Fırsat bu fırsat diyip annemi aradım. Annemler çok iyiydi. Kardeşim fizik tedaviye başlamıştı. Anneme parası bittikçe para gönderiyorlardı. Bu iş zordu ama hayatımızı kurtarmıştı. Telefonu kapattım. Fakat sonra telefon tekrar çaldı. Arayan Deniz hanımdı. Sesimi düzelttim ve telefonu açtım. Alo buyrun deniz hanım dedim. Duyduklarım doğrumu dedi. Eşi anlatmış olmalıydı, ne yazıkki evet öyle demek zorunda kaldım dedim utana sıkıla. Peki sana tek bir soru soracağım dedi. Buyrun dedim endişelenerek. Gerçekten öyle mi diye sordu. Ne öyle mi dedim. Gerçekten hoşlanıyormusun diye tekrar etti.

Gülümsemeye çalıştım. Ailen sana söylemiştir kim olduğumu dedim. Gözlerini kaçırdı. Bakışları resmen gibtir git diyordu. Gerçekten kim olduğunu soruyorum dedi bana. Avuçiçlerim terliyordu. Hiçte yalan söyleyemezdim. Ensemi kaşıdım. Gözlerini devirdi. Ben huurlar olsun dedim. Tekrar devirdi gözlerini. ismin umrumda değil bile dedi. Ne öğrenmek istiyorsun diye sordum tedirgince. Gerçekten kim olduğunu dedim ya dedi. Sesini yükseltmişti. Sabırsızsın ve muhabbetin uzamasına tahammülün yok dedim. Pgibologçuluk mu oynuyoruz diye sordu bana.

Bir an yanıma yaklaştı. Aniden bana bir ev arkadaşı bulma ihtiyacı, ailemin yaptığı saçmalıklar, senin gelmen dedi. Tabi ya tahmin etmeliydim dedi. Sonra güldü. Benden hoşlanıyorsun ve ailemde seni bana yapmaya çalışıyor. O lanet üvey annem beni başından iyice savmaya çalışıyor dimi dedi. Ondan hoşlandığımı düşünmesi kanı beynime sıçratmıştı. Daha 3. Günden herşeyi tak etmiştim. Önümde daha kocaman bir 3 ay vardı. Söylesene diye bağırdı. Başka çarem yoktu. Evet diye bağırdım. Hepiniz komedisiniz ya diyip odasına çıktı. Rolüm tamamen değişmişti artık. iyi niyetli ev arkadaşından, kızı seven fedakar çocuğa dönmüştüm. Ve kimbilir kızın ailesi bu duruma ne diyecekti.

Son gün son kez konuşacağım muhabbet edebileceğim 2-3 dostumu topladım eve. Onlar olayı az buçuk biliyordu ama fazla ayrıntıya girmedim. O gecede geçti. Uyudum. Kalktığımda üstümü giyindim. Saçlarımı düzelttim. Çok farklıydım artık bu bir haftada hızlı bir eğitime girmiş gibiydim. Zaten efendi çocuktum ama artık görgü kuralları ve yemek yeme konusunda daha bilgiliydim. Bavulumu stilist kadın hazırlayacaktı. Dışarı çıktığımda araba oradaydı. 3 bavul hazırlanmıştı benim için. Havalimanına bıraktı beni şöfor.

Saat gece 3'te yukarki kattan gelen inlemelerle yatağımdan fırladım. Merdivenleri çıktım. Kaya iyimisin diye bağırdım. Ses vermedi. Kapısı kilitliydi. Kapısını yumrukladım. inlemeye devam ediyordu. Kapıya yüklendim ve kapı açıldı. Ter içinde kalmıştı ve çok büyük ihtimal nöbete girmişti. Kaya iyimisin diye bağırdım. inlemeye devam ediyor sürekli sağa sola çeviriyordu suratını. Ateşine baktım elimle. Yanıyordu. Doktoru çağırmalıydım. Telefonu elime aldım fakat cevap vermiyordu. Bugün izinliydide. Elim ayağım birbirine dolanmıştı. Kaya iyimisin dedim ve saçlarını çektim yüzünden. Ağlamaya başladı. Kafayı yiyecektim. Ne annesi ne babası açıyordu telefonunu. Ne yapacağımı bilmiyordum. Uyuşturucudan olup olmadığını anlamak için kollarını kontrol ettim. Fakat yarası yeni olan bir girişte yoktu. Büyük ihtimalle hap almıştı ve ne yapacağımı bilmiyordum.

