yusuf hayaloğlu sözleri

merhaba nalân bu sen misin yoksa sen mi sandım; biri çimdiklesin beni şöyle ışığa gel de göreyim beni dümdüz eden o yalandan da yalan gözlerini merhaba nalân amortiden mi çıktın güzelim bak yine şapşal ettin bizi oysa ne güzel unutmuştuk ve ne güzel sona ermişti o ger... zek pembe dizi hani, son bölümde sen yamuk yapıp fabrikatör nubar bey'in tarabya köşküne gitmiştin hani, arkadaşım halit akçatepe'nin yanında beni acayip refüze etmiştin ve işte o an gözümde eskicinin bile almadığı bir eski eşya gibi, bitmiştin merhaba nâlan pişmanlıklar denizinin biletsiz yolcusu merhaba, artist olma hayallerinin ikinci sınıf karakter oyuncusu vay anasını sayın seyirciler vay anasını be... vay anasını bak, şimdi ağlarım ha tez kapatsın biri gözlerimin bozuk vanasını oysa, o zehir kusan fabrika yolunda beraber ıslanmıştık biz, nice yağmurda ve o gün, nubar bey'in çarpıp kaçtığı bir hayvancağızdı inleyen yol kenarı çamurunda ve hep kendine ayırdığın o bencil yüreğin bir de o gariban köpeğe sızlamıştı ve ben, ilk defa seni böyle bilmiştim ve damarlarım ilk defa böyle cızlamıştı merhaba nâlan... merhaba yoksul mahallemizin en havalı kızı merhaba, yanlış ağlara takılmış o muhteşem deniz yıldızı ben sana bakınca, dolardım bulut gibi dolardım da bir türlü yağamazdım sen bana bakınca bir ağlamak düğümlenir boğazımda gurur yapar, ağlamazdım ne düşkündüm sana be hani hayvanlar yavrusunu nasıl yalarmış aynen öyle ne tutkuydu bizimkisi be hani ferhat dağları nasıl delermiş aynen öyle ve o nasıl gidişti be hani bir tren gelir de üzerinden geçermiş aynen öyle of nâlan of sen benim neler çektiğimi bilsen bunu bilmekten ölürdün şu kadarını söyleyeyim: hani taş olsan yani taş olsan; ortadan ikiye bölünürdün gitme nâlan, dur tekrar gitme ne olur aldırış etme saçma sapan sözlerime yoo... hayır, ağlamıyorum galiba cıgaranın dumanı kaçtı gözlerime belki de sen haklıydın bu mahallede ne bahtın açılır ne de boyun uzardı üstelik annen ölmüştü ve sokağınız acını kaldıramayacak kadar dardı terso gidiyordu herşey milllet işi-gücü bırakmış aklını bize takıyordu altımızda çul yoktu üstümüzde dam akıyordu arap kızı camdan bakıyordu sen gittikten sonra ben hiç sorma el attığım her işi, çok geçmedi batırdım çünkü seni unutmanın tek yoluydu; bütün kazancımı şaraba yatırdım ama gelinliğin duruyor baba yadigarı cumbalı evi de satmadım yalanım varsa kalkmayayım şuradan: ben seni bir tek gün bile unutmadım merhaba nâlan merhaba üzgün melek merhaba kadersizim, talihsizim merhaba titreyen elim, sancıyan belim ağrıyan dizim, vazgeçilmezim ama necdet tosun öldü nâlan artık yemekleri sen salatayı da ben yapacağım sami hazin ses kadar olmasa da bahçeyi sevdiğin çiçeklerle donatacağım kemal sunal da öldü nâlan iyi kalpli amcaları birer-birer uğurladık ve dünya kirlendi filmler bozuldu o masum sevdalar yaşanmıyor artık sen varsın, ben varım bir de, acımasız bir dünya var dışarıda esas film şimdi başlıyor ve bütün koltuklar bomboş bu sinemada merhaba nâlan, merhaba sen ortada sıçan, ben şaşkın körebe ulan seviyorum seni be ulan, nereden inceldiyse oradan kopsun be !

