Çağlar'ın evine gittim. Kapıyı çaldım.
Biraz bekledikten sonra, Haydar açtı kapıyı Çağlar'ın kuzeni.
- Buyur gardaş noldu? dedi.
- Çağlarla konuşmam lazım, dedim.
- Çağlar yok ben yardımcı olayım hayırdır mevzu ney? dedi.
- Önemli bir şey değil, ben daha sonra konuşurum, dedim.
Çağlar'a ulaşıp Eren'i onun elinden kurtarmam lazımdı.
Akşam saat 10 buçuk olmuştu. Bunların takıldığı bir ev vardı. Alkol, hap, esrar falan kullandıkları.
Oraya gittim.
Kapıyı çaldım. Açmadılar. Tekrar çaldım.
gibtiğimin Haydar'ı açtı kapıyı.
Kafa biraz dumanlı...
- Hayırdır bilader, sen beni mi takip ediyorsun ne ayaksın? dedi.
- Çekil lan dedim içeri iterek.
Eren, Çağlar ve 3-5 çakal oturmuş kimi alkol, kimisi esrar içiyor.
Beni görünce Eren ayaklandı.
- Hayırdır niye geldin lan? dedi esrarın da vermiş olduğu cesaretle.
- Kes sesini otur oturduğun yerde, dedim.
- Çağlar gel seninle konuşmam lazım, dedim.
- Gel otur gardaş, bir iki bir şey iç konuşuruz, dedi.
Gönlüm olmasa da oturdum masaya.
- Madem oturdun al çek bi fırt gardaş, dedi Haydar.
Çok uzun zaman sonra ilk defa içecektim, iyi kötü bir fırt aldım öksürük tıksırık sonrası tabi.
Bira verdi ardından Çağlar. "Büyük ihtimal züt olurum fazla oturursam" diye düşündüm.
Biran önce Çağlarla konuşup, Eren'i de alıp gitmem gerekirdi bu ortamdan.
- Hayırdır Samed ne konuşacaksın benimle? dedi.
- Sen Eren ile ne konuştuysan ben de o konu hakkında konuşacam, dedim.
- Haaa, dedi ağzını yüzünü yamultarak; ağzını gibtiğim Çağlar.
- Güzel teklif gardaş,
Siz mal satacaksınız para kazanacaksınız, dedi.
- Eyv ama gerek yok, dedim.
Eren'in de benim de o paraya da mala da ihtiyacımız yok, dedim.
- Ama Eren öyle düşünmüyor, dedi.
Eren'e baktım gözleri kızarmış, zayıflamış.
- Çağlar haklı ben öyle düşünmüyorum ben bu işe girdim geri dönüşüm yok, dedi.
işi inada bindirmek istemiyordum tatlı dille Eren'i ikna etmek istiyordum.
Ama Eren'in gelmeye hiç niyeti yoktu.
- Eren bunca zamanki kardeşlerini mi bırakıyorsun?
Seninle gülüp seninle ağlayan kardeşlerini mi bırakıyorsun, dedim.
-Benim ne senin ne de diğerleri gibi, kardeşim de tanıdığım da yok, dedi.
Bu yaptığından sonra Eren artık benim gözümde bir hiçti.
- Seni de gibeyim bize değiştiklerini de gibeyim Eren, dedim. Arkama bir daha bakmadan çıktım o evden.

- Abi Gaye'yi biliyorsun, dedi Tarık.
- Şu takıldığın kız değil mi? dedim.
- Evet abi o, bugün buluştuk onunla ve bizim sınıftaki arkadaşı da vardı.
Tarık'ın anlattıklarını Gaye ile tanışmalarını size şu şekilde özet geçerek anlatayım kardeşlerim.
Tarık'ın bir alt sınıfında olan Gaye ile tanışmaları:
Üniversite ortdıbını ben pek bilmem, ama Tarık'ın bahsettiğine göre çılgın bir ortammış.
Bu iki çılgın birbirinden habersiz yarım dönemi neredeyse beraber geçirmişler.
Tanışmalarına vesile olan ise Tarık'ın sınıfında olan Gaye'nin arkadaşıymış.
Anneler gününe az bir zaman kalmıştı o zamanlar.
Bizimkiler cafede bir şeyler içerken Gaye anneler gününden bahsetmiş.
“Teyzeme ne alsam ki ” diye Tarıkla tanıştıran ortak arkadaşına sormuş.
O Sıra topu direk Tarık'a atmış.
- Sen ne alacaksın Tarık annene? demiş.
- Benim annem babam trafik kazasında öldü. Ben yetimhanede büyüdüm Gaye, demiş.
Ortamı bir anda değişik bir hava sava sarmış.
Bir hüzün sarmış boyunlar bükülmüş.
- Tesadüfe bak ki aynı kaderi paylaşıyoruz, demiş Gaye.
" Nerede, ne zaman olmuş sizinkilerin kazası" diye sormaya devam etmiş Gaye.
işte kazanın nerde olduğunu, yılını falan söylemiş. Sonra devam etmiş Tarık sözlerine:
- Ben 3 yaşındayken babamın kullandığı aracın önüne bir şey çıkmış.
Ona çarpmayım diye ani bir refleks ile karşı şeritten gelen araca çarpmış.
Daha sonra ben yetimhaneye verilmişim.
Karşı araçtan da küçük bir kız hariç sağ çıkan olmamış. Bizim arabadan çıkan olmadığı gibi, demiş.
Gaye ağlamaya başlamış.
- O kız benim Tarık, demiş Gaye.
Gözyaşlarını silerek.
Ortam biran da buz kesilmiş. Gaye ayağa kalmış Tarık'ın yanına doğru gelmiş.
- Ben, benim ailemi öldüren kişilerin çocuğu ile arkadaş olamam kusura bakma, demiş.
Arkasına bakmadan bulundukları mekanı terk etmiş.
Arkasından arkadaşı da gitmiş.
Bizim Tarık yine boynu bükük kalakalmış.
Geçmişinin hala peşini bırakmayacağını o gün bir kez daha anlamış.
Eve gelmiş kendini odaya kilitlemiş.
Tarıkla konuştuktan sonra girdiğim şoktan kurtulmam pek kolay olmadı.
Şaşkınlıkla dinledim anlattıklarını.
Diyecek ne bir kelime bulabildim ne de onu teselli edecek bir söz. Yalnız kalmak istemekte haklıydı.
- Hala yalnız kalmak mı istiyorsun kardeşim? dedim.
- Kızmazsan ve yanlış anlamazsan evet abi, dedi.
- Peki fazla yıpratma kendini. Bizi de Tarık'sız koyma biran önce gel yanımıza, dedim.
- Eyv. abi, dedi. Ben çıktım odadan, bizimkilerin yanına gittim.
Buz gibi olan yemeğimi yerken, kapıyı alacaklı gibi birisi yumrukluyordu.
Kapıyı açmaya Ömür gitti. Kapıyı açtı, bir şeyler konuştular yanımıza geldi.
- Samed abi Eren, dedi Ömür.
- Ne olmuş Eren'e, dedi Alpay…