yobaz babam ve annem dul ablamı çok bunaltıyor

izmirin hangi köyü

Benim talihsiz ablam. 4 Çocukla kala kaldı. Eniştem olacak o huur evladı, stiprizci bir kadın için 10 yıllık evliliği, 4 çocuğu hiçe sayıp gibtir olup gitti. Ablamın da bir geliri, desteği olmadığı için tekrar baba evine dönmek zorunda kaldı. Dul maaşı, çocuk parası gibi ihtimalleri de yok canım ablamın. Eniştem boşanma davası açtığında, onu öldüreceğini söylemiş. Bakmayın öyle bana. Ben daha filizlenmemiş bir garip ceviz ağacıyım. Müdahil falan olamamam. Zaten eniştem istihbaratı benden alıyor. Geçen aradı nasıllar diye sordu. iyiler eniştemmmmm selamları var dedim. Neyin selamı lan bu? diye sert çıkışınca pardon ya karıştırdım deyip kapattım. Babamın ablama sürekli türban takması konusunda söylendiğini, takmazsa dayak yiyeceğini söyleyemiyorum tabi. Zavallı ablam.

Geçen biraz beni gezdir çok sıkıldım dedi. Olur abla da ; biliyorsun babamın tutumunu, annemin tavırlarını falan dedim. çeşmeye gidiyoruz dersin hadi hadi lütfen dedi. Kıramadım.. zor da olsa yobaz babamı ve annemi ikna etmeyi başardım. Sonra ablam odasına gitti. Bende peşinden odaya girdim. Baktım ablama makyaj yapıyor, eteğini falan katlıyor. Sen ne yapıyorsun lan evden mi atılmak istiyorsun dedim. Off ya bak ben onu unuttum. Hala kendi evimdeyim sanıyorum dedi. birkaç damla göz yaşı döktüm ve sırtını sıvazladım. hadi hadi tak şu eşarbını ve annemin yer yalayan eteklerinden birini giyip gel. ben dışarıda sigara içeceğim bekliyorum dedim.

bence öyle bir baskıdan kurtulup kendi ayakları üzerinde dursun,her gün hayatı zehir olacağına çıkış yolu olur

buna ne ilgi göstericez dıbına soktugum

Baban iyi yapıyor o kocası da iyi yapmış. islamiyeti umursamayarak namusu olan namahrem bölgelerini zorla açıyor günahtır lan..
Tabi izmir civarıysa değişir

ilgisizlik akabinde ironi burada noktalanmıştır.

Eğlenceli biraz zaman geçirdikten sonra tekrar eve döndük. Kapıyı babam açmıştı. o eteğinin hali ne lannnn diye bağırdı. Ayı öyle bir bağırdı ki. Cevabı ben verdim. ne eteği babacığım sen karışma lan dedi. Ben bana dediğini sanmıştım, beynim sulandı ameke. Ablama baktım. Gerizekalı eteğini tekrar aşağıya indirmeyi unutmuş. Babam bir daha sana dışarı çıkmak yok lan. Bir çıktığını göreyim çocuklarınla birlikte sokağa atarım sizi diye sert çıkıştı.

Not: izmirli değilim.

Neyse bu dışarıya geldi. Yavaş yavaş yürüyoruz. Ablam yine anneme ve babama sitemini falan anlatıyor. Takma ya alışırsın ben yıllardır bunlarla yaşıyorum dedim. Sonra bana sevecen tavırlarla sen bari varsın kardeşim. yoksa ben kafayı bozardım bunlarla dedi. Biraz yürüdük .. bu rüzgar esse keşke dedi. Neden diye sordum. Rüzgar esse de eteğim havalansa. Güzel bacaklarımı görürler hem fena mı olur diye güldü. istifimi bozmamak için bende bin bir tavırla tebessüm ettim. Çeşmeye yaklaştığımızda tekrar bana dönüp çeşmenin başına bir güzel inmiş türküsünü okur musun kardeşim dedi. Tabii abla dedim. Çeşmeye ulaştığımızda ben türkümü okuyorum ablam bidonları dolduruyor, bir yandan da eteğini hafif hafif katlıyordu. Bu ayrıntı gözümden kaçmadı. Böyle yapması çok hoşuma gitmişti. Sonuçta modern bir dünyada yaşıyoruz. Hangi çağdayız ya. Öyle kapalı kapalı giyimler falan. Zaten ablam ve benim üvey evlatlar olduğumuzu düşünüyorum. Bunlardan çıkmış olamayız.

fena değil

ablanı gibeyim