neden halâ gelmedi, yoksa
saati mi şaşırdı bu hıyar?
gerçi hiç saati olmadı ama
en azından birine sorar.

cebimde bir lira desen yok,
madara olduk meyhaneye!
ah eşşek kafam benim,
nasıl da güvendim bu hergeleye!

gelse, balığa çıkacaktık,
ne çekersek kızartıp birayla yutacaktık.
kafamız tam olunca, şarkılar döktürüp
enteresan hayâllere dalacaktık.

bu sandalı geçen hafta denk getirip
çalıntıdan düşürdük.
arkadaşlar ısrar etti,
biz de, iyi olur, bize uyar diye düşündük.

saat sekizde gelecekti,
bana birkaç milyon borç verecekti.
yoksa o nemrut karısı kaçtı da
onun peşinden mi gitti?

eğer öyleyse yandık,
gudubet gene yaptı yapacağını!
geçen sene de merdivenden itip
kırmıştı rıza'nın bacağını.

abi, kadında boy şu kadar;
kalça fırıldak, göz patlak, kafa çatlak!
korkuyorum, bir gün ya kendini asacak,
ya horlarken rıza'yı boğacak!

bak, şimdi acıdım, aşkolsun adama,
ben olsam, vallahi baş edemem! ..
hele beş tane velet var ki boy-boy,
allah'tan düşmanıma dilemem!

aslında iyi çocuktur rıza, efendi huyludur,
herkesin suyuna gider.
yoksa, kalıba vursan hani,
tek başına on tane adam eder!

bir keresinde, hiç unutmam
üç-beş zibidi haraca dadandı;
rıza, sandalyeyi kaptığı gibi
herifleri hastaneye kadar kovaladı!

aynı mahallede büyüdük, aynı kızları sevdik,
aynı kafadaydık.
orta ikiden bıraktık, matematik ağır geliyordu,
biz, başka havadaydık.

aynı gömleği giyer, aynı sigaraya takılır,
aynı takımı tutardık.
fener'in her maçına iddialaşıp
millete az mı yemek ısmarladık! ..

bir tek askerde ayrıldık,
bana bornova düştü, ona gelibolu.
döner dönmez evlendirdiler,
en büyük salaklığı da bu oldu! ..

bense hiç düşünmedim, zaten param yoktu.
hep tek tabanca gezdim.
benim beğendiğimi anam istemedi,
onun gösterdiğini ben sevmedim.

neyse, bunlar derin mevzu...
anlaşıldı, bu herif artık gelmeyecek.
ufaktan yol alayım
anam evde yalnız, şimdi merağından ölecek! ..

gittim, vurup kafayı yattım;
rüyamda gördüm, gülümseyerek geldiğini.
ne bilirdim, yolda kamyon çarpıp
hastaneye kavuşmadan can verdiğini! ..

vay be rıza! ..
sonunda sen de düşüp gittin azrail'in peşine!
dün, boşuna günahını almışım,
ne olur, kızma bu kardeşine!

öğlen kahvede söylediler, rıza öldü, dediler
ne kolay söylediler!
sanki dev bir taş ocağını
kökünden dinamitleyip üstüme devirdiler!

ah dostum... o kocaman gövdene
o beyaz kefeni nasıl kıyıp giydirdiler?
o zalim tabutun tahtalarını
senin üstüne nasıl böyle çivilediler?

yani sen şimdi gittin, yani yoksun,
yani bir daha olmayacak mısın?
yani bir daha borç vermeyecek,
bir daha bira ısmarlamayacak mısın?

peki, beni kim kızdıracak,
kim zar tutacak, kim ağzını şapırdatacak?
peki, beni bu köhne dünyada
senin anladığın kadar kim anlayacak?

