evet beyler yolda yürürken kuyruğunu bırakıp kaçan kertenkele edasıyla altıma işedim. o zamanlar 6 yaşındaydım ve anaokuluna bile gitmiyordum. arkadaşlarla sokakta oynarken komşu kızının aklına uyup evden iyice uzaklaştık ve benim de aşırı çişim geldi. eve gitsem yetişemicem, olduğum yere yapmaya çalışsam takum var onu da salarım diye korkuyorum fakat öyle böyle değil gayzer gibi patlayacak kasıklarım... sonra birden kafamda şimşekler çaktı dedim bari yakınlardaki tanıdık birinin evine gideyim. hemen gittim en yakındaki fatma teyzenin evine zili çaldım dedim teyze beni tanıdın mı çok tuvaletim var tuvaletinizi kullanabilir miyim, çocuk aklı işte ne beklersin. tam o anda altıma bir işedim sanırsınız pantolonu painten bi tık koyulaştırdım. kahverengi pantolon simsiyah oldu çişten. evine girecek olduğum teyzenin oğlu da "işedi mal ahuahua" diye anırmaya başladı o utançla teyzeye dönüp "artık çok geç" dedim ve hemen koşarak evin yolunu tuttum.
yolda, eve yakın bir yerlerde abimle karşılaştım ve olanları anlattım. abim altıma işediğim için utandığımı görünce ceketini verdi zaten bana büyük geliyordu çişli yeri de örttü eve kadar birlikte gittik.
anlatasım geldi beyler duygulandım lan.