yetişme tarzım yüzünden her zaman pasif oldum

@22 ip man detected

ya da git sana köle muamelesi yapacakları bi yerde çalış zaten öyle bi yerde peygamber sabrı olanı bile delirtirler amk seni de delirtirler onları bi güzel dağıtırsın, hem özgüvenin gelir hem cebine biraz para girer

fight clup + ipman serisini izle sonra 1 ay spor yap adamları gibemezsen de pm at geleyim

ilik.pdf

@45 panpa kesin burnun yamuktur senin. gibindirik bi sebepten çıkan kavgada aldığın hasarlar sonucunda ömür boyu tipsiz gezmeyi nasıl kendine yedirebiliyorsun?

up up up

up up up

up up up

up up up

@1 entry nick uyumsuzluğu

@34 e sonuna kadar katılıyorum. adam haklı.ha bir de şöyle bir durum var. bende senin gibiyim. hiç bir farkımız yok. daha beterinim diyebilirim. annem babam bana inanılmaz düşkün ve üstüne 2 abla düşün.en küçüğü benden 11 yaş büyük. yıllar sonra olmuşum tek erkegim.ne annemden ne babamdan tek gibke yemedim. aynen senin gibiydim. eziğin allahıydım. ortamların sempatik komik cocuguydum.her zaman birinin yancısıydım. lisede sonra boyum uzadı baya biraz geliştim elim yüzüm düzgünleşti. özgüven geldi biraz.ama hiç cesur degildim amk.bir de adanada yaşıyorum düşün yani devamlı kavga olursa bıçaklanacam korkusu vardı içimde. neyse taksa yazılim dedim taksa gittim bir süre. neyse buna ragmen cesaretim gelmedi hala.bi kere kavga olacaktı elim ayagım titriyordu amk kavga benim kavgam degil ha bi de.samimi bile olmadıgım arkadaşımın kavgası. biliyorum ordaki herkesi dövebilirim.iri yarıyım. taks biliyorum. elim ayagım hızlı cok hızlı yani yumrugu attıgımı bayıltabilirim güçlü de vuruyorum.ama bildiğin zangır zangır titriyodum. yine olmadı. sonunda bir gün kaçış yok üniversite 3. sınıftayken kız meselesi oldu. gittim kavga bu sefer oldu. cocugu haşat ettim ama bende baya darbe yedim. kendi yumrugumun balyoz olmadıgını anladım bu 1.ikincisi gerçekten güçlü oldugumu anladım. üçüncüsü yumruk yiyebildiğimi gördüm.bi yerim kopmadı yumruk yiyince. dördüncüsü bi insanı acıtmıştım.ben ki ciddi anlamda karınca bile incitemeyen bir adamdım ama bir insanı incitmiştim. üzüldüm amk o an cocugu o halde görünce ama yapacak bişe yoktu.her anlamda benim için çok güzel ve özel bi tecrübeydi.o gün bugündür herşey yolunda özgüven konusunda.

@70 zaman lazım mı diyosun panpa

@71 tabi lazım ama bu iş kavgayla da çözülmez. sakin ol git bir yerde hakkını ara. sözlü tartışmaya gir.ne bilim tuttugun takımı savun git farklı görüşlerdeki adamlarla siyaset filan tartış. yani kendi savundugun düşünceyi,ya da metaforu artık neyse sonuna kadar savun sözle.o bile bir özgüven getirir sana.

@73 allahına kurban

@71 dayak yemişin halinin capsini koy da az gülek dıbını ddıbını gibtimin

kac yasındasın bilmiyorum ama çek git üniye sehir dışına dönme bidaha o imkanın yoksa radikal bi karar alıp çek git baska bi sehre tek basına yaşa yaşın hayli olduysa tek yaşarsan ögrenirsin hayatı

önce ailen sana tek çocuk olduğun için biraz aşırıya kaçarak abartarak yetiştirmiş seni. yapman gereken şey küçüklükte gördüğün şeyleri unutup korkunun üzerine gitmen. yarın aşağı in o 2 bin sana karışırsa diklen. en fazla göreceğin fiziksel şiddet olur onunda acısını kısa sürede unutursun ama korkunun üzerine gittiğin için rahatlarsın. sadece kavga değil ortamlarda asosyal şekilde durma içine kapanık olma. fikirlerini belirt savun. bunun içinde bol bol kitap okumanı tavsiye ediyorum. anladığım kadarıyla yaşın küçük bu yüzden kendini geliştirmen lazım. ilerde yanında ailen olmucak tek olacaksın. doğayla başedebilmeyi öğrenirsen kazanırsın. yoksa kaybedersin bu kadar basit.

up up up

up up up

küçükken çok kavga ettiğim için hep kapıya şikayete gelirlerdi bir gün dayak yedim eve gittiğimde babam dediki bu kapıdan bir daha dayak yediğinde girme çok özgüvenim yerine gelmişti