yetiştirme yurdundan çıkan çocuklar için

#yetistirmeyurdundancikancocuklaradestek

2. supportchildreninorphanages

`edit: beyler tek istediğim sosyal medyada bu konuya dikkat çekmek.. gönlünüzden nasıl geçiyorsa öyla yapalım fakat sesimizi duysunlar, olayı anlasınlar. yapabilir miyiz bilmiyorum fakat facebook, twitter vs. üzerinden duyurmaya çalışalım.
`

beyler ilk defa bu kadar ciddi bir konu ile ilgili konuşacağım.

hepimizin bildiği gibi türkiye'deki parçalanmış aileler, fakirlik vs. yüzünden bir çok kimsesiz, terkedilmiş, sokaklara atılmış çocuklar ve gençler var. bu çocuklar ve gençler devlet tarafından çocuk yuvaları ve yetiştirme yurtlarında devlet himayesine alınıp 18 yaşına kadar( eğer okuyorsa okulu bitene kadar) bakılıyor ve yetiştiriliyor.

bu çocuklar yurtlar da ve yuvalarda he ne kadar topluma özenli bir şekilde bakılıyormuş gibi gösterilse de aslında hepimizin bildiği gibi durum bu şekilde değil. yuvalardaki o çocuklar küçük yaşlardan itibaren eziyetler edilerek bakılıyor. yeri geliyor çocuklar ölüyor, yeri geliyor sakat bırakılıyor.

yetiştirme yurtları ise daha fena. yurt görevlileri ( öğretmen, sosyal hizmet uzmanı vs.) yurtta kalan yaşça büyük çocukları ullanarak, o büyük çocuklara küçükleri dövdürerek ve tehdit ederek üzerlerinde otorite ve baskı uygulama yöntemini kullanıyorlar. bu yaşça büyük çocuklar sırtlarını kendilerini kışkırtan yurt görevlilerine vererek, sırf zevk olsun diye kendilerinden küçüklerin paralarını gasp edip, eğlence için odaya kapatarak dayak atıp, kendilerine zorla hizmet ettirip ergenlik egolarını tatmin ediyorlar. sözkonusu yaşça büyükler ergenlik egolarını dizginleyemedikleri için sokaklarda da aynı şiddeti gösterip cinayet, uyuşturucu, hırsızlık gibi çeşitli suçlara karışıyorlar.

bu çocuklar reşit olup yurttan çıkma vakitleri geldiğinde ise direkt olarak allah'a emanet bir şekilde sokağa gönderiliyorlar, nereye gidecekleri, ne yapacakları, kimlere sığınacaklarını bilememelerine rağmen. kalacak yer bulabilen kurtulurken, kimsesi olmayan çocuklar sokaklarda başıboş, binbir türlü tehlikeye göğüs gererek yaşamaya çalışıyorlar.

daha sonra bu çocuklar devletin onlara tanıdığı bir imkan ile eğitim durumlarına göre devlet kadrolarına alınıp memur olarak işe başlatılıyor. fakat gelin görün ki burada da huzurlu bir şekilde yaşama, insaniyet, güleryüz bekleyen o çocuklar yine çeşitli pgibolojik baskılara maruz kalıyor. işyerindeki huzursuzluk, maruz bırakıldığı aşağılanma, alaylar karşısında çocuk zaten yıllarca çektiği sıkıntıların üzerine bunlar da gelince kendini salıveriyor ve elindeki son şansı kaybediyor. o memur olan çocuk, tekrar sokağa dönüp gasp, hırsızlık ve cinayetlere karışıyor. sonuç: bitmiş bir hayat daha.

işte beyler yurtlarda ve yuvalarda yaşayan çocukların hayatları özetle bu şekilde son buluyor genellikle. zaten yalnız olan bir insana destek olmak, aralarına almak, bir şans tanımak varken bu şekilde yapılan davranışlar yüzünden birçok yaşıtımız, belki herhangi birimizin arkadaşının hayatı kayıyor.

sonuç olarak diyeceğim; onca ziyaret yapıldı, onca gündem değiştirme yapıldı. bir kere de olsa bu çocuklar için bir eylem olsa iyi olmaz mıydı? aramızdan hangimize teğet geçmiyorki bu taktan hayat? kılpayı kurtuluyor çoğumuz. ama bir sefer de o hayatı yaşamaktan kurtulamayan çocuklar için bir şey yapalım. sesimizi duyuralım herkese. bir kere olsun önemli bir konuya imzamızı atalım beyler.

sizden tek ricam budur.

edit: beyler tek istediğim sosyal medyada bu konuya dikkat çekmek.. gönlünüzden nasıl geçiyorsa öyla yapalım fakat sesimizi duysunlar, olayı anlasınlar. yapabilir miyiz bilmiyorum fakat facebook, twitter vs. üzerinden duyurmaya çalışalım.