kaldırımlara misafirim... gecenin gözleri üzerimde. denizin ortasında küçük bir adayım, yüzme bilmem yüreğimi bir yere bırakmışım, bıraktığım yerden çok uzaklardayım. kapıları kapatmışım üstüme, sürgüleri beynime çekmişim. ey! sabreden derviş bana da sabretmeyi öğretsene çok şey bilirim. renkler ve zevkler hiçbir şey ifade etmez bana... sonların başladığı yerden, başlangıçların son bulduğu yere gidiyorum. kara bir tren gibiyim yani hep aynı raylar üzerinde. çizilmiş sınırları reddetmişim. ben hakkari'de düşen çığ, şırnak'ta kömür yatağıyım. eskişehir'de taput hücre, nevşehir'de peri bacalarıyım. maraş'ta katliam, marmaris'te orman yangınıyım. tunceli'de ozanların sazı, erzurum yaylasında çoban kavalıyım. diyarbakır'da yedi kardeş burcu, derik'te zeytin ağacıyım. almanya'da yıkılmış bir duvar, amerika'da bağımsızlık heykeliyim. fransa'da yıllanmış bir şarap, ingiltere'de özgürlük meydanıyım. somali'de aç bir çocuk, hollanda'da bir gram kokainim. irak'ta mülteci kampı, iran'da rejim muhalifi bir demokratım. brezilya'da görkemli bir festival, suriye ile lübnan arasında bekava vadisiyim. kahbelerin teslim ol çağrılarına ateşle karşılık veren bir militanım. sırtımdan vurulmuşum abe bedenim dört parça, direniş koltuk değneyim. alnımdaki ayyıldızlı bayrağı , göğsümün kafesinde özgürlük türküsü öten yaralı kuşla dalgalanıyorum. ölüm kurşun olup yağar üstüme ,abla binlerce kez öldürülmüş ama ölmemişim. ben sıratın canbazı, doğal bir felaket, sosyal bir belayım. duygularım hep sansüre uğramış. bir fahişenin hayatı gibi yalancıdır gözyaşlarım. iplerim, inceldiği yerden koptu kopacak. be abi kimi özlediğimi bilmeden, hasretin en yoğun halini yaşarım. ahh abi ahh içimden dağıtmak gelir, dağıtamam ya, kendimi dağıtırım. gözlerimin kahverengisi gitgide koyulaşır, insanlarınki kan kırmızılaşır. bakamam kimsenin yüzüne. sevgiye muhtaç bir yavruya dönerim. susturucu takılmış bir silah, saati durmuş bir bombayım. haykırırım ama duyuramam sesimi. yine de sardığım tütünde, yaktığım cigarada bulurum mutluluğu. dumanı şehrin üzerine iner efkarımın. ağlamamaya yemin etmiş gözlerim.. kar yağar üşür güneş doğar kavrulurum kimisi tükürür kimisi öper tükürene mezar öpene lalezar olurum karınca yuvaları ve ayak izleriyle süslü bedenim..

Duygulandım amk. Ne güzel yazılmış.