Birden Kaya'nın telefonu çaldı. Telefonu aldı ve hızla içeri koştu. Uzun süre gelmeyince içeri girip onu dinlemek istedim. Cam kapıyı yavaşça açtım. Gelmicem diyorum sana diye bağırıyordu sessizce. Bir süre sonra kahretsin tamam bu akşam saat 9'da dedi ve hızla içeri girdi. Gözgöze gelmiştik. Elim ayağım titriyordu. Noluyor diye sordum. Hiçbir şey diye kekeledi. Birşey oluyor dedim. Gözleri doldu. Sen karışma bu işe dedi. Kolundan tuttum. Gözyaşları akmaya başladı. Yüzünü kapattı. Git başımdan dedi. Noluyor diye sordum. Ağlarken görmeni istemiyorum git dedi. Ellerini yavaşça yüzünden ayırdım. Gözyaşlarını sildim ve sarıldım. Başında bir bela var hadi söyle bana dedim. Olmaz bırak ben halledeyim dedi.

Kaya ile ilk bir ayimiz bu şekilde geçti. Hala kavga ediyorduk ama azalmıştı kavgalarımız. Ona karşı bastıramadığım bazı duygular vardı. Hoşlantı değildi. Hatta aşkta değildi. Yanında olmak ve ona şefkat göstermek istiyordum. Belki o da benim yanımda olmalı ve beni sevmeliydi. Eve artık iyice Kaya artık daha az alıyordu ve yakında da tamamen bıraktıracaktım ona ve ben özel birşey yapmamıştım. Sabah yine erkenden kalktım. Bugün biraz dışarı çıkacaktım. Alaçatıyı gezmek istiyordum. Sabah vakti ayrı güzeldi Alaçatı. Giyindim üstümü tam kapıdan çıkıyordumki Kayanın beni merdiven başından gözetlediğini hissettim. Arkamı döndüm. Gözlerini kaçırdı. Nereye gidiyorsun diye sordu. Güldüm. Alaçatıya gidicem dedim. Ciddenmi çok güzel bir yer bende çok severim dedi.

Sekreter sanki benim aramamı bekler gibi açtı telefonu hemen. Karar verdiniz mi dedi. Gözlerimş kapattım. Kalbim hayır dese de mantığım evet diyordu. Mantığımın konuşmasına izin verdim ve ağzımdan evet sözcüğü çıktı. Yarın sizi evinizden alacaklar dedi sekreter. Ben ne nasıl diye soramadan telefonu kapattı. Zorlu bir hafta beni bekliyordu. Sonrasında da zorlu bir üç ay..

Söyle bana dedim. Ben halledicem söz veriyorum dedi ve gülümsemeye çalıştı. Belinden tuttum. Bak sen halledeceksin karışmayacağım ama sadece bana nolduğunu anlat dedim. Gözlerini kaçırdı. Benim bir belam var dedi. Uyuşturucu alırken tanışmışlar. Tüm o bölgenin sorumlusu buymuş. Kaya'yı seviyormuş. Hatta bir gün öylesine çıldırmış ki Kaya'nın kendisine karşı koymasına kızı kaçırmış. Dehşet vericiydi. O an gözlerim istemsiz bir şekilde Kaya'nın koluna gitti. Morartıları ve izleri o zaman gördüm. Buz kesilmiştim. Nefes alış verişim artmıştı. Kaya'nın gözleri doldu. Yine arıyorlar dedi. Gözlerimden alev çıkıyordu sanki. Yumruğumu sıktım. Ben halledicem dedi bana. Hiçbiryere gitmeyeceksin dedim. Onu odasına çıkardım. Öylece oturuyorduk. Ona olanları hazmedemiyordum.

Sabah uyandım ve her gün olduğu gibi ona kahvaltı hazırladım. Uyandı ve boynuma sarıldı. Günaydın bebeğim dedi. Öptü yanağımdan oturduk. Kahvaltı ediyorduk. Bir an sessizlik oluştu. Güldü. Ee ne zaman evlenme teklifi ediyorsun bana dediğinde şaşkınlıkla yüzüne baktım. Evlenme teklifi mi diye sordum. Başını salladı. illa ki biriyle evlenicem senle evlensem pek sıkıntı çıkmaz dedi güldü. Ciddimisin sen diye sordum. Başını salladı tekrar. Kucakladım onu. Öptüm yanağından. Bunu uzun zamandır bende düşünüyordum ama onun pek ciddi olmadığını düşünürdüm. O evlilik türü şeylerden hoşlanmazdı çünkü.

