Bu nasil bi sey la
Biri bana açıklasın amk böyle bi şey yaşadığına inanmak istemiyorum panpa üzdün

Beyler gözde cidden malmış bu arada oturduğu yerden 2.5 milyar kazanırken iş bırakılırım amk

O değil gözdenin gidişi koymuştur lan.

Rezerved

Gözde abla bırakmıştı işte ve birçok şey de değişmişti onun gitmesi ile.
Yeni gelen Esra diye birisiydi.
Vicdanındaki acımasızlık resmen yüzüne yansıyordu.
Konuşması davranışları kısacası her şeyi ile.
Bizim odada kalanlar ile o ilgileniyor bize o banyo yaptırıyor yani kısaca her şeyimiz ile o ilgileniyordu. Banyo yapma günüydü o gün, Esra Alpay'ı banyo yaptıracağı zaman sıcak suyu soğutmayı unutmuş. Alpay'ın üzerine direkmen sıcak suyu dökmesi ile Alpay'ın çığlık atarak "yandım anne" diye banyodan dışarı çıkması bir oldu.
Ve peşinden Esra geldi yanımıza.
Alpay'ın kolundan tuttu silkeleyerek.
- Bana bak bana gebertirim seni nereye gidiyorsun, dedi.
Hala sımsıkı tutuyordu Alpay'ın kolunu, bir anda Alpay girmemek için direnince banyonun kapısına doğru itti Alpay'ı.
- Sizinle mi uğraşacam, ne sizden çektiğim, diye Alpay'ı yerden kaldırdı vurmaya başladı.
Oysaki daha geleli kaç gün olmuştu ki ? Daha dün bir bugün iki.
Kimse dur demedi. Alpay "anne" diye ağlıyordu ama Esra hala vurmaya devam ediyordu.
Eli ağrımış olacak ki vurmayı bıraktı. Alpay ise onun elinden kurtulduğu için hem ağlayarak hem sevinerek üzerini giymeye gitti.
Orada suyunuzu kontrol eden bir anneniz yok kardeşlerim, sıcakmış soğukmuş pek umurlarında da değil.
Ya da karnınız açmış tokmuş.
Orada size yemek yemeniz için zorlayan bir aileniz yok.
Hemen hemen her gün aynı yemekleri yiyorduk.
O gün yemezsen açsındır, aç uyuyacak aç kalacaksındır.
Kimse sizin sevdiğiniz yada sevmediğiniz yemekleri özen ile pişirmez.
Kiminin tadı olmaz, kiminin suyu olmaz yani önüne ne konursa onu yemek zorundasındır.
Oradaki insanların hepsinin kaderi farklıydı ama hepsinin kaderinin ortak noktasıydı o bina.
Çaresiz yapayalnız kalan o çocuklara birde bu şekilde şiddet uygulanınca zor olan hayat iyice çıkılmaz bir yere giriyordu.
Bazen durduk yere dayak yediğimiz de oldu.
Kendi eğlenceleri haline getiriyorlardı bizleri.
Durduk yere ağır hakaretler de yediğimiz oldu.
Vicdan yoktu çoğunda bunların arasında en kötüsü ise Esra'ydı.

Şuan babamla tarlanın yanmasını unuttuk senin yaşadıklarına ağlıyoruz mutlu musun

Esra Erol geldi amk çocukları bu yaşta evlendirecek

O Esra olacak huur buraya gelecek

Bu arada panpa saman yolu hikayesine dönüyor yavaş yavaş aynı repliği saman yokunda izledim çocuk yanıyor sonra salih geliyor

Esra huur gibmek lazım

cCc Gözde Abla cCc
Seni unutmayacam Gözde Abla

Gözde huurdu muurdu ama iyi karıyıdı gözde çok dövmüyordu bu Esra daha huur çıktı

Yetim panpa bu karıda yalan sölüyormuydu anne gelecek diye

http://youtu.be/gQzC7yaD7n0

Şunu dinleyerek okuyun panpalar çok iyi oluyor

Bir gün Eren yatağını topluyordu. Pek iyi toparlayamazdı, istese becerirdi ama önemsemezdi. Sülo ve ben de kapının önünde onu bekliyorduk.
Arkamız dönük muhabbet ediyorduk.
Tokat sesi ile bir an kendimizi korumak için; ikimiz de sanki birisi bize vuruyormuş gibi ya da vuracakmış gibi kafamızı iki kolumuzun altına aldık aynı anda.
Ani bir refleks ile. Bize olmadığını anlayınca arkamıza döndük.
Eren'in yüzünü tutmasından o tokadın Eren'e olduğunu anladık.
Eren korkmazdı dayaktan zıt birisiydi ya da maldı acıyı seviyordu.
Esra'nın karşısında dimdik duruyordu gözlerinin içine içine bakarak.
Bunun üzerine Esra daha da sinirlenerek Eren'e vurmaya, tokat atmaya başladı.
Eren ne kadar da kendini korumak istese de dayağını yemişti.
En son Esra Eren'i duvara doğru itti ve çıktı odadan.
Eren'in yanına gittik.
- Bir gün hepsinin cezasını keseceğim bugünlerin hesabını soracağım, oldu. Ağzından çıkan ilk söz.
Bunu hep derdi Enren ama ne yapacak nasıl yapacaktı?
Bu dayaklar bizi içine kapanık hale getiriyordu içimizdeki cesareti bitiriyordu.
Ama bu Eren ve Ömür için geçerli olmadı. Hiç bir zaman yılmadılar, hep intikam, intikam dediler.
Biz de her zaman arkalarında olduk tabi.
- Açılan her defter elbet bir gün kapanır Eren, belki bugün belki yarın ama kapanır, dedim.
Eren bu sözümden ne anlam çıkardı bilmem ama yıllar sonra hayatını değiştirecek bir şey yaptı. Kapanan defterler oldu. Yeni açılan defterler oldu. Sönüp giden defterler, hayatlar oldu.
Ama şu bir gerçekti ki...
Açılan her defter bir gün kapanıyordu.

Ben yatıyorum binler iyi geceler Rasim aşkıw seni çk özldm Bniii trkk etme Tmm mı iyi geclr rezerötör

Bu da benden olsun madem çok sevdiğim bi parça hepinize gelsin panpalar
Sadık Gürbüz
http://youtu.be/_3lxLps4oDk

Bahisler acilsin bence eren esrarı sarar esrayı giber :D

'Ama şu bi gerçekti ki...
Açılan her defter bir gün kapanıyordu. '

Helal panpa çok doğru söyledin

Amk çok iyi gidiyor seri yaz panpa bitti deme giberim