ulan rıza... ne hayâllerimiz vardı oysa,
ne acayip şeyler yapacaktık...
totoyu bulunca dükkân açacak,
adını dostlar meyhanesi koyacaktık.

talih yüzümüze gülecekti be! ..
karıyı boşayıp sıfır mersedes alacaktık.
hafta sonu iki yavru kapıp
boğaz yolunda o biçim fiyaka atacaktık!

ah ulan rıza... bu mahallenin,
nesini beğenmedin de öte yere taşındın?
ara sıra gıcıklaşırdın ama inan ki,
benim en kıral arkadaşımdın! ..

ah ulan rıza... ben şimdi,
bu koca deryada tek başıma ne halt ederim?
senden ayrılacağımı sanma,
bir kaç güne kalmaz, ben de gelirim! ..

yağmurlu ve upuzun bir yolu düşe kalka yürümeye çalıştım.
ve inanılamayacak kadar duygusal bir geçmişimiz oldu seninle.
üstelik biz bunu bir ömür boyu sürüp gider sanmıştık.
beni tutma öyle sahnelere gelemem, beni tutma çok kötü yanılırsın.
yıllardır öyle biriktim, öyle gerildim ki,topyekün boşalır toz olur dağılırsın.

sen benim en ince dilimde türkümü çaldın
sen benim en ücra duygularımı talan ederek beslendin
her şeyin merkezi sendin ve her şey senin etrafında dönerdi.
bar köşelerinde tükenip kaldırımlarda ararken kendimi, gelip sana sığınırdım.,umutlarım bir kez daha sönerdi.

beni tutma şantajlara boyun eğmem.
beni tutma hırsımdan çatlarım.
yıllardır öyle sabrettim öyle doldum ki,
şimdi yanardağlar gibi birden patlarım.

bir yavru serçe hayata bağlanır gibi ağzım açık bağlandım sana,
bir topal karınca yuvasına yaklaşır gibi, titredim ve heyecanlandım,
bu akşam çekip gitme adına bütün ömrümü ve seni sildim.
bir tuhaf senaryoydu ve bu senaryoda zavallı bir figürandın sadece, anlatamam
kumlara yazılmış sözcükler kadar kısacıktı ümidim.
ve anladım ki bir takım şeyleri ben ilk dalgada yitirmişim.

beni tutma ben senin dizlerine çökemem
beni tutma ellerinde kalırım, kırılırım

yıllardır öyle daraldım öyle bunaldım ki;
şimdi bir saniye bile oyalarsan çıldırırım.
sen, kalbimi emanet edecek kadar güvendiğim, dost bildiğim.
sen, bir lokmayı bile hazmedemeyip birlikte yediğim.
yatalak olsan altına yapsan bile iğrenmeden, alırdım dediğim
bu nasıl insanlıkmış, bu nasıl arkadaşlıkmış, bu nasıl vefaymış
bu nasıl acıymış ulan bu nasıl vicdansızlık, bu nasıl cefa

beni tutma gazabım yakar ellerini, beni tutma hurdahaş olursun.
yıllardır öyle kırıldım, öyle küstüm ki,bir ah ederim kaskatı kesilir taş olursun.

ben şimdi gözüne sokuyorum dünyaya,ama sen körsün ısrarla görmüyorsun
ben şimdi beynine sokuyorum hayatı, bir türlü algılamak istemiyorsun.
hala o aptal köşende oturup, beni öngörülerinle yargılamak ne kolaymış.
peki! gördüklerimi gördün, yaşadıklarımı yaşadın mı sen!
peki devrik heykellerin önünde düşsüz yanılgıları o yüce gururlarıyla,
yoksul fakat dürüst bir mızrak gibi dimdik duranların acısını yaşadın mı sen!
beni tutma gömleğim kan içinde, beni tutma darmadağın olursun
yıllardır öyle çok yedim öyle çok doydum ki
şimdi bir tükürürüm kaskatı olur rezil olursun