Boşver dedi. Kaya orada sana napıyorlar diye sordum sakince. Gözlerini kaçırdı. Madde alıyorum işte dedi. Tek bu mu diye sordum. Elleriyle oynamaya başladı. Ellerini tekrar aldım avucumun içine. Endişeliydi. Sürekli gözlerini kaçırıyordu. Bana yardım et sana yardım edeyim olur mu diye sordum. Artık bir problem yok diye mırıldandı. Sakin kalmaya çalıştım. Orada bir taklar dönüyordu. Kaya zarar görüyordu. Olay sadece madde değildi.

Gece olmuştu. Saate baktığımda 11'i çeyrek geçiyordu. Merdivenlerden gelen sesle arkamı döndüm. Kaya yine simsiyah giyinmişti. Yine o lanet yere gidiyordu. Gözlerini yine simsiyah boyamıştı. Hiçbir şey demeden sanki suçunu bilirmişçesine gidiyordu. Aniden ayağa kalktım. Nereye dedim. Sanane dedi. Afalladım. Sabah en son onu bu şekilde bırakmamıştım. Ne dengesiz bir kızsın ya sen dedim gülerek. Cevap vermeden kapıyı açıyordu ki kapıyı kapattım. ittirdi beni. Defol git artık diye bağırdı. Hareketleri anlamsızdı. Sorunun ne diye bağırdım. Senin sorunun ne diye bağırdı. Yine o yere gideceksin geberip geleceksin hayatına artık biraz değer ver diye bağırdım. Ya bir çık git şurdan dedi ve yine ittirdi beni. Sinirlemiştim. Omuzlarından ittim. Bir yere gitmeyeceksin diye bağırdım.

Yutkundum. Düşündüğün kişi ben değilim dedim. Yüzünü çevirdi. ittirdi beni. Geveleme aptal dedi ve ağlamaya başladı. Tüm herşeyi anlattım. Ağlayarak. O ise şok olmuş dinliyordu. Yalandı yani herşey diye sordu. Cevap veremedim. Vermek istedim ama veremedim. Çaresizdim. Gitmesini istemiyordum. Fakat gitmek zorundaydı. Zorundaydım. Birbirimize aittik ama aynı evrende yaşamıyorduk. Onun hayatı bana fazlaydı. Koşarak odasına çıktı. Bacaklarım bedenimi artık taşımıyordu yere yığıldım. Ağlamaya başladım. Kalbim yanıyordu lan. Gidiyordu. Elimden hiçbir şey gelmiyordu. Yapamıyordum hiçbir şey. Ne yapacağımı bilmiyordum.

Birkaç mağazaya girdik ömrümde göremeyeceğim. Ve yine bir çok takım ve rahat kıyafetler aldık. Parasını stilist bir kredi kartından ödüyordu. Alışveriş sonunda poşetleri bagaja koydu şöfor. Stilist ise kredi kartını elime tutuşturdu. Bu 3 ay boyunca kullanacağınız sınırsız kredi kartınız dedi. Bu nasıl bir şanstı anlamıyordum. Cennete düşmüş gibiydim. Kredi kartını aldım utanarak teşekkür ettim. Ordan şöfor beni evime bıraktı. Teşekkür ettim ama yine cevap vermedi huur adamı. Annem elimdeki poşetleri görünce hayırdır oğlum dedi endişelenerek. Anne herşey daha iyi olacak diyebildim sadece. Sana güveniyorum diye cevap verebildi.

Beyler hikayenin sonuna geldik. Umarım beğenmişsinizdir. Sonunu size bıraktım ben karamsar bir adamım üzüntülü bitirirdim. Bu sefer size bırakayım kafanızda tasarlarsınız. Bir sonraki hikayede küçük kuzenimin hayat hikayesini anlatmayı düşünüyorum. Cidden belki cesaret edemem yazmaya ama. Denicem. Hadi saglicakla.

