yoksul olmak

ağlattın bin verdim şukunu

Su hikayenin naif tarafi varya orasini seviyorum .cunku Geri kalan yoksulluk kismini yaratan insanlar bi gun zaten bunun hesabini verecekler. Dunyada karma isler.

@2 bunu yoksul olmakla nasıl bağdaştırdın dıbına kodum salağı ?

aylık oynarken 3den fazla sektiremeyip kaleye geçerdik

http://imgim.com/bianchi-bass-9speed.jpg

küçükken her şeyi isteyeceğin zamanlar da karşılaşırsın.

arkadaşın yeni ayakkabı alır, sen sadece bakarsın.
arkadaşın bigiblete biner, sen bi tur istersin.
arkadaşın bianchi'ye biner sen gibindirik karya bigiblete binersin yolda sürekli zincirin atar. sürekli en geride kalırsın.
arkadaşın yeni kıyafet giyer, sen geçen seneden kalanlara girmeye çalışırsın ama olmaz. boyun uzamıştır kısa gelir. yine de giyersin.
baban kendine kıyafet alır ama önce sana denettirir.
sürekli vergi iade zarflarına fiş sıkıştırmakla uğraşan babanı izler, "iyi bu ay bayağı fiş topladık." demesine sevinirsin. bilirsin elinize biraz para kalacaktır.
ailecek dışarı çıkıldığı zaman, avuçlarında ki son parayla seni mutlu etmek için mcdonalds'a zütürürler. sen çocuk menüsü yersin onlar sadece senin yemene yardım ederler.
gece hasta olduğunda ateşin 40 dereceyi bulur ama hastaneye gidemezsin. taksiye verecek para yoktur. sabah olmasını bekler, hasta hasta onca kalabalıkla minibüsle hastaneye gider, saatlerce sıra beklersin. daha da hastalanırsın.
bütün sınıf arkadaşların doğum günü kutlar, sende özenip arkadaşlarına "bende şu gün kutlayacağım." diye söylersin. sonra konuyu ailene açtığın zaman "ama oğlum nasıl kutlayacağız, pasta alamayız." demesiyle karşılaşır hatta azar işitirsin...

çok zor ama güzel günlerdi yahu... derin yaralar açtı beden de fakat öğretti sanırım bazı şeyleri.