-
1.
0kimse tarafından umursanmamak anlaşılmamak başarısızlığa mahkum olmak
benim kaderim olsa gerek...
yaşamak için yaşadığımı hissetmekten sıkıldım artık
başarılı olmak istiyorum hemde her türden olabilecek bir başarıya açlığım var o kadar unutulmuş ve başka hissediyorum ki o kadar değersiz hissediyorum ki hayatımın her parçasında bunu o kadar çok görüyorum ki bunları yazarken birşey hissetmiyorum.
kantırda son elde sona kalan adam olsam elim ayağım titrer adamı vuramam öyle biriyim ben yaşadığım müddetçe öyle biri olacağım sanırım.
Bunları değiştirmek benim elimde mi ?
tabiki hayır.
Eğer bir tanrı varsa bana eziyet etmek için elinden gelen herşeyi yaptığını söyleyebilirim
yapabileceği her türlü şeyden kendini esirgemediğini söyleyebilirim.
Bir dakika olsun savaşı bırakmamak için hayata sarılmak için bir neden bile vermiyor bana...
kendimi o kadar çok yormama neden oluyor ve beni o kadar çok hayal kırıklığına uğratıyor ki
inanasım gelse bile ona artık inanmıyorum...
duygularımı bile susturdum bastırdım. Kaybetmeyi sevmeyen kaybetmeye tahammülü olmayan insanların başarılı olduğunu görüyorum çevremde ben yapamıyorum bunu çünkü kaybetmeye o kadar alışmışım ki sıradan geliyor.
başarıyı yakalamak için zoru başarmak için elinden geleni yapan olsamda duygularım bana izin vermiyor.
Kanatlanıp uçmamam için elinden geleni yapıyor.
bilmiyorum daha ne kadar giderim.
kolayı seçmeyeceğimi söylesemde savaşmak istemediğim gerçeğiyle yaşamak ve kaybetmeye alışmak bana zor geliyor.
kazanmak için herşeyi yapanlara karşı benim insanlığım var ama oda yeterli değil ki...
Her bakımdan çok yetersiz kalıyorum.
Kaybetmeye alışkın birinin kazanacak hiçbirşeyi olmuyor.
kendine güvenini kazanamamış birinin asla ve asla geleceğinin parlak olduğu söylenemez o koyu ve karanlık yollarda bir hiç olarak kalmaya daima mahkumdur.
bilin istedim o hiç benim
-
2.
0reserve
-
3.
0iyiler her zaman kaybeder teması üzerine kurulu şu dünyada olanlara yakınmaktan başka seni sen yapan ne olabilir ki...
üzülmek ve kırılmak benim göbek adım olmuş
ayrıntı veremiyorum ben ayrıntı vermeyide başaramam başarısızlığımın sırrıda buraya yakın bir yerde zaten
basit ve sade bir adam olmak...
Karmaşık olduğumu sanan çok kişi var tuhaf geliyorum bir çoğuna bazen çok iyi bazen çok kötüyüm çünkü olayların vurduğu darbelerden etkilenecek ilk kişiyim ben
soldum kurudu dallarım
ama ne yapabilirim ki ?
görüyorum ki başarmak istediğim herşeyi biri başarmış ve düşünmek istediğim herşeyi biri düşünmüş.
bu benim ilk olma arzuma vurulan bir kamçıdan daha beter birşey...
Bu dolduramadığım bir boşluk
sizin için saçma bir arzu olabilir ama
benim için o kadar anlamlı ve içi dolu birşey ki
Bunlar iç huzurun kayıp madenleri
arayıştayım hala kişiliğim yüzünden olacak ki vazgeçemiyorum hiçbirşeyden...
bazen çok vuruyor dalgalar başarıyı yakalama şansım varken beni alıp zütürüyor başladığım yere...
başarmaya çok yaklaşmışken
açıkçası bilmiyorum
ne doğru ne yanlış
ben ikisinin ortasını bulayım diyorum
ve bir bakıyorum ki
saçıma kadar çamura batmışım biri elini uzatmadan göremeyecek farkedemeyecek kadar
ağla ağla ağla nereye kadar
ruhum burayı terketmiş olacak ki artık ağlamıyorum.
gözyaşlarım akmıyor.
insanlar kendilerince isterlerse güçlü desinler
ama bu ağlayamayışın nedeni güçlü olmak değil.
zaten ölmüşüm ben -
4.
0yaptığımın edebiyat olmasını çok isterdim.
hayatımın iyi olmasını, başarıların beni bulmasını, istemekle olmuyor biliyorum.
başarmayı istedim hep ben
ama başardım mı ?
Burayı bir türlü geçemedim sanki sürekli aynı leveli oynuyor ve bir üste geçemiyor gibiyim
kırık kalbim o kadar yaşlanmış ki yavaş atıyor.
doktor bana kalbi yavaş atanlar geç ölür dedi.
sevinemedim ne yazık ki çünkü yaşamayı bir türlü sevemedim.
sevilecek birşeyi yok gibi yaşamanın
ama sevilmeyecek çok yeri var.
tabi benim için
sizler muhtemelen beni anlayamıyorsunuz
bu yazılarıda okumayacaksınız
kalbi kırık ve yaralı bir ben ve görüpte elinden tutmayan kimseler
herkes sen bu kadar salak ve beceriksizsen ben ne yapabilirim ki diyor.
ve işine bakıyor.
haklıda
ama bende kendimi haklı görüyorum.
ve sadece birileri duyulmak istiyorum.
sanırım boş bu isteğim
ben yalnızım
hep yalnızım
her zaman bir odada yaşayacak ve
ben olacağım...
Bazen hiç güzel birşey olmaz ben olmak
bende bundan şikayetçiyim işte...
Ben ben olamayacak kadar kötü durumda
silinse keşke belleğim
silinse dünlerim
ama olmuyor..
olamıyor...
ben bir başkasından daha farklı değilim.
ama daha kötü ve berbat saçına kadar çamura batmış durumdayım işte...
saçımdan tutup çekmeye çalışan bile canımı yakıyor.
ağlamak istesem olmuyor.
gözlerimden yaş akmıyor.
bakıyorum usulca içime döküyorum onu perdeleyerek
en iyi yaptığın şeyin en iyi şey olduğunu düşünerek yaşamakta bir süre sonra sıkıyor.
konuşmak bile istemiyorum.
ama konuşuyorum işte
sürekli su doldurulan bir sürahi gibi taşıyorum.
onca şey gördüm hala yaşıyorum. -
5.
0kendini bu kadar degersiz hissetmeni saglayan hersey mumkun olabildigi gibi bunlarin icinde cikabilmek senin elinde olabilen mumkun bir gercektir, once bu durumdan memnun olmadigina emin ol eger degilsen yarin baska adam olarak uyanirsin, degisim senin icinde.
-
6.
0oglum dur sabah sabah ruyanda mı yoruldun.
-
7.
0alemi cihan olsan okumam mk