--spoiler--
Önceki hikayeyi bırakıyorum. Sevdiğini trafik kazasında kaybeden bir genci anlatıyor.
--spoiler--
7 yıl sevdim. Acısında tatlısında.Oda seviyordu ama bir türlü açılamadık. ikimizde sevgimizi kabullenemedik.
Hayat kısa dostlar.Bu hikayede hayatın ne kadar kısa olacağını anlıcaksınız. Seviyorsanız konuşun.
Her neyse çocukluk aşkım.O kadar çok sevdimki kavuşamıyacağız diye intihar etmeyi bile düşündüm.
7 yıl sonrasında kavuşacaktık. Artık zamanı geldi.
Mesaj attım yemeğe gidelim diye.Oda kabul etti. Arabayla evinden aldım.Çok şık giyinmiş. Bende öyle giyinmeye çalıştım.Çok güzelsin dedim.Oda sende bayağı yakışıklı olmuşsun dedi.
Teşekkür ettim oda etti.
Güzel bir menü söyledim. Onun gözlerine bakmaktan yemeğimi yiyemiyordum.
O kadar güzel gözleri varki sanarsınız gökkuşağının üstünde yürüyorsunuz gibi.
Bir an oda baktı. Fazla utangaç değilim gözlerimi çekmedim yaklaşık 5 saniye bakıştık.
O sırada masaya birisi yumruk attı. Sevdiğim kızın ismi Nazlı.
Nazlı senin ne işin var bu dalyarakla dedi.
Bende doğru konuş züt dedim. Konuşmazsam ne olur filan tabiki Nazlı yanımda hayatımda hiç kavga etmemiş ben sevdiğimin verdiği cesaretle burnuna kafayı gömdüm.
Hiç birşey olmadı şerefsize.Çeneme bir geçirdi masaya yığıldım. Sonra kaldırıp karnıma diz attı yere düşürdü ardından tekmelemeye başladı. Gözlerimi açtığımda yanımda Nazlıyı gördüm.ilk defa bu kadar merhametle bakıyordu.
inanın o an yediğim dayağı bile unuttum. Burnumdan damlayan kanla aklım başıma geldi.

Arabaya gidelim dedim.
Kabul etti arabaya doğru yol aldık. Arabayı çalıştırdım sürerken hep gözü bana bakıyor.
inanın kalbimde hissediyorum bakışını.
Kimdi o diye sordum. Eski sevgilim çok seviyordum aldattı beni dedi.
işte o an, o an az önce yediğim yumruktan daha sağlam yumruğu yemiştim.
Bu olabilecek en kötü şeydi. Direk bağırdım bu gibik herifiimi sevdin diye. Cahildim haklısın dedi ince bir ses tonuyla.O sırada sinirden çok hızlı sürüyordum. Evine bıraktım.Tam gidecekken olanlar için üzgünüm dedi. Yumuşadım o an senin suçun değildi dedim gittim.
Uyumaya gittim ama bugün olanlardan dolayı gece uyuyamadım.
Sabaha kadar telefonumdan onun resmine baktım.

Sabah mesaj geldi bugün doğum günüm diye yazan Nazlıydı. Yazdığı gibi hazırlandım arabayla hediye bakmaya gittim. Kaliteli bir saat alacaktım. Beğendim bir tane hoşuna gideceğini düşündüm.
Gece saat 8 deydi doğum günü partisi. Güzel elbiselerimi giydim ve hoş kokulu parfümümü sıkıp gittim evlerine.
Kapıdan girdim arkadasına sordum Nazlı nerede diye.
Oda karşıdaki mutfakta dedi. Kapısına doğru ilerledim.O an gördüğüm şey Nazlı bir erkeğe sarılıyordu.
Dayak yiyeceğimi bilsemde ağzını yüzünü kırmak istedim ama yapmadım.O an beni gördü Nazlı hoşgeldin dedi.
Çok çaresizdim hiç birşey diyemedim.Tek bir kelime ya hoşbulduk. Bunu demek o kadar zorki o anda.
Hediyesini verdim. Teşekkür etti.
Ben lavaboya çıkıp geliyorum dedi. Artık orada kalamazdım.
Gece gittim yattım. Diğer gün kalktığımda çok halsizdim. Gittim içki aldım birsürü dayadım içkiyi hep o sabah.
Gece olduğunda kavuşamayacağız biz diye sayıkladım. intihar etme planı aldım sanırsam bu 3.kez oluyordu.
Arabamla uçurum kenarına gittim.
O sırada hissettiğim duyguları yazdım telefondan ona son sözlerim olacaktı bu.
Yazdıklarım şunlardı:
Ben seni çok sevdim.Ölsemde seveceğim senden tek isteğim benim için üzülme.
Gözünden tek bir yaş gelmesine kıyamam. Zaten bu dünyada bir hiçtim. Bırakda o tarafda ruhum huzura ersin dedim.

