Son on yılda insanlar gökyüzünden düşmeye başladı. Kıyafetsiz, tamamen çıplak ve yüzlerinde ürkütücü gülümsemeleriyle.
ilk başlarda sadece bir kaç taneydi. Fakat daha sonra yüzlerce ve binlercesi aynı anda düşmeye, evleri ve arabaları parçalamaya, otoyolları tıkamaya başladı.
En son ve en rahatsız edici keşifi yapan Çinli bir kadındı. Düsen vücutlardan birini tanıdığını, çok eski bir akrabası olduğunu söyledi. Ardından kimlik doğrulama sayısı da arttı.
insanlar ölü akrabalarını videolardan ve haberlerde ve ceset yığınları arasında başladı. Kimse neden geri döndüklerini, gökyüzünden düştüklerini açıklayamadı.
Daha da stressli olansa, vücutları yaktıktan ya da gömdükten kısa bir süre sonra tekrardan düşmeye başlıyorlardı. Ne yaparsan yap. Onlardan kurtulamıyordun.
Düşen cesetler yüzünden ölen insanların sayısı gittikçe arttı, ve çok geçmeden onlar da, geri gelmeye başladı.
Annem, arabasının üstüne düşen cesedin onu ezmesiyle ölmüştü.
Ertesi hafta, haberlerde, bir uçağın kanat motoruna girip uçağın düşmesine sebep olan bir ceset vardı. Televizyonda annemin sırıtan yüzünü gördüm. Onu hiç bu kadar mutlu görmemiştim.

Derler ki Cehennemde yer kalmadığında, ölüler mezarından çıkıp yürümeye başlarlar...
Peki ya Cennet?

Kasiyer eşyalarımı barkod tarayıcının önünden geçirirken ben zemine bakıyordum.
Stresimi önlemek için böyle bir çözüm bulmuştum, insanlarla göz temasından kaçınıyordum. Zaten bu yüzden sadece geceleri alışveriş yapıyorum. Daha az insanla karşılaşmak için.
"Yaptığınız alışverişten memnun kaldınız mı?" Gündelik şekilde sordu.
"Hı-hı" Hala yere bakıyordum. Sesi çok güzeldi. Dinlendirici. içimdeki savaşı merak duygum kazandı, kafamı kaldırdım.

Kasiyerin kafasını tamamen sola bükülmüştü. Sağ göz ve kulağından kan geliyordu. Büyük ihtimalle trafik kazası. Kafamı hemen tekrar yere çevirdim ve kusmamak için kendimi zorladım.
Ödedikten sonra para üstünü uzattı ve avcuma koydu. Hala bişeyleri elinde tutabiliyo olması beni şaşırtmıştı.
Hızlıca çıkışa giderken karşıma dergilere bakan bir çıktı. Elleri ve yüzü kamp ateşinde kızarmış birer sosis gibiydi. Bir yangın kurbanı olmalı. Kafamı diğer tarafa çevirdim. Ve karşıma boynunda mor kalın bir çizgiyle bi kadın çıktı. Suratı bembeyazdı. Gözleri yerinden fırlamak üzereydi. Asılarak ölmüş.
Ön kapıdan fırlayarak çıktım. Arabam karşı kaldırımdaydı. Koşarak ön koltuğa oturdum. Dikiz aynasına baktım. Tanıdık bir görüntüydü. Kafamın arkası tamamen parçalanmıştı ve ağzımdan kan geliyordu.
Vurularak ölüm. Artık bu görüntüye alışmıştım.
Alışık olmadığım şey ise arka koltuğumda oturan siyah paltolu adam.
...
"Neden insanların nasıl öleceğini görmek gibi saçma bir dilekte bulundum ki"

Dün gece 11:50 gibi kızım beni uyandırdı.

Bugün eşim ve ben onu arkadaşı Sally'nin doğum günü partisinden aldık, eve getirdik ve yatağına yatırdık.
Karım kitap okumak için yatak odasına gitmişti. Bu sırada ben televizyon izlerken uyuyakalmıştım.
"Baba" Kızım fısıldadı, tshirt'ümün kenarını çekiştirerek.
"Efendim tatlım" Gözlerimi açmaya çalıştım.
Hevesli ve mutlu bir hali vardı.
"Bil bakalım gelecek ay kaç yaşında olucam?"
Soruş şekline bakılırsa benim cevabımı önemsemeyeceği belliydi.
"Bilmiyorum tatlım" Gözlüklerimi düzelttim.
"Kaç olucaksın?"

Gülümsedi ve 4 parmak kaldırdı.

Şuanda saat 7.30. Karım ve ben neredeyse 8 saattir onunla birlikte uyanığız.
Hala o parmakları nereden bulduğunu bize anlatmıyor.

Süper gidiyorsun

Rezerved sonra okurum

Hadi bekliyoruz

Sardı bin

Memati yazarken de sariyodu devam et bari bin

Bittiyse bitti de

#rez hadi pampa, Azerbaycandan kendine takipçi buldun devam et

Rezzers uzun gibi aq ama okurum sıkıntı yok

panpa hikayeleri nerden buluyosun bilmiyorum ama cidden sağlamlar. bulabildiğin kadar at ben burdayım.

Devam panpa

Yüzaltmışyedi

rezerved

Bitirdim beyler

Kardeşim nerden buluyorsun söylede bende bakayım çok sardı beni hepsini okudum

Oho ya...

bittiyse bitti desene reiz

devam etsene sardı