kaya bıçağı yere düşürdü. Ve iyimisin diye bağırmaya başladı. Elimi kolumun arkasına zütürdüm. Kanıyordu. Bıçaklamıştı kolumu. Hemen kolumu aldı. Çok kötü olmuş lanet olsun özür dilerim dedi. Kolu çektim hızla. Hiçbir şey demeden merdivenlerden indim. Bahçeye çıktım ve bir konteyner buldum bodrumdan. Yaktım ateşi. Tüm maddeleri koydum içine. Kaya'yı zehirleyen şeyler şimdi yanıyorlardı. Koşarak yanıma geldi. Yine saldıracak sanmıştım ama kolumu tekrar aldı. Çektim. Gel şuraya aptal diye çekiştirdi beni. Salona gittik. Konuşmuyordum onunla. Koltuğa oturttu beni. Kolun yarılmış bildiğin bunu dikmeleri lazım dedi. Yine çektim kolumu. Hastaneye gitmen gerekiyor dedi endişeyle. Gitmicem dedim. Hala kanıyordu fakat umrumda değildi. Kolumu tekrar alıp kanı bir mendille sildi. Çok fazla kanıyor lütfen hadi gidelim dedi.

Annesi öldükten sonra başlamış herşey. Bundan 10 yıl önce. 9 yaşındayken. Başlarda aşırı üzüntümü alacak birşey aradım hep dedi. Sonra kendi kendine birşey keşfetmiş. Gece geç saatlere kadar oturup ertesi gün yorgun oluyormuş. Dolayısıyla koca bir günü uyurgezer gibi geçirip hissizleştirmeye çalışırmış kendini. 14 yaşındayken sigaraya başlamış fakat o da kesmemiş. Şuan olduğum durumdayım işte dedi. Güldü. Saçlarını yüzünden çektim. Kimsin sen ya dedi gülerek. Hep aynı şeye dönüyoruz farkındamısın dedim. Uyuşturucu seansımı mahvettin dedi. Pek fazla birşey kaybetmezsin dedim. iyi geceler dileyip yatağından kalktım. Ve uyumak için odama gittim.

Bu sefer koluna batırıyordu. Damardan diyorlardı sanırım. Yapma dedim fısıldayarak. Bir anda bırakmasını sağlayamazdım. Bunada mı karışacaksın dedi çaresiz bir yüz ifadesine takınarak. Yanına oturdum. Kolunu tuttum. Gözlerini kapattı ve bırak kolumu dedi. Hemen çektim elimi. iğneyi çıkardım derisinden. Niye içiyorsun diye sordum. Bu seni ilgilendirir mi diye sordu. Pekala ben neden içmiyorum o zaman diye sordum. Kelime oyunu yapma dedi. Bende insan gibi cevap ver o zaman dedim. Kendimi uyuşturmak için dedi. Neden diye sordum.

Beyler 2 part daha girip yarın devam edicem baştan söyleyeyim öyle 2 günde bitecek birşey değil. Fakat geciktirmem bölümleri ben.

Çantasını aldı ve çıktı kapıyı çarpıp. Ne ağladı ne birşey dedi. Hiçbirşey yapmadı. Bizim hikayemizde böylece bitmiş oldu. Sonsuza kadar bitmişti. Fakat kader bu ya. Kader buydu. Kader kavuşması gereken insanlara son bir şans verirdi.

Ne tür arkadaşlar bunlar dedim. Cevap vermedi çıktı gitti. içime bir telaş düşmüştü. Kimbilir ne yapıyordu. Birkaç saat geçti. Sonra ailesinin Kayanın numarasını bana verdiğini hatırladım ve hızla odama gittim. Numaraların yazdığı kağıdı aldım ve numarasını tuşladım. Telefonu o silik ses açtı yine. Nerdesin gel artık dedim. Lanet olsun nerden aldın telefonumu diye bağırdı. Gelmezsen nerde olduğunu bulur rezil ederim dedim ve telefonu kapattım. insanlıktan anlamıyordu. Yarım saat sonra kapıyı kıra kıra çaldı eve geldi. Bir sürü bağırış çağırış yine. Rahat bıraksana beni diye bağırdı. Ben senin arkadaşınım bırakamam dedim. Değilsin arkadaşım falan kim olduğunu bile tam olarak bilmiyorum diye bağırdı tekrar. Kendimi tanıtmama izin vermedin ki dedim. Hızla odasına çıktı. Birkaç dakika geçtikten sonra bende meraklandım ve odasına gittim.

Akşama doğru eve geldi. Salonda televizyon izliyordum. Napıyorsun sen diye bağırdı bir an. Noldu diye sordum. Bak saçma sapan davranmayı kes. Annemin ayarladığı aptal bir insansın sadece dedi. Kaç para verdiler lan sana kaça satın aldılar seni diyince tepem attı ama sakin kalmaya çalıştım. Söylesene mal gibi satıldın mı diyince aniden buna döndüm. Aptal bir ergen kız gibi davranmayı kes ve az büyü aptal. Bende çok merakli değilim senle kalmaya. Benide ailem zorladı diye bağırdım. Bana bağıramazsın diye bağırdı.

