islam Devleti'nin 656-661 yılları arasındaki halifesi. islam peygamberi muhafazid'in hem damadı hem de amcası Ebu Talib'in oğlu olan Ali, muhafazid'in islam'a davetini kabul eden ilk erkektir.[4][5] Sünni islam'a göre Ali, dört halifenin sonuncusu, Şii islam'a göre ise imamların ilki ve muhafazid'in hak vârisidir. Şii ve Sünni islam arasındaki farklılaşmanın ana nedeni muhafazid'in gerçek vârisinin kim olduğu konusundaki görüş farklılığından ileri gelmektedir.[6]

Ebu Talib ve Fatıma bint Esed'in çocukları olan Ali, Kabe'de doğan tek insan olup,[6] islam Peygamberi'nin himayesinde büyümüştür.[6] muhafazid'e vahiy geldiğinde ise, onun davetini kabul eden ilk erkek olan Ali, hayatını islam'a adamıştır.[2][7][8][9] Peygamberin emri üzerine hicret gecesi onun yatağına yatan ve emanetleri sahiplerine ileten Ali, kısa bir süre içinde peygamberin ardından Medine'ye gitmiş, burada islam Peygamberi'nin kızı Fatıma ile Allah'ın emri üzerine[6] evlenmiştir. Medine döneminde başlayan ilk küçük çaplı savaşlardan başlayarak neredeyse katılmadığı hiçbir savaş olmaması hasebiyle, savaşçılığı ve cesareti ile bilinen Ali, üçüncü halife Osman bin Affan'ın öldürülmesinin ardından halk tarafından halifeliğe getirilmiştir.[10][11]

islam medeniyetinde, Ali bilhassa ilmi, cesareti, imanı, dürüstlüğü, adanmışlığı, sadıklığı, cömertliği ve şefkati ile bilinip anılmakta olup, Sufi gelenekler için en önemli mistik figürdür. Özellikle, tefsir, fıkıh ve dini düşünce alanındaki üstünlüğü kabul görür.[12]

Ali bazı Şii-Batıni anlayışlarında muhafazid'in önünde mitolojik bir varlıktır ve bir tanrıdır.[13]