yirmi birinci yüzyıl kadını

önceden kontrol edilemeyen ve dış mecralar gerekçesiyle almak zorunda bırakıldığımız yerel kültür, türk kadının temel kültürünü oluşturmaktadır. bu temel kültür son derece konvansiyonel ve kadının -kendi vücudunu tanıması da dahil- cinselliğini tabu olarak gösteren mutaassıp bir altyapı sunmaktadır. bu gerekçeyle adeta yemeğini yiyebilmek için dürtüleriyle bir oyuna sokulan ve beklemesi amaçlanan köpek misali kadınlar birer makine olarak görülmüş ve bu sanrı, kadının ekonomik özgürlüğünü kazanabilmesinden sonra bir nebze hafiflemiştir. tüm genç kızlık döneminde dizginlemek zorunda bıraktığı ve topun ağzına gelmiş ihtiraslarını bu dönemde izam ederek gerçekleştiren kadın, üniversiteyi yeni kazanan bir gencin ailesinde gördüğü disiplinli ev yaşantısını okul arkadaşlarıyla tuttukları eve yansıtmaması gibi savurganlığa ve aşırılıklara kaçar. bu dönemde, başarılı iş hayatını ve başarısız aşk hayatının tezatlığında buhranlara giren kadın sanrılı bir sürece girer. izlediği ally mcbeal ile sex and a city dizilerindeki modern kadın rolünü şark kafasıyla oynamaya, kendini, o karakterlerdeki pgibo-sendromların kendinde de bulunduğuna inandırmaya çalışır. bu bağlamda tüm bu pgibolojik travmalar aslında yüzyıllar boyunca erkeklerin kadınlara yaptıkları zorbalıkların birer betimlemesinden başka bir şey değildir.

herhalde kimse metnime denk gelmedi?

hey, ben kadınım!

@5 versem de okuyamazsın, okusan da anlamazsın. nickin bana öyle bir yargıya varmama neden oldu.