Alaçatının en köşe sokaklarında. Yıkık dökük bir binada. Gözlerim yanıyordu. Elimi yine yumruk yaptım. Bacaklarımı yumruklamaya başladım. Canım acıyordu lan. Onca zamandır sevdiğim kızı mahvediyorlardı. Elime gizlice muştayı taktım. Hepsini geberticektim.

Saat 9 olunca verilen adrese girdim. Bina da 2 herif oturmuş bira içiyordu. Elime muştayı yerleştirip huur çocukları diye bağırdım. Kalktılar yerlerinden. Silahı alıp vurdum onları. Bir anda arkamdan birisi koşarak geldi ve elimdeki silahı attı. Boynumu çevirdi. Yere yığıldım. Ellerimden destek alarak kalktım ve muştayı yüzüne salladım. Burnu kan içinde kalmıştı. Pis pis sırıttı. Tekme attı. 2-3 kişi daha gelip yumrukladılar beni. Kan tükürmeye başlamış yerde kıvranıyordum. Kafamda bir baskı hissettim. Arkamdaki iki herif beni ceketimden tutup diz üstü kaldırdı. O şerefsizdi bu. Pis pis sırıtıyordu. Onun önünde eğiliyordum lan. Arkamdakileri ittirdim. Bu sefer boğazımdan sıkmaya başladılar. Yanıma geldi pis şerefiz. Saçlarımdan tutarak Kayanınkimisin lan sen dedi ve güldü.

Kafamı ezdi bir süre. Yüzüme bir kaç yumruk geçirdi. Sonra arkamdan gelen sesle yerden destek alarak ayağa kalkmaya çalıştım. Gelen Kayaydı. Yanında da doktor. Kaya ismimi haykırdı. Doktor Doktor diye bağırdım yardım etmesi için. Kaya'yı boğazından tutup yere fırlattı. Noluyor lan diye bağırdım. Kaya ağlıyordu. Sevgilim iyimisin diye bağırdı. Doktor geldi ve saçlarımdan tuttu. Bende onlardanım naparsın dedi ve sırıttı. Huur çocuğu diye bağırdım. Gövdeme son darbeyi geçirdi. Bilincimi kaybediyordum. Kaya ağlıyordu. Sürekli ismimi bağırıyordu. O bin geldi yanıma. Saçlarımdan tuttu. Benim olanı aldın lan dedi ve kafamı yere yapıştırdı. Tekrar tuttu saçlarımdan. Hemen kaybetme o bilinci dedi ve kahkaha attı.

istanbul'da. istanbul kavuşturdu bizi. Tam tdıbına 4 yıl sonra. Artık kardeşim yürüyebiliyordu. Bazı şeylerde hala bize ihtiyacı vardı ama kendi işini kendi halledebiliyordu. Ben ise beşiktaşda özel bir hastanede iyi bir maaşla bir pgibologun asistanıydım. Her gün olduğum gibi bindim kadıköy beşiktaş vapuruna. Denizi izliyorum. Hayat kısa deniz güzeldi. Birden görüş açıma bozuk salgalı kahve saçlar girdi. Daha sonra büyük bir merakla etrafını gözleyen donuk yeşil gözler. O gözler daha sonra benim gözlerimle buluştu. Dondum kaldım. Ellerim yine titriyordu. Değişen tek şey benim saç kesimim onun ise makyajıydı. Yine siyah bir takım giymişti. içimde hissettiğim o duygu ve o heyecan yine aynıydı. Gülümsedi. Ve bana doğru yürümeye başladı. Kader bizi yine birleştirmişti. Onun yeşil gözlerini tekrar görme fırsatı vermişti bana. Ve şimdi yanıma geliyordu. Aynı gülümseme, tek kaşın havaya kalkışı. Ortaya çıkan gamzeler. Huysuz bir yüz ifadesi.

Yaklaşık yarım saat sonra ailemin en ufak umrunda değilim diye bağırdı merdivenlerden inerken. Başımı ona çevirdim. Derin bir nefes aldı yanıma oturdu. Kimsin ya sen diye sordu bana. Kim olduğumu zaten konuştun ailenle benlede konuştun diye mırıldandım. Çıldırmak üzereyim dedi. O madde vücuduna girmeye devam ettiği sürece çıldırmaya devam edeceksin dedim. Bir anda nerden biliyorsun diye döndü ve bana baktı. Endişelenmişti. Yutkundum. Onun uyuşturucu kullandığını bildiğimi saklamam gerekirdi. O an dün gece geldi aklıma. Dün gece odana girdim içiyordun dedim gözlerimi kaçırarak. Gözlerini sabitledi yine gözlerime. Bunu çok sık yapıyordu ve ben çok rahatsız oluyordum. Sanki yalan söylemeyi bırak diyordu bana. Bütün foyan yakında ortaya çıkacak diyordu o gözler. Dün gece odama niye girdin diye sordu bana. Cevap vermedim. Niye diye bağırdı. Ergen müziğin çok fazlaydı onu kısmak için girdim dedim. Güldü. E ne şimdi polise mi şikayet edeceksin beni dedi. Kafamı iki yana salladım.