yurtdışı gezmecemdeki inanılmaz olayları

vardık tren istasyonuna oteli bulduk bi şekilde filan. koyduk eşyaları resepsiyonist bir harita çıkarıp gidilmesi gereken yerleri hangi yollardan gidileceğini de göstererek çizdi ki benim için iyi bişidi plan yapmadan direk net yollardan gidecektik ve ben gene bunları kesin olarak uygulama peşindeydim. şehir merkezindeki tren istasyonunun karşısındaki kiliseye geldiğimizde boşver bu yolu diğerinden gidelim diyesim geldi ve orda gittik. daha 200 metre gittik gitmedik ki yanımdaki arkadaşın ismiyle biri seslendi türkiyeden arkadaşı da italyaya gelmiş onunla floransada karşılaştık hem de ben plana uymak istemediğim için o yoldan gittiğimizden yoksa karşılaşamayacaktık da olaylara git gide şaşırmaya başlamıştık. kendi kendime bu tesadüfler ne böyle filan diye düşünmeye başladım iyice.

reserved

ee okuyoduk yarram

okuyoz panpa ne nazlı çıktın sende amk devam et işte.

yaz panpa hala bekliyoruz ?

sonra napıyosun ne ediyosun filan 15-20 dk muhabbet ettik tuttuk biz davut heykelinin yolunu mikelanjelonun evi mi varmis tepesi mi varmis bi şey floransada oraya gittik ben hastalıktan geberiyorum filan her neyse, sonra ordan çıktı aralardan derelerden gidiyoruz karşıda 4-5 barın bulunduğu meydan gibi bi yerde yürüyorduk saray maray bişi vardı bi kaç sokak gerisinde yolda yürürken bi türk daha bulmuşuz fark etmeden adam gelin kahve ısmarliyim diye bağırdı arkamızdan bizim türkçe konuştuğumuzu duyunca o mevsimde öyle gib sok yerlerde nerden buluyoruz bu insanları diye çıldırmaya başladık iyice bu kadar tesadüf olur mu lan filan bi de böyle meymenetsiz tipler değil kafa tipler iyi insanlar çıkıyo sürekli ve benim ilk tanıştığımız kızın o sözü geliyo aklıma.

adamla resmen 4-5 saat muhabbet ettik bizi arkadaşlarıyla tanıştırdı filan, neyse akşam oldu biz baya yer gezdik ekmekli çorbadan filan içtik, şeker panayırı gibi bişi varmış envai çeşit çikolata şekerleme filan bi kaç tanesinin tadına baktım zaten şekerden başım dönmeye başladı hemen kaçtık oradan da otele gittik artık hastalıktan ölmek üzereyim bayıldım yatakta bizim arkadaş da türkiyeden arkadaşlarının yanına gitti ben de 2-3 saat uyuyup gidicektim ya da uyumaya devam edicektim onun kararını vermek için 3 saat sonraya saati kurdum.

saat çaldı kalktım filan dedim gebersem de gezicem sürekli italyaya mı geliyorum lan filan. gittim baya sıcak bi duş aldım, traş filan oldum atkıyı bağladım (bi istanbul takımının atkısı bu arada 3 büyüklerden). çıktım dışarı onlarla buluşacağımız yere doğru gittim bu tylolhot mu ne var ya onun italyan versiyonundan çaktım bi de yolda. bunlar da 3 türk kız daha bulmuşlar yolda couchsurfing diye bi dalga var bi gibime yaramadı benim italyada ama floransa için sevgililer günü partisi varmış hadi ona gidelim filan dedik topluca. ulan bi gittik her yer abaza dolu millet çoktan kafa olmuş floransa abaza timin hepsi gelmiş güya yabancı kız gibecekler filan, floransa kezoları da ordaydı biz 30 dk durduk durmadık kaçtık ordan. burdan sonra bi ilginç olay daha oldu

yanımızdan iki kişi geçiyordu bizim kalkıp gittigimiz mekana doğru ben dönüp türkçe bağırarak oraya gitmeyin ortam tak gibi bişiler dedim ve kız dönüp ciddi misin filan gibi bişi dedi (bi kız bi erkeklerdi) ondan sonra onlar oraya gitmekten vazgeçtiler, ben şoka girdim türkiye mi lan burası kış sezonu (low sezon) da floransada gecenin bi yarısı dönüp birine türkçe bağırıyorum türk çıkıyo floransada izmirden arkadaslarla karşılaşıyoruz filan ne saçma sapan bi hal almaya başladı filan diye düşünmeye başladık iyice

okuyan varsa devam edicem arkadaşlar

dinliyoz devam

gece bi ton içtik filan floransa merkeze döndük. yolda bir türk kızla daha karşılaştık o da ilk defa türk görmüş 2 haftadır 2 kolombiyalıyı gezdiriyordu. e yuh artık demekten kendimizi alamıyoduk tabi ve her yeni karşılaştığımıza da o ana kadar yaşadığımız tesadüfleri anlatıyoduk pek gibliyolarmış gibi gözükmüyorlardı tabi.

tabi ardı arkası kesilmiyor. floransada türklerin açtığı bir mekana da denk geldik floransada yaşayan kız daha önce hiç görmemiş orayı filan e yuh artık anasının amı modundayız biz içmeye devam ediyoruz tabi her neyse, orda da işimiz bitti artık otele dönelim dedik arkadaşla. boynumda bi takımın atkısı asılıydı birisi bozuk bi türkçeyle siz türk müsünüz dedi. evet dedik benim baba da türk izmirli dedi. nerden filan derken muhabbet biraz ilerledi ama çok uzatmadan ayrıldık. eve gidene kadar bi ton tilki gezdi beynimde nası bi ülke lan bu italya filan herkese mi bu kadar iyi davranıyor. herkese mi böyle güzel tesadüfler filan eğer gerçekten herkese böyleyse ki insanları da çok iyi insanlardı demek ki iyi insanların olduğu bir ülkede atmosfer de pozitif oluyor herkes iyi oluyor her işleri iyi gidiyor gibi düşünceler sardi beynimizi. türkiyede durum tam tersi bilirsiniz sürekli aksilikler sürekli bi sinir bozuklukları suratınıza bakanların %80 inin yüzü mahkeme duvarı gibi

varsa okuyan devam ederim

reserved bi ara okurum

var mı okuyan binler

var mı okuyan binler