Beni bilen biliyor mersinde yaşıyorum. Antalya'ya ablamın yanına gideyim dedim. 6 sat otobüs yolculuğundn sonra sonunda beni otogarda karşılamışlardı. Muavin denen muallağa ad ayar olmuştum zaten. Neyse enişte denen ğünönkü ile sohbet ettik felan derken akşam oldu. Benim 14 yaşında yiğen geldi diyor Dayı yarın sabah balık tutmaya gidelim içimden sövüyorum ulan pünönkü dölü ne işin var balıkda diye. Neyse sabahın 6sına oltayı ve eniştemin klagib doblosunu aldık ve gittik. Yiğen geldi bana oltayı hazırlamayı öğret dedi. Züt kadar beyniyle bişey öğrenmeye kalkıyor pünönkü. Ama bana çekmiş yaparım dedi mi yapacak pünönkü. Yemi oltayı almış eline geliyor huur hiçbirşeyden habersizce. Dayı yemi tutar mısın oltayı ben tutmak istiyorum dedi. Bende şarteller attı. Bak yeğen , biz hayatta hiçbir zaman yemi tutan değil olatyı tutan olduk dedim. Şuursuzca bir zaman dilimi yaratmıştım o an. Çocuk kötü birşey dediğimi zannetti oltayı bana verdi yemi attı suya arabaya girip ağladı. Balığımı tuttum oracıkta kızartıp yedim. Bu bin arabada hüngür hüngür ağlıyordu en son .