Tam atacaktım kendimi.Bu anda insan o kadar huzurlu oluyorki sanki hiç birşey olmamış büyümemiş beşiğinde ağlayan bir çocuk gibi.O sırada arkamdan bir ses geldi bende diye.
Dönüp baktığımda Nazlıydı yanıma geldi.
Madem ölüceksin benide zütür yanında dedi. Hayatımda ilk kez mutlu olmuştum sanırım.
Ama yapamazdım onun göz göre göre ölmesine izin vermezdim.
Arabayla eve doğru geçmeye karar verdik. Gerçekten seviyormusun diye sordum.
Gerçekliğin olmama ihtimali kadar dedi. Beni sevdiğine emindim artık. Yanağına bir buse kondurup evine uğurladım.
Bende kendi evime geçtim. Yatağıma geçtiğimde yine ağlıyordum ama bu mutluluk gözyaşları.
inanın sonsuza dek ağlardım bu şekilde.
Fakat malesef gözyaşlarımın rengi değişti kısa zamanda.

O sırada telefonuma mesaj geldi nasılsın diye.
Bunu ölçemeyecek kadar mutluyum dedim. Demek bu kadar seviyordun beni yazdı. Birşey diyemedim.
iyi geceler yazdı. Bende yazdım uyudum sonra. Sabah evine gittim almaya.
Havuza zütürecektim. Arabaya bindik havuza doğru yol aldık.
Son zamanlarda yaşadığımız stresi su alacaktı belkide. Güzel güzel eğleniyorduk. Havuzdan çıktık ikimizde bir şeyler yemeye gidecektik.O sırada karşımda Alper i gördüm. Yani Nazlının eski sevgilisi yada daha klagib tabirle ağzımı burnumu kıran.
Sen dayak yemeye doymadın heralde dedi. Mutluluğumuzu kimse bozamazdı. Yine kavga çıkaracaktım bu sefer döveceğime emindim. Sağ ayağımla taşaklarına vurdum. Eğildi sonra sağ kroşe attım çenesine havuza düştü.
Bende atlayıp dibine çektim havuzun Alperi.
Nefessizlikten bayılmış şerefsiz. Bende bayılacaktım az kalsında ufakdan sıyırdım işte.
Arkadaşları toplarken Alperi biz hiçbirşey olmamış gibi yemek yemeğe gittik. Keyifli keyifli yemeğimizi yerken bir anda Nazlı dan beklemediğim sözleri işittim.
Nikahlanalım dedi.Bu benimde istediğim birşeydi. Kabul ettim tabiki hemen.
Nikah işlemlerini başlatacaktık.Eve gittik işte herneyse uyudum gece.

--spoiler--
Kısa tutucam 3-4 parta biter.
--spoiler--

Primci olmadığımdan uzatmak istemiyorum buraları geçicem bir zaman sonra nikahlandık.
Çok mutluyduk filan.Her zamanki gibi gezmeler iltifatlar.
Nikah döneminide geçiyorum bu part bitireceğim.
Evlendik.Çocuk sahibi olduk. Yaklaşık 2 ay sonra oğlumuz büyüdü
Her şey bugün oldu. Oğlumla ilk gezmemizi yapacaktık. Hazırlandık Nazlı ben ve oğlum lunaparka gidiyorduk.
Ve o an yandan araba çarptı. Ters takla attık. Hastahanede gözlerimi açtım. Doktora bağırdım direk oğlum ve karım nerede diye. Cevap vermedi. Dışarı çıktım doktora sorduğumda malesef kaybettik
işte o an yaşamanın ne kadar saçma olduğunu anladım. Hayat kısa derlerdi inanmazdım.Öleceksek beraber ölürüz dedi ya hani Nazlı beraber ölmüştük.Ben yoktum artık. Moonlegend diye birisi yaşamıyordu dünyada. Sanki yaşayan ölüydüm.Bu günden sonra nefes almakda bile zorlanıyordum. Oğluma bir şey olmamıştı.
O günden bu güne oğlum için yaşadım.O Nazlının bana bıraktığı tek varlıktı.
O günden beri arabalardan nefret ederim.
insan sevdiğini trafik kazasında kaybedince arabalardan nefret ediyor.
Tekrar diyorum hayat kısa.