Hadi bekliyoz

Pampa devdıb et partları biraz daha uzun yaz

yiğit yerdeki cana bir tekme attı ve okuldan kaçtı. Bir kaldırıma oturdu. Ağlıyordu Yiğit. Neden hiç bir şey onun faydasına olmuyordu ? Neden hiç bir şey yolunda gitmiyordu ? Ona yoldaş olucak birini arıyordu yiğit. Derken büyük bir ekgiblik beynine dank etti. Süleyman abi. Süleyman abi neredeydi ? Onu en son hastahanede görmüştü. Annesi uyanınca mutluluğun verdiği sarhoşluk onu unutturmuştu. Süleyman abi anne ile oğulun keyiflerinin bozulmamasını istiyor olmalıydı ki ses çıkarmamıştı. Hemen okulun önündeki taksi durağına gitti.
Yiğit : Süleyman abi burada mı çalışıyor ?
Taksiciler : Evet yeğenim, ne vardı ?
Yiğit : Onun nerede olduğunu biliyor musunuz ?
Taksiciler : Müşteri almaya gitti birazdan gelir.
Yiğit : Tamam
Yiğit bir banka oturmuş Süleyman abiyi bekliyordu.

Yiğit sessizce "Pelin" dedi. Pelin bakmadı. Tekrar seslendi. Pelin okulun züppesi Can ile konuşuyordu. Gine bakmadı. Bağırarak tekrar seslendi ve Pelinin omzunu dürttü.
Pelin : P - Yiğit : Y
P : Sen mi dokundun bana ?
Y : Şey.. Evet. Bir şey söylicem
P : Ne ? Söyle hadi
Y : Benimle.. benimle çıkar mısın ?
Can : Sen daha kendi annene sahip çıkamıyosun Pelinime mi sahip çıkıcaksın ahahah
Pelin güldü "aynen" dedi, Yiğit ise Peline, sonra ise Cana baktı. Gülü yere bıraktı. Can, yiğidin yüzüne bakıp ciddileşti. Yiğit yumruğunu yavaşça sıktı. Ve Canın burnuna bir yumruk attı. 4 defa daha yumruk attı. Can devrildi. Pelin çığlık atarak kaçtı.

Rezervasyon

Rezervasyon

Güzel gidiyor devam panpa

Rezervasyon

Irkçılık yapma züt beyinli

Irkçılık yapma züt beyinli

Yaz yaz yaz

inceliyorum

2 reze devam

Yiğit intikam almaya yemin etmişti. Ama Ferhat sandığı gibi biri değildi, Devletin içine bile girmişlerdi. Fakat devleti kandırıyorlardı. Kimsesiz, güçsüz, çelimsiz, yetim diye dalga geçtikleri Yiğit ne yapabilirdi ki ?
Uzun süren ara sonra annesi uyandı. Yiğit ile uzun uzun sarıldılar. Yiğit sessizce "sen merak etme annecim, hepsini pişman edicem, hepsini!" dedi. Annesi bu işlere bulaşmasını hiç bir zaman istemezdi.
Ertesi gün Yiğit okula gitti, o eskisi ezik, merhametli yiğit hiç yoktu. Artık onun yerine korkusuz, intikam peşinde, gözünü kan bürümüş bir Yiğit vardı. Yiğit etrafa bakındı, ferhat yoktu. Herhalde olayın unutulmasını bekliyorlardı. Fakat böylesine bir olayı yiğit nasıl unutabilirdi ? Arada bir yüzündeki maske gülse de, gerçek yiğidin içindeki acı hiç bir zaman dinmiyordu. Teneffüs oldu, Yiğidin Pelin adında bir sevdiği vardı. Yiğit cebindeki 3 lira parayla kırtasiyeden yapma gül aldı. Ve cesaretini toplayıp Pelinin yanına gitti. Pelin pek umursuyor gibi gözükmüyordu, 1 kere bakıp yüzünü geri çevirmişti sadece elindeki çiçeği umursamadan

Rez amk yaz giberim ha

Yazma dıbına korum senin

Ben çarşıya çıkıp geliyorum gelince 1-2 kişinin rez aldığını görürsem devam ederim.

Beyler 4-5 kişi burda olsa yeter kendimi şizofren gibi hissediyorum aq burdaysanız ses verin kimse yoksa yazmıyım yani

Rezervatuar

Yiğit geri döndü ve baktı, evet bu takside gördüğü kişydi. Taksici ağabey, doktora bakarak aranan kan grubunu sordu. Doktor cevap verdikten sonra Taksici, ben kan verebilirim o halde ? Dedi. Doktor başıyla onayladı ve taksici ağabey hastahane yatağına yatırılıp işlemler başlatıldı. Taksici ağabey güler yüzlü, pala bıyıklı, kel biriydi. Yiğit ona defalarca teşekkür etti.
Taksici : ismin ne senin, delikanlı ?
Yiğit : Yiğit .
Taksici : Memnun oldum ben de Süleyman. Kimdir anneni bu hale düşüren alçaklar ?
Yiğidin gözünden iki damla yaş aktı, başını öne eğdi
Yiğit : Hiç sorma dayı, Ferhat diye birileri. Polisler gelecek birazdan. Onlara da anlatacağım, dinlersin.
Süleyman dayı kafasıyla onaylayıp yüzünü çevirdi.
Yarım saat sonra polisler geldi. Yiğit olayı anlattı.
Yiğit : işte böyle abi, ne diyeyim.
Polis : Adları soyadlarını bilir misin ?
Yiğit : Evet.. evet. Ferhat Yılmaz, diğerlerinin isimlerini bilmiyorum.
Polis : Şikayetcisin değil mi ?
Yiğit tabi ki, derken Süleyman dayıya baktı. Dayı, kaşlarını havaya kaldırıp başını sağa sola sallıyordu. Yiğit fikrini değiştirdi. Dayının bir bildiği vardır diye düşündü.
Yiğit : Hayır, şikayetci değilim.
Polis : Pekâlâ o halde, burada durmanın lüzumu yok.
Polisler gittikten sonra :
Yiğit : Dayı niye izin vermedin şikayetçi olmama onların leyhine mi iş yapacağım ben ?
Dayı : Hayır evlat.. hayır. Ferhat Yılmaz dediğin kişi çok iki yüzlü biridir. Abileri devletin içindedir. Para ile her şeyi satın alırlar. Arkasından sövdükleri halde polisin yanında olup, kürt türk kardeştir derler. Normal hayatlarında Türkleri ezerler. Onları şikayet etsen ne etmesen ne. Tanımıyorsun bu şehri yeğen. Tanımıyorsun..