yolun sonuna geldim artık beyler

hayatta hiçbir işim yolunda gitmedi. insanlarla ilişkilerlerimde hep başarısız oldum.hep konuşulmayan selam dahi verilmeyen görmezden gelinen adam oldum.bi ömrü böyle geçirip hayatım boyu acı çekmeyi düşünmüyorum. liseden beri hep bu sorunları yaşıyorum. sonraki sene düzelir, sonraki sene düzelir diye diye lise bitti. neyse üniversitede kesin bu sorunu çözerim, orada benim için yeni bir yaşam vardır belkide diyordum bu da olmadı. üniversitede de aynı tas aynı hamam. zaten tipsiz bir huur çocuğuyum. kız ayarlayıp kafa dağıtıyım desen yapamazsın.ha tip önemli değil,dil önemli derseniz iki kelimeyi yan yana getiremem.3-5 yıl önceki halimi hatırlıyorumda hiçbir şeyi düşünmeyen, geleceğe umutla bakan saf ve genç bir müslümandım. şuanda ise inançlarını kaybetmiş, hayattan beklentisi kalmamış, insanlardan soyutlanmış, akrabalarının bile görmezden geldiği pgibolojik sorunları olan gereksizin biri oldum çıktım.
benden ne düzgün bi eş olur,ne de baba.. okuduğum gibimdirik bölümden iyi bi iş sahibi olmam imkansız. babam zenginde değil.
kendim için bir gelecek göremiyorum

yılbaşından sonra önce milli olup daha sonra bursumu alıp bizimkilerden de elbiselirim şunum bunum çalındı bahanesiyle para istemeyi düşünüyorum.iyi bi silah alıp bi ormanda yada farklı bir yerde intihar etmeyi düşünüyorum ciddi ciddi.
ömür boyu acı çekeceğime bir kez acı çekip tümünden kurtulmak daha mantıklı.
hem bizimkilerin üstünden maddi yük kalkmış olur.hem okuldakilerin sürekli gözlerini kaçırmak zorunda olduğu ya da her karşılaştığında bişeylerle uğraşıyor gibi yapma ihtiyacı hissedeceği biri de ortadan kalkmış olur.

ciddiyim beyler

@6 tarih

şuan düşündüğüm bişey değil beyler. ciddi ciddi düşünüyorum bi kaç gündür. artık boş geliyor herşey.
empati kurun anlarsınız.

burdada giblenmiyorum işte bakın gördünüz mü ?

@11 olay sadece kızlardan ibaret değil.

@14 gibtiret panpa bi önemi yok

@16 sizden daha kötü durumda olanlarla empati kuruyosunuz da bir de zengin yakışıklı çevresi ortamı süper olan,her gece farklı kızla çıkan, gelecekle ilgili kaygısı olmayan yaşıtlarınızla empati kurun.

@21 sevenim mevenim yok panpa. evden çıkarken ailem oh be kurtuluyoruz sonunda diye yolladılar kapıdan. bunu diyende annem, düşün gerisini. diğer akrabaları desen adamlar yolda görse tanımaz zaten tanısa da görmezden gelir. arkadaşım zaten yok.

@26 5-6 yıldır zaten çabalıyorum. elimden geldiğince sosyal olmaya çalıştım,ne biliym farklı şeyler denedim, yolda tanımadığım insanlarla konuşup saçma şeyler sordum daha iyi biri olmaya çalıştım.ama pes ettim artık. yapıcak bişeyim kalmadı.