istanbulun istanbul kadar eski semtlerinden birinde bi apartmanın en üst katında sıradan bir mahallede oturuyodum. Evimize zamanında 3 defa hırsız girmişti. Kilit milit tutmuyordu. Alarm takdırdık. Vergilerimizi düzenli ödeyen kendi halinde elinden geldiğince yaşayan insanlardık. Babam ile annem ayrıldığından beri anneme karşı kendimi oldukça sorumluluk sahibi hissederdim. Karşı dairemizde bir adam yaşıyor.1.80 den kısa 1.70 den uzun bir herif hafif kilolu kirli sakallı bir alkolik. Kaçak elektirik kullanır apartmanda yaygara çıkarır ve herkesi rahatsız ederdi.Evi hep pis kokar çöpleri camdan dışarı fırlatır. Akşamları kapılara vururdu.Bu adam bizim karşı dairemizde oturduğu için.Bu adamın elektril kaçırmak için yaptığı bir elektrik operasyonunda bizim elektirikler gitti. Suyumuz kesildi.Çöplerini hep bizim kapımızın önüne bırakırdı. Bizde kokmasın diye atardık. Bigün annem ben yokken bu adamla konuşmaya karar vermiş.Onu ayıkken gördüğü bi sırada. Kibar ve gereğinden saygılı bir tavırla sohbete girmiş
Annem:A
Adam:B
A: I.Bey merhaba bu çöplerinizi buraya biye bırakıyorsunuz? Ayıp değil mi nolur gidip atsanız? Bakın hergün biz atıyoruz
B:ben mi dedim atın diye?
A:Siz demedinizde bu kokuda niye oturalım. Böyle yapmaya devam ederseniz. Polise şikayet edicem elektiriniz suyunuz kaçak ceremesini biz çekiyoruz.
B:şikayet edinde noluyor görün...

Ne diyon Yarrrrrrağım

Adamın bu cümleleri kurduğunu annemden çok sonra öğrendim. Adam annemi tehdid etmişti. Bende bu durumu dayıma söyledim. Dayım adamın kapısını çaldı ve konuştular. Adam dayımın yanında fazla artislik yapmamış ve çöpleri atarım diye geçiştirmişti. Dayımın adamla konuştuğu akşamın üzerine. Bizim demir kapıya vurulan yumruk sesleri ile uyandım bu gene o huur çocuğu herifti.

Bağıra bağıra küfür ediyor ve açın kapıyo diye yumrukluyordu. Kalkıp kapıya doğru yönelmiştim. Beynimdeki tek düşünceo herifi bıçaklamaktı.Onu yumruklamayacaktım veya boğazlamayacaktım. Boynuna bıçağı sokup yavaşça kanayışını izleyecektim. Annem yalvar yakar kapıyı açmamı söyledi.O akşam kapıyı açmadık beni dayımla konuşmamak üzere tembihledi. Dayımında rahatsız olmasını istemiyordu. Zaten bende bu işi dayımın değil benim halletmem gerektiğini düşünüyordum

Gidip en yakın arkadaşım gruru buldum ve ona durumları açıkladım.oda benim yanımdaydı harekete geçmemiz gerekliydi.
Bundan sonrasını rez görürsem devam edicem arkadaşlar eyv

Hoşuma gitti yazış tarzın yazda az okuyalım