ey kir içinde yüzenler, herkesin atına binenler
ey sürünenler, ey bölenler, bölünenler,
herkesi birbirine düşürüp, sinsice sevinenler
ey gençliğimi harcayanlar, ey kağıttan kaplanlar, zavallı sıçanlar.
ey ciğeri beş para etmezler, ey sıkıyı gördü mü fellik fellik kaçanlar
ey darbe kaçkınları, orta yolcular, dönekler, sümüklü böcekler
ey ispiyoncular, bozguncular, medya çömezleri yüzü yırtılmış köçekler, muallakler

beni tutmayın ulan burama geldi dayandı.
beni tutmayın bozarım bu kirli numaranızı
yıllardır öyle çok sömürdünüz, öyle çok kan kusturdunuz ki
ulan bir şarjöre diz çöktürürüm alayinizi! ...

hangi sevgili var ki, senin kadar duyarsız ve kalpsiz?
ve hangi sevgili var ki, benim kadar çaresiz?

hangi ayrılık var ki, böyle kanasın ve böyle acısın?
ve hangi taş yürek var ki, benim kadar ağlasın?

hangi gün karar verdin, küt diye çekip gitmeye?
hangi lafım dokundu sana, böyle inceden inceye?
hangi otobüs söyle, hangi uçak, hangi tren?
seni benden zütüren, beni bir kuş gibi öttüren.
hangi kırılası eller dolanır, kırılası beline?
hangi rüzgar şarkı söyler, o ay tanrıçası teninde?
hangi çirkin gerçek uğruna, tükettin güzel ütopyamızı?
hangi boşboğazlara deşifre ettin, en mahrem sırlarımızı?
hangi cama kafa atsam?
hangi kapıyı omuzlayıp kırsam?
hangi meyhanede dellenip, hangi masaları dağıtsam?

bende bu sersem başımı, karakolun duvarına vursam.
kendimi caddeye atıp, arabaların altına savursam.
hangi tercih beni en hızlı şekilde öldürür?
hangi şekil öldürmez de, ömür boyu süründürür?
kayıp ilanı mı versem, şehir şehir dolanmak yerine?
ödül mü koysam, ölü veya diri seni bulup getirene?
hangi ayrılık var ki, böyle diş ağrısı gibi durmadan zonklasın?
hangi cam kesiği var ki, böyle musluk gibi içime damlasın?
hiç sanmam! ...
hasta kalbim bunu bir süre daha kaldıramaz! .
feriştah olsa, böyle eli kolu bağlı bekleyip duramaz.
hangi mübarek dua,
hangi evliya tesir eder, seni döndürmeye?
hangi aptal mazeret ikna eder, ateşimi söndürmeye?
olur mu be! . olur mu?
bu da benim gibi adama yapılır mı?
aşk dediğin mendil mi?
buruşturup bir kenara atılır mı?
vefa bu kadar basit mi? alınır mı? satılır mı?

hangi hırsız çaldı, seni yırtık cebimden?
hangi pense kopardı bizi birbirimizden?
hangi uğursuz hamal taşıdı valizini?
hangi çöpçü süpürdü yerden bütün izini?
hangi yaldızlı otel çarşaf serip barındırdı?
hangi süslü manzara seni kolayca kandırdı?
hangi şarlatan imaj böyle çabuk ilgini çekti?
hangi pembe vaadler o saf kalbini cezbetti?

dağ gibi adamı eze eze! ...
hangi anası tipli parlak çömeze,
hangi alemlerde kahkahanı ettin meze?
hangi yamyamlara yedirdin o masum rüyamızı?
hangi mahluklar çiğnedi el değmemiş sevdamızı?
hangi bıçak keser şimdi benim biriken hıncımı?
hangi mermi dağıtır insanlara olan inancımı?
hangi bekçi, hangi polis artık zapteder beni?
ve! .. hangi su bağışlatır?
hangi musalla temizler seni?

bu nasıl ayrılık? ...