Alaçatıya gelmiştik. Evimize yakındı zaten. Bir anda bana döndü. Kahvaltı edelimmi dedi. Kahvaltı mı diye sordum. Kahvaltı etmekten nefret ederdi. Hani sabahları edilir. dedi. Sonrada vurguluya vurgulaya günün en önemli öğünüdür diyip güldü. Kaya gün geçtikçe değişiyordu. Hiçbir anlam veremiyordum. Fakat ben geldiğimden beri değişiyordu. Bunu farkedebiliyordum. Bir yerde oturduk. Kahvaltı ettik. Önümdeki iki böreği gösterip bunları yiyecekmisin diye sordu. Gülümsedim. Biraz daha söyleyelim istersen dedim. Hayır anlamında başını salladı ve tabağımdaki börekleri alıp yemeye başladı. Her anında o kadar güzeldiki. Yemek yiyişi, önüne gelen saçlarını ittirişi. Her anında güzeldi.

Bitti dedi fısıldayarak. Koluma baktım. Öyle sessizce oturmaya başladık. Beni seviyormusun diye sordu. Cevap vermedim. Birkaç dakika sonra sevmediğini söylemiştin artık dedi. Sevmiyorum diye mırıldandım. Boğazıma bir yumru oturmuştu. Elleriyle oynamaya başladı. Canını acıttımmı diye sorduğunda yukarı çıkarmısın diye sordum. Kalktı yerinden yavaşça. Başını evet anlamında salladı. Çıktı merdivenlerden. Biraz dinlendim. Kalktım. Saat akşam 10'du. Canım sıkkındı. Dışarıdakı masaya bir örtü yaydım. Mutfaktan biraz domates ve peynir çıkardım. Karpuzu böldüm. Bir kaba koydum. Bugün benim gecem olacaktı.

Gereksiz aptal aşk oyununu kendi kendine oyna fakat beni sakın karıştırma dedi ve koşarak gitti. Öylece dikildim orada. Bir süre sonra damla da hiçbir şey demeden kapıdan çıktıı gitti. Kalbimdeki bu acı neydi böyle. Hissettiğim gereksiz bir duygu patlaması. Elimde olmadan aşık mı oluyordum Kaya'ya. Derin bir nefes aldım ve kalbime dokundum. Deli gibi çarpıyordu. Eve gittim. Yattım yatağa. Biraz dinlenmeye ihtiyacım vardı.

Nasıl gidiyor dedi bana. Kaya muayene oluyor ona bakmam lazım dedim. Bebekmi o ya hem ne muayenesi diye sordu. Bilmiyordu. Kaya'nın en yakın arkadaşının bile haberi yoktu. Bende salak gibi kaçırmıştım ağzımdan. Hiç akşam biraz grip gibiydide onun için dedim. Sürekli kıvırta kıvırta dansöz olmuştum. Sahneye çıksam 2-3 göbek atardım. Damla yanıma yanaştı. Benimde ilgiye ihtiyacım var canım sıkkın dedi gülerek. Niye diye sordum. Ne bileyim ya depresyon işte kötü hissediyorum dedi.

O sırada kapı çaldı. Hizmetçidir diye rahat rahat açtık kapıyı fakat gelen doktordu. Benim üst çıplak kızda bornozlu olunca gözlerini açtı. Derin bür nefes aldı. Bana bakarak Kayanin bugün kontrole ihtiyacı var dedi. Kaya gülümsedi. Daha dün aldım maddemi dedi. Sonra ban döndü. Pardon alamadım yanımdaki aptal yüzünden dedi. Kaşlarını çattı içeri girdi. Doktorla ben kapıda yalnız kalmıştık. Noluyor diye sordu. Bende hiçbirşey diye kekeledim. Anlaşmanın kurallarından biri de kıza hiçbir şekilde duygusal ve cinsel anlamda yakın davranmamandı biliyorsun dedi. Hayır hayır öyle birşey yok diye kekeledim. Ben senin iyiliğin için söylüyorum. Unutma kızı bir bakıma tedavi etmek için burdasın dedi ve güldü. Gitti. Odama girip üstümü giyinmek için dönüyordum ki Kaya merdiven başında bekliyordu. Ellerim yine terlemeye başlamıştı. Beni tedavi etmek için burdasın demek dedi. Yutkundum. Gözlerimi kapadım. Doktorsun dimi